เรื่องราวต่อเนื่องจากตอนจบภาคก่อน เมื่อหวงเฟยหง (เจ้าเหวินจั๋ว) ชนะศึกเชิดสิงโตแต่ไม่ยอมรับป้ายทองเพื่อเป็นการเตือนสติทางการว่ายามที่บ้านเมืองกำลังปั่นป่วนนี้สมควรกระทำสิ่งอื่นมากกว่าการจัดงานแข่งเชิดสิงโต
คราวนี้เรื่องไปเกิดที่กรุงปักกิ่งครับ หวงเฟยหง (หลี่เหลียนเจี๋ย) เหลียงควน (ม่อเส้าชง) และน้าสิบสาม (กวนจื่อหลืน) เดินทางไปเยี่ยมบิดาของอาจารย์หวง นามว่าหวงฉีอิง (Shun Lau) เพื่อแจ้งให้บิดาทราบว่าเขาและน้าสิบสามนั้น มีใจให้กัน แต่ก็เข้าอีหรอบเดิมครับ ที่เมื่ออาจารย์หวงแวะไปที่ไหน ที่นั่นก็จะมีเหตุความไม่สงบให้ต้องแก้ไขเสมอ
โดยส่วนตัวแล้ว ผมรู้สึกว่าบ้านเรา (โดยเฉพาะระยะหลังๆ นี้) ควรเอาหวงเฟยหงภาคนี้มาดูกันเยอะๆครับ เพราะหนังมันสะท้อนอะไรหลายอย่าง ชวนให้ฉุกคิดในหลายประเด็น
ภาคแรกของหนังกังฟูระดับตำนานครับ
หลังดูภาคนี้จบแล้วผมตระหนักได้อย่างหนึ่งครับว่า หนังชุด Saw 7 ภาคแรกนั้นถือเป็นหนังที่มีศิลปะในการนำเสนอ และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้หนังชุดนี้มีความแตกต่างจากหนังไล่เชือดและหนังสยองเรื่องอื่นๆ ที่ส่วนมากพอทำออกมาได้ไม่กี่ภาคก็ต้องจบตัวเองลง หรือไม่ก็ทู่ซี้ทำแบบย่ำอยู่กับที่จนกว่ารายได้จะติดตัวแดงกันไป
เคยจีบใครไหมครับ ^_^ หนังเรื่องนี้มันทำให้ผมนึกถึงวันเหล่านั้นนะ วันที่เราพยายามจะเอาชนะใจใครสักคน มันคือช่วงเวลาอันแสนหวานที่บางครั้งก็แอบซ่อนความขมไว้ แล้วยังมีความลุ้นอีกด้วย เพราะไม่รู้ว่าเราจะประสบความสำเร็จในการชนะใจเขาหรือเธอไหม
ข้อดีอย่างหนึ่งของหนังแนวโรแมนติกคอเมดี้ของ Hallmark ก็คือ สาระแก่นสารของหนังจะเป็นเรื่องของใครสักคนที่พยายามทำตามฝัน ทำเพื่อความถูกต้อง หรือพยายามทำสิ่งดีๆ ให้สำเร็จ แม้ว่าจะต้องเจออุปสรรคแค่ไหนก็ตาม
หนังทีวีที่มาพร้อมสูตรงูบุกแบบพิมพ์นิยมนะครับผม
ผมว่าพล็อตและใจความที่หนังเรื่องนี้เสนอมันน่าสนใจดีครับ
ดูภายนอก คาร์ล (Ted Marcoux) คือช่างเทคนิคซ่อมคอมพิวเตอร์ทั่วๆ ไป แต่แท้จริงแล้วเขาคือฆาตกรแอดเดรสบุ๊ค ที่คอยแอบบันทึกที่อยู่ยามลูกค้าเอาเครื่องคอมมาให้ซ่อม แล้วจากนั้นเขาก็จะย่องไปฆ่าทั้งครอบครัว ซึ่งเหยื่อรายล่าสุดที่เขาหมายตาไว้ก็คือ เทอร์รี่ มันโร (Karen Allen) คุณแม่ลูกติดที่ไปเป็นลูกค้าในร้านแห่งนั้น
หมื่นทิพ's Review 