หลังจากเพิ่งตะบันดูหนังจีนชุดไป ดูรวดเดียวจบเลยครับกับท่านเปาภาคที่หลายๆ ท่านอาจไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่มีแผ่นออกขายนานมากแล้วครับ ผมก็เอามาดองไว้นานมากเหมือนกัน ^^
นี่ถือเป็นรีวิวที่ผมเขียน ณ เว็บแห่งนี้แบบเป็นเรื่องเป็นราวเป็นครั้งแรกครับ เพราะก่อนหน้านี้ก็ล้วนแต่เป็นบทความที่ย้ายมาจากบล็อก หรือไม่ก็จากเพจทั้งนั้น (และต้องบอกก่อนว่าบทความจะมีสปอยล์เรื่องราวของซีรี่ส์เป็นระยะๆ ครับ – ไม่อยากรู้ ไม่ควรอ่านครับ อ่านแค่ตรงนี้พอว่า “ซีรี่ส์นี้สนุก อบอุ่น คุ้มค่าแก่การรับชมครับ”)
Gotham ปีแรกสุดสำหรับผมแล้วถือว่าดูดี แต่อาจจะดูเครียดและหนักจนไม่รู้สึกเพลินเท่าที่ควร อีกอย่างคือมันไม่ได้ให้อารมณ์ว่าเรากำลังดูเรื่องราวเกี่ยวกับโลกของแบทแมน แต่มันจะออกแนวซีรี่ส์เจ้าพ่อมากกว่า (ที่สำคัญคือผมว่าตัวเอกของปีน่าจะเป็นเพนกวินมากกว่าน่ะครับ เด่นกว่ากอร์ดอนซะอีก)
สารภาพเลยครับว่าปีแรกไม่ถึงกับติดอะไรมาก แม้มันจะเป็นซีรี่ส์ที่ทำออกมาดีก็เถอะ แต่ความสนุกไม่ถึงกับเยอะ ส่วนหนึ่งก็เพราะผมคาดผิดไปน่ะครับ ผมมองว่ามันน่าจะออกมาประมาณ Arrow หรือ The Flash ที่มีกลิ่นอายความเป็นหนังจากคอมมิคซูเปอร์ฮีโร่
Gotham ปี 1 อาจเป็นซีรี่ส์ที่ต่างจากที่หลายคนคิด เพราะแทนที่มันจะมาแนวซูเปอร์ฮีโร่ แต่มันกลับออกแนวดราม่า+เจ้าพ่อ (ชวนให้นึกถึง Boardwalk Empire) แล้วผสมด้วยการสืบสวนแทน
ออกตัวก่อนเลยครับว่าผมชอบหนัง Lethal Weapon มาก เอามาดู 4 ภาคต่อกันบ่อยที่สุดในบรรดาหนังแอ็กชันทั้งหลาย ดูจนรู้สึกประหนึ่งว่าริกก์ส, เมอร์ทัฟ และสารพัดตัวละครในเรื่องเป็นเพื่อนที่คุ้นเคยกันไปแล้วน่ะครับ 555
ซีรี่ส์ล่าสุดที่ทำเอาผมกับภรรยาติดหนึบ ดูทีเดียว 13 ตอนรวดครับ ส่วนหนึ่งคงเพราะแนวทางมันใช่ มันครบรสทั้งลึกลับซับซ้อน หักมุม ดราม่า อารมณ์ขันร้ายๆ และเต็มไปด้วยสีสัน (ทั้งในงานภาพและเนื้อหา)
