หมวดหมู่: Mystery

And Now the Screaming Starts! (1973) หวีดสยอง ต้องมรณะ

หนังสยองรุ่นเก่าจากค่าย Amicus เจ้าของเดียวกับที่สร้างหนังสยองแนว “หลายเรื่องสั้น in 1” อย่าง Dr. Terror’s House of Horrors, Tales From the Crypt, The Vault of Horror และ From Beyond the Grave ที่ออกมาตีตลาดในยุค 70 น่ะครับ

The Void (2016) แทรกร่างสยอง

เมื่อพิจารณาจากหลายๆ องค์ประกอบเกี่ยวกับหนังก็ทำให้รู้เลยครับว่าหนังเรื่องนี้เข้าทางผมแน่นอน ทั้งเรื่องแนวลึกลับผสมสัตว์สยองที่ชวนให้นึกถึง H.P. Lovecraft บวกเข้ากับสไตล์ของผู้กำกับ John Carpenter

Blade Runner 2049 (2017) เบลด รันเนอร์ 2049

ผมเคยมองว่า Blade Runner เป็นหนังที่มาก่อนกาลเวลา เลยทำให้หนังไม่ทำเงินมากมายเท่าที่ควร แต่มาระยะหลังผมเริ่มมองว่ามันเป็นหนังเฉพาะกลุ่ม กล่าวคือมีคนดูหนังแบบนี้อยู่ทุกยุคทุก Generation นั่นแหละครับ เพียงแต่ปริมาณคนชอบอาจไม่ได้มากมายเท่าหนังตลาดเท่านั้นเอง

Death and the Maiden (1994) ลวงกระชากแค้น

ถ้าคุณเป็นคนรักหนังแนวซ่อนเงื่อน กดดัน ระทึกขวัญเข้มข้น น่าติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ และอุดมด้วยพลังดาราเฉือนฝีมือใส่กันแล้วล่ะก็ ผมขอแนะนำเรื่องนี้ในบัดดลครับ

Before and After (1996) ใครว่าลูกเราฆ่าคน?

เด็กวัยรุ่นจำนวนไม่น้อย มีคำถามหนึ่งโผล่ขึ้นมาในสมอง ยามที่อารมณ์แปรปรวนหนักๆ หรือไม่ก็ยามที่เกิดเรื่องขัดใจกับพ่อแม่… สงสัยว่าพ่อแม่รักเราจริงหรือเปล่า?

Phenomena (1985), ต้นตำรับ Clock Tower

Phenomena คือหนังสยองขวัญระดับเด็ดอีกเรื่องของผู้กำกับ Dario Argento แห่ง Suspiria เอาแค่ฉากเปิดเรื่องก็ได้ใจแล้วครับ กับฉากไล่ฆ่ากลางป่าที่ต้นไม้ใบหญ้าและบรรยากาศดูงดงามน่าเดินเล่น แต่พอฆาตกรเริ่มลงมือเท่านั้นล่ะ ความตื่นเต้นก็ไหลมาทันที

Murder at the Baskervilles (1937)

รีวิวกันต่อนะครับ กับเชอร์ล็อค โฮล์มส์ ตอนที่ 5 ที่แสดงโดย Arthur Wontner หลังจากวันก่อนผมได้พูดถึงตอน The Triumph of Sherlock Holmes ไป

The Triumph of Sherlock Holmes (1935)

เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ชื่อนี้คอนิยายและเรื่องราวแนวสืบสวนย่อมคุ้นกันดีนะครับ เขาคือตัวละครนักสืบที่มีชื่อโด่งดังที่สุด ผู้สรรสร้างตัวละครรายนี้ให้มีชีวิตขึ้นก็คือ ท่าน Sir Arthur Conan Doyle นั่นเอง

Shut In (2016) หลอนเป็น หลอนตาย

เป็นหนังที่ทำให้ผมเกิดความรู้สึกหลากหลายหลังดูจบครับ อย่างแรกคือ องค์รวมของหนังนี่ผมออกแนวเรื่อยๆ หลายอย่างมันมีแนวทางที่ดี แต่ก็ไปได้ไม่สุด แล้วพอมันไม่สุดๆ อยู่เรื่อยๆ ก็เลยทำให้ความเบื่อเริ่มถามหาเมื่อผ่านไปครึ่งเรื่อง