สำนักชีซาคือแหล่งรวมวายร้ายที่กำเริบเสิบสาน สร้างความเดือดร้อนและฆ่าคนไปมากมาย จนทางวังหลวงได้มอบหมายให้เสนาบดีกรมราชทัณฑ์ หยางเจิ้นอวี่ (เฉาต๋าหัว, Walter Tso, Tso Tat Wah) หาทางปราบปรามสำนักนี้ให้จนได้ โดยใต้เท้าหยางได้ใช้แผนบ่อนทำลายจากภายในครับ โดยให้คนของเขาแทรกซึมเข้าไปเป็นไส้ศึกคอยรายงานความเคลื่อนไหว คอยให้ข่าวลวง และที่สำคัญที่สุดคือคอยยุแหย่ให้คนในสำนักหวาดระแวงซึ่งกันและกัน ว่าง่ายๆ คือให้พวกมันฆ่ากันเองนั่นแหละ – และสิ่งที่เราจะได้เห็นในหนังก็คือการล่มสลายของสำนักชีซาครับ

ดาราในเรื่องก็มีทั้งที่คุ้นและไม่คุ้น เริ่มจากที่คุ้นก่อน ก็ได้แก่ หวังหลงเหว่ย (Wang Lung Wei) เป็นหัวหน้าใหญ่ของสำนักชีซา, หยวนหัว (Yuen Wah) เป็นหัวหน้ารอง สีจ้าว, Yuen Bun เป็นห้วหน้าสาม เหอหมิงเทียน, เซกกัง (Shih Kang) เป็นหัวหน้าสี่ เหสียงอิง, Meng Ting Gou เป็นหัวหน้าห้าเซวียนเจียเป่า, หลิวฮุ่ยหลิง (Liu Hui Ling) เป็นแม่นางอิน แม่บ้านที่คอยดูแลสำนัก

โหลจุ้น (Lo Chun) เป็นหัวหน้าเขตซานตง เหลียงเจี๋ย, โหลเซิง (Lo Sheng) เป็นรองหัวหน้าเขตเหอเป่ย หลูอีเฟย, ถังอุ่ยห้าว (Teng Wei Hao) เป็นหัวหน้าเขตเจียงซี ฟานเทา, หวังชิงเหอ (Wong Ching Ho) เป็นชายตัดฟืน ผู้คอยรับสาส์นส่งให้เจ้านาย, กุ๊ฟง (Ku Feng) เป็นเศรษฐีโจวตงโหลวที่ต้องคอยรับใช้สำนักชีซา, ฮุ่ยเทียนซื่อ (Austin Wai) เป็นคนของเศรษฐีโจว และ อ้ายเฟย (Ai Fei) กับ ถูจี่หลง (Dick Wei) มารับบทเป็นคนคุ้มกันของใต้เท้าหยาง และหนังกำกับโดย ซุนจง (Sun Chung) ครับ

หากพอพูดถึงหนังเรื่องนี้แล้ว สิ่งที่ผมจะนึกถึงเป็นอย่างแรกก็คือ นี่เป็นหนึ่งในหนังไม่กี่เรื่องที่ผมดูแล้วดูไม่ออกครับว่าใครคือตัวเอก 555 เพราะดูแล้วรู้สึกว่าทุกคนเด่นพอกัน ปกติดูแล้วยังจะพอเดาได้นะว่าคนนี้น่าจะเป็นสาย แต่นี่คือไม่รู้เลยครับว่าใครกันแน่ ในแง่หนึ่งมันก็เนียนดีนะ 555

ด้านพล็อตเรื่อง จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรมากครับ หลักๆ คือนั่งดูโจรระแวงกันเอง แล้วก็ฆ่ากันเอง ในมุมหนึ่งดูแล้วก็อดคิดไม่ได้นะว่า ถ้าพวกพี่ท่านใจเย็นกว่านี้ ลุ่มลึกกว่านี้ และฉลาดกว่านี้มันก็คงไม่เกิดความเสียหายกับสำนักขนาดหนักแบบนี้หรอก แต่พอมองอีกมุมหนึ่งก็คิดได้ว่า หนังเหมือนจะสะท้อนให้เราตระหนักประเด็นที่ว่า เมื่อคนไม่ดีมาอยู่ด้วยกัน ยังไงก็ต้องหวาดระแวงกัน ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ไว้ใจกันและเห็นแก่ตัวไว้ก่อนเสมอ – ถ้ามองมุมนี้ก็ถือว่าหนังสะท้อนโลกของคนพาลหรือโจรร้ายได้ไม่เลวอยู่เหมือนกัน

จริงๆ เรื่องบทนี่ผมเฉยๆ นะ ไม่ได้ชอบหรือว้าวอะไร ดาราก็อย่างที่บอกว่าไม่มีใครเด่นแบบเต็มๆ แต่สิ่งที่ทำให้ผมสนุกกับหนังได้ตั้งแต่ต้นจนจบก็คือฉากบู๊ครับ ฉากต่อสู้ในเรื่องถือว่ามันส์ใช้ได้ ดูแล้วสนุกเร้าใจไม่ใช่น้อย อันนี้บอกเลยครับว่าใครอยากดูหนังสู้กันตีกันแบบมาเรื่อยๆ ตลอดเรื่อง ผมว่าเรื่องนี้ตอบโจทย์ในระดับที่น่าพอใจทีเดียว

พูดตรงๆ ว่านี่เป็นหนังที่ดูไม่ค่อยมีอะไรนะ พล็อตเรื่องและอะไรๆ บางอย่างก็ดูโหว่ๆ โดยเฉพาะการที่คนเราไม่ไว้ใจกัน จับผิดกัน ระแวงกัน บางอันมันก็ระแวงเกิ๊น แต่ถ้ามองข้ามจุดนี้ไป แล้วเสพเฉพาะฉากต่อสู้ ผมว่าหนังใช้ได้อยู่ครับ

อีกอย่าง อันนี้ส่วนตัวหน่อย คือแอบดีใจที่ได้เห็นลุงกุ๊ฟงในมาดแบบหงอๆ ไม่สู้คน เพราะส่วนใหญ่ลุงเขาเล่นเรื่องไหนก็มักจะร้ายเหนือชาวบ้านเกือบทุกที… คิดถึงลุงเขาเหมือนกันะครับ และคิดถึงหลายคนเลย เพราะหลายคนที่แสดงนี่ก็ไม่อยู่แล้ว

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)