การดูหนังป๋า Liam Neeson ของผมในระยะหลังๆ นี่อารมณ์มันจะคล้ายๆ กับตอนดูหนังยุคหลังของพี่ Steven Seagal น่ะครับ (หมายถึงยุคหลัง Under Siege แต่ก่อนถึงยุคหนังลงแผ่นน่ะนะครับ) คือไม่คาดหวังว่ามันจะเจ๋งแจ๋วแหว๋วอะไร แต่ขอให้ดูเอามันส์ได้สักเพลินนึงก็ดีใจแล้ว และสำหรับ The Ice Road เรื่องนี้ก็ถือว่าพอจะได้สักหนึ่งเพลินครับ
การดูหนังเรื่อง The VVitch นี่ทำให้ตระหนักเลยครับ ถึงความต่างระหว่างหนังดูเอาบันเทิงกับหนังหนักๆ สายคุณภาพ
มุมมองของผมต่อการไปเที่ยวป่าอย่างแอฟริกานั้นง่ายมากครับ คือแถบนั้นเป็นถิ่นของพี่สิงโตและนักล่าอีกหลายสายพันธุ์ใช่ไหมครับ งั้นผมจะไม่ยุ่งครับ พี่อยู่ของพี่ ผมอยู่ของผม ง่ายๆ แบบนี้แล้วกัน สบายใจดี 555
นี่ผมจรดนิ้วเขียนหลังจากเพิ่งดูตอนสุดท้ายของซีซั่น 6 จบหมาดๆ เลยครับ เรียกว่าอารมณ์กำลังอินทีเดียว ยอมรับเลยครับว่าดูจบแล้วยัง Move On ไม่ได้ ในหัวยังคงคิดถึงซีรี่ส์นี้อยู่ ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ตลอด 6 ซีซั่นผลัดกันครอบครองพื้นที่ในสมองท่ามกลางความรู้สึกดีๆ เหมือนถูกโอบกอดด้วยเรื่องราวสนุกๆ ที่ผสมกันอย่างพอเหมาะระหว่างความฮาแบบแสบๆ และความอบอุ่นกินใจ ซึ่งก็แน่นอนล่ะครับว่าลองพูดขนาดนี้แล้ว ย่อมบ่งบอกว่าผมตกหลุมรักซีรี่ส์นี้อย่างแน่นอน
ณ โมเมนต์ที่ผมกำลังเขียนถึง Meg 2: The Trench อยู่นี้ หนังโกยเงินทั่วโลกไปเฉียด $400 ล้านแล้วครับ (จากทุนสร้างประมาณ $130 ล้าน) แม้จะไม่มากเท่าที่ภาคแรกทำไว้ ($529 ล้าน) แต่ก็ต้องถือว่าหนังทำเงินในระดับน่าพอใจล่ะครับ กลายเป็นว่าหนังโกยไปมากกว่า The Flash ซะอีก
ดิ๊ค (Joe Balogh) ไปเที่ยวบราซิลในช่วงวันหยุดพร้อมกับน้องสาวที่ชื่อเจสสิก้า (Sonia Curtis) และเควิน (Keith Van Hoven) แฟนหนุ่มของเธอ แต่ทีนี้ดิ๊คเกิดสนใจในเรื่องวูดูมนต์ดำครับ แล้วเขาก็ได้ลงมือปลุกผีทาสขึ้นมาอาละวาด งานนี้ความสยองเลยบังเกิด
ตอนแรกผมก็นึกว่า The Power จะเป็นเรื่องของพยาบาลสาวหน้าใหม่ที่ต้องไปเดินในตึกมืดๆ คนเดียวทั้งคืน แล้วก็เจออะไรแปลกๆ โผล่มาหลอนประสาท จากนั้นเธอก็ค่อยๆ หาทางไขปริศนาเพียงลำพังอะไรประมาณนั้น… แต่มันไม่ใช่แบบนั้นแฮะ
ว่าตามจริง Last Night in Soho คือหนังแนวตามสืบคดีฆาตกรรมและหาตัวฆาตกรแบบที่เราเคยเห็นกันมานักต่อนักแล้วนะครับ แต่จุดที่ทำให้หนังมีความสดขึ้นมาหน่อยก็คือลีลาลูกเล่นในการเล่าเรื่องและการนำเสนอของผู้กำกับ Edgar Wright
ไม่รู้ผมเป็นอยู่คนเดียวไหมน่ะนะครับ แต่ตลอดการดู The Pope’s Exorcist เนี่ย ใจผมมันนึกแต่จะฮาครับ เหมือนในหัวมันคันยิกๆ มันอยากจะขำเป็นระยะๆ
ตอนดู Chicken Run รอบแรกผมก็ว่าหนังฮาดีครับ ดูสนุกดูเพลิน คลายเครียดได้เข้าท่าทีเดียว มาตอนนี้ 23 ปีผ่านไปก็ได้ข่าวว่าจะมีภาคต่อตามออกมาก็เลยเอาภาคแรกมาย้อนดูอีกสักหน ผลที่ได้ก็ยังคงสนุกสนานเหมือนเดิม
หมื่นทิพ's Review 