ปี 2016 นี่คงกลายเป็นอีกปีแห่งความทรงจำของผมเลยครับ อย่างที่ผมเคยตั้งชื่อไว้ว่าเป็น “ปีแห่งหนังภาคต่อข้ามทศวรรษ” เพราะเราได้เจอหนังภาคต่อที่สร้างห่างจากภาคที่แล้วเกิน 10 ปี เจอเยอะที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ใครเคยดูหนังแล้วในหัวของเรามันตะโกนก้องเกือบตลอดว่า “โว้วววววววววววว เฮ้ยยยยยยยยยยย AGhhhhhhhh” บ้างไหมครับ? คือตะโกนด้วยความทึ่งในตัวหนังน่ะครับ (ไม่ว่าจะทึ่งบวกหรือทึ่งลบก็เถอะ 555)
เรื่องราวบทที่ 3 ของนักสืบสาวจำเป็น เฮลี่ย์ ดีน (Kellie Martin) ที่ไม่รู้ว่าคดีมันพุ่งมาหาเธอ หรือเธอเป็นฝ่ายพุ่งไปหาคดีมากกว่ากันแน่น่ะนะครับ (แต่ส่วนใหญ่ นักสืบสาวแบบเธอ ต่อให้อยู่เฉยๆ คดีก็พร้อมแวะมาหาอยู่แล้ว 555)
อีกหนึ่งหนังแอ็กชันสืบสวนสายฮาที่ภาคแรกทำออกมากลมกล่อมกำลังดี จนบอกได้เลยครับว่าหนังดูเพลินมาก แต่ก็ต้องบอกก่อนว่ามันไม่ได้แอ็กชันระเบิด Leathal Weapon และไม่ได้เอาฮาหนักๆ แบบ Rush Hour
ในรอบปีที่ผ่านมา American Dreams in China คือหนังที่ทำให้ผมหัวเราะมากที่สุด หัวเราะที่ว่านี้ แบ่งเป็น 2 อย่าง…
การ์ตูนแบทแมนปีนี้ถือว่ามาพร้อมสีสันครับ หลังจากทำในโทนจริงจังมาหลายปี ปีนี้มีการเอาโทนของซีรี่ส์ทีวึยุค 60 มาทำเป็นเวอร์ชั่นการ์ตูน ก็ถือว่าสร้างสรรค์ดีครับ จัดเป็นการเอาของเก่ามี Retro ให้แฟนๆ สนุกไปอีกแบบ
กระผมขอลั่น สั้นๆ เลยว่า Ted 2 มันโดนใจจริงๆ!
