มาต่อตอนที่ 3 เลยนะครับ กับตำนานของแวมไพร์จอมโหด ราดู (Anders Hove) ที่ยังคงหน้าด้านไม่ยอมตาย หลังจากภาคก่อน มิเชลล์ (Denice Duff) สาวสวยจากภาคแรกที่โดนกัดจนเป็นแวมไพร์ได้ร่วมมือกับน้องสาวของเธอที่ชื่อ รีเบคก้า (Melanie Shatner) ในการกำจัดราดู ซึ่งก็สำเร็จแล้วล่ะครับ แต่ว่าแม่ของราดูดันโผล่มาทำการจับตัวมิเชลล์ลงไป พร้อมทั้งใช้เลือดของเธอปลุกชีพราดูขึ้นมาอีกครั้ง
หนังไม่เล็กไม่ใหญ่ แต่เคยได้เข้าโรงฉายในบ้านเราพร้อมชื่อไทยที่น่าจะจำกันได้
นี่คือภาคแรกของตำนานอีกบทของแวมไพร์นะครับ สร้างต่อกันหลายตอนด้วย
ถือเป็นหนังผีในความทรงจำอีกเรื่อง เพราะมันผสมยำความสยอง โหด แหวะ และความฮาเข้าไว้ด้วยกันในระดับที่ไม่เลว
เมื่อพิจารณาจากหลายๆ องค์ประกอบเกี่ยวกับหนังก็ทำให้รู้เลยครับว่าหนังเรื่องนี้เข้าทางผมแน่นอน ทั้งเรื่องแนวลึกลับผสมสัตว์สยองที่ชวนให้นึกถึง H.P. Lovecraft บวกเข้ากับสไตล์ของผู้กำกับ John Carpenter
เป็นหนังที่ทำให้ผมเกิดความรู้สึกหลากหลายหลังดูจบครับ อย่างแรกคือ องค์รวมของหนังนี่ผมออกแนวเรื่อยๆ หลายอย่างมันมีแนวทางที่ดี แต่ก็ไปได้ไม่สุด แล้วพอมันไม่สุดๆ อยู่เรื่อยๆ ก็เลยทำให้ความเบื่อเริ่มถามหาเมื่อผ่านไปครึ่งเรื่อง
หนังบ้านผีสิงย้อนยุคและหนักไปทาง Art เรื่องนี้อาจไม่ตอบโจทย์ในแง่ความสยองนะครับ แต่ถ้ามองในฐานะหนังลึกลับภาพสวยล่ะก็ ถือว่าหนังน่าพอใจไม่น้อยเหมือนกัน
คาเรน (Tanya Dempsey) กับเจอร์รี่ (Brave Matthews) คู่รักที่ย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ตเมนต์ใหม่ เธอได้พบกับเตียงลึกลับที่มีพลังดึงดูดอย่างประหลาด คาเรนหลงใหลมันทันที แต่เธอหารู้ไม่ว่าเตียงนั้นมีประวัติที่มาสุดสยอง และมันหมายมั่นจะคร่าชีวิตเธอ
เป็นเรื่องปกติที่คนมากมายจะเสียศรัทธาในเทพเจ้าประจำศาสนาของตัวเอง หลังจากต้องสูญเสียคนรักหรือไม่ก็ชีวิตเกิดพังทลายลมครืนลงมา
เนื้อหามาสไตล์ The Omen และ Rosemary’s Baby แบบเต็มเม็ดเต็มหน่วยครับ
หมื่นทิพ's Review 