The Karate Kid ถือเป็นหนึ่งในหนังที่ประทับแน่นอยู่ในความทรงจำของผม แม้ว่าผมจะไม่ได้เอาหนังชุดนี้มาดูบ่อยๆ และว่าตามจริงก็ไม่ได้ถึงขนาดชอบสุดๆ แต่มันมี Impact ที่สำคัญประการหนึ่งต่อตัวผม จนผมยังนึกถึงอยู่เป็นระยะๆ ครับ
เพิ่งดูจบปี 4 ไปสดๆ ร้อนก่อนจะลงมือเขียนเลยครับ ซึ่งก็เป็นอะไรที่ผมตั้งใจไว้แล้วว่าจะเขียนถึงเรื่องนี้หลังดูจบ 4 ปี อารมณืประมาณว่าอยากบันทึกความรู้สึกที่มีต่อซีรี่ส์เรื่องนี้เก็บเอาไว้น่ะครับ
ยอมรับว่าแอบกลัวเหมือนกันครับว่าปี 3 นี่ควาสนุกจะดร็อปลงมาบ้างไหม แต่ที่ไหนได้ปีนี้กลายเป็นปีที่มันส์ที่สุด สนุกและน่าติดตามที่สุดมากกว่า 2 ปีแรกเสียอีก
คงจะร่ายไม่ยาวสำหรับ Riverdale ปีนี้นะครับ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่าผมชอบปีแรกมากๆ ครับ ดูติดหนึบ 13 ตอนรวดเลย ครั้นมาปี 2 ความอยากดูก็ยังเยอะอยู่เช่นเดิม ครั้นพอได้ดูแล้ว ความรู้สึกมันก็เป็นดังนี้ครับ
ในบรรดาซีรี่ส์อายุสั้นที่เคยดูมา Forever เป็นเรื่องที่ผมรู้สึกเสียดายอย่างที่สุดที่มันไม่ได้ไปต่อครับ (คือทำได้แค่ปีเดียว แล้วก็โดนแคนเซิล)
ซีรี่ส์ชุดนี้ก็เป็นภาคต่อแยกแตกแขนงออกมาจาก Buffy ครับ เนื้อเรื่องต่อจากตอนจบของ Buffy ปี 3 เลย
ผมเคยเกริ่นไว้ตอนได้ดู CSI: Cyber ตอนแรกๆ ว่าความสนุกมันไม่มากเท่าไร และคาดหวังไว้ว่ามันจะสนุกขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป แต่พอดูจนจบปี 1 แล้ว สิ่งที่รู้สึกเมื่อตอนแรกๆ ก็ยังคงอยู่ครับ
หนังจีนสากลแนวสืบสวน เรื่องของ เกาฟง (กั๊วะจิ้นอัน) ลูกชาย เกาจั๊วะเหวิน นักธุกิจค้าเครื่องสำอางค์รายใหญ่ ที่ต้องเผชิญกับเรื่องราวมากมาย (หลักๆ ก็คือคดีฆาตกรรมน่ะแหละฮะ) เขาก็เลยต้องหาทางแก้ปริศนาต่างๆ ที่เกิดขึ้นเพื่อสืบหาความจริง
ปี 7 คือปีสุดท้ายของซีรี่ส์ครับ เป็นการขมวดปม “ปากประตูนรก” (Hellmouth) ที่ถูกพูดถึงตั้งแต่ปีแรก
เปิดดูอัลบั้มซีรี่ส์แล้วพบว่ามีหลายเรื่องที่ยังเล่าค้างคาอยู่ เลยคิดจะเล่าให้ครบๆ ตามที่ตั้งใจครับ เริ่มจากเรื่องนี้เลย Buffy the Vampire Slayer ปี 6
