แอมบาร์ (Cristina Rodlo) สาวน้อยที่แอบเข้าอเมริกามาอย่างผิดกฎหมาย เธอเลยจำต้องทำงานเงินเดือนต่ำและหาที่พักราคาถูกไว้อยู่อาศัย ซึ่งเธอก็เจออาคารห้องเช่าหลังหนึ่งครับ แม้มันจะดูโทรม เก่า และมืดมากๆ แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก ต้องอยู่ที่นั่นไป แต่ทีนี้พออยู่ไปๆ เธอก็เจอเรื่องแปลกๆ ไม่ว่าจะเสียงกรีดร้องของผู้หญิง หรือภาพน่ากลัวต่างๆ ที่จู่ๆ ก็ผุดขึ้นมาตรงหน้าเธอ… หรือสถานที่แห่งนี้จะมีอะไรซ่อนเร้นอยู่

หนังจัดว่าพอได้ครับ ไม่ได้เจ๋งแจ๋วแต่ก็ดูได้เรื่อยๆ อย่างน้อยบรรยากาศของอาคารที่แอมบาร์อยู่มันก็ดูน่ากลัวจริง ดูทั้งเก่าทั้งอึมครึมชนิดที่ต่อให้ไม่มีผีสางอยู่อาศัย ใจผู้อยู่ก็ไม่เป็นสุขหรอกครับ ไม่หลอนก็ต้องหลอนอ้ะ

ตามปกติหนังแนวนี้ผมมักจะมีคำถามเสมอว่า ถ้าสถานที่มันดูน่ากลัวแล้วตัวเอกจะไปอยู่ทำไม? แต่พอดีหนังเรื่องนี้มีเหตุผลชัดเจนครับ นั่นคือแอมบาร์ไม่มีเงิน ไม่อยู่ที่นี่ก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน มันคือสถานการณ์บังคับให้เธอไร้ทางเลือก ทำให้ระหว่างดูใจผมก็พอรับได้ แล้วก็นั่งดูเธอเจอเรื่องหลอนๆ ชวนขนลุกไปเรื่อยๆ ซึ่งมันก็ไม่เลวครับ เพียงแต่จังหวะมันอาจจะช้าไปหน่อย ชนิดที่เชื่อว่าคงมีคนกรอเดินหน้าระหว่างดูกันบ้างล่ะ – ผมก็กรอครับ เพราะบางฉากมันช้าจริง

อันว่าความลุ้นมันจะเริ่มเยอะในตอนท้ายครับ เมื่อปมได้รับการเฉลย เมื่อแอมบาร์ได้รู้ว่าที่แห่งนี้มีอะไรซ่อนอยู่กันแน่ ก็ถือว่าโอเคครับ มาพร้อมความน่ากลัวในระดับหนึ่ง ยกเว้นท่านจะดูหนังแนวนี้มาเยอะจนขวัญแข็งก็อาจไม่สะดุ้งสะเทือนอะไร – แบบผมนี่แหละ – แต่ตรงส่วนเนื้อเรื่องและการเฉลย รวมถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงไคลแม็กซ์มันก็ทำให้พอจะน่าติดตามขึ้นบ้าง

แต่ที่ชอบก็คงเป็นบทสรุปล่ะครับ ซึ่งเดี๋ยวผมจะสปอยล์ล่ะนะครับ ไม่อยากทราบโปรดอย่าอ่านครับ

===============
====สปอยล์จ้ะ====
===============

สรุปว่าอาคารแห่งนี้มีปีศาจโบราณซ่อนอยู่ครับ ซึ่งคนที่บูชาเจ้าปีศาจตนนี้ก็คือพี่ของเจ้าของตึกนั่นแหละ ฤทธิ์เดชของเจ้าปีศาจนี่ก็คือ หากผู้บูชาเอาคนมาสังเวยให้เจ้าปีศาจเขมือบล่ะก็ คนผู้นั้นหากมีโรคหรือมีบาดแผลใดๆ ก็จะหายดีเป็นปลิดทิ้งครับ

ส่วนตอนจบที่ผมชอบก็คือ ตอนสุดท้ายพอทุกคนตายหมด และแอมบาร์ก็จัดการแก้แค้นโดยการเอาเจ้าของอาคารไปให้เจ้าปีศาจเขมือบ แล้วไม่นานจากนั้นเธอก็ตระหนักว่าร่างกายเธอกลายเป็นไร้แผล ไร้รอยขีดข่วน (เพราะก่อนนั้นเธอต้องสู้กับตัวร้าย จนร่างกายบอบช้ำ) กลายเป็นว่าเธอกลับมาปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทีนี้พอนางเอกรู้ หนังก็จบลงแบบปลายเปิดครับ ให้เราไปคิดต่อเอาเองว่าสุดท้ายแล้ว นางเอกจะกลายมาเป็นผู้บูชาปีศาจคนใหม่ และใช้ประโยชน์จากพลังของเจ้าปีศาจตนนี้หรือไม่?

เท่าที่ทราบมา ในฉบับหนังสือนั้น เรื่องมันจะไม่จบแค่นี้ครับ แต่เรื่องมันจะยังมีต่อไปจนถึงบทสรุปคือ สุดท้ายนางเอกก็ปราบปีศาจตนนี้ลงจนสำเร็จ แต่คนทำหนังเรื่องนี้ก็ถือว่ามีไอเดียเข้าท่าเหมือนกัน คือแทนที่จะจบแบบหนังสือ กลับเลือกที่จะจบแบบทิ้งคำถามให้คนดูไปคิดต่อ ไปเดาใจของแอมบาร์ว่าสุดท้ายเธอจะเป็นคนแบบไหน

ก็ถือเป็นขั้วสลับของ The Mist ครับ ที่เรื่องนั้นในนิยายน่ะจบแบบปลายเปิด แต่คนทำอย่าง Frank Darabont เลือกที่จะต่อเรื่องไปจบอีกแบบ ในขณะที่เรื่องนี้เลือกจะตัดจบลงตรงฉากที่เป็นทางแพร่ง ให้คนดูเดากันไป ว่าเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ – ก็ถือเป็นไอเดียที่ไม่เลวอยู่ครับ

================
================
================

สำหรับผม หนังถือว่าไม่เลวครับ ดูได้เรื่อยๆ บรรยากาศอึมครึมดี เพียงแต่การเดินเรื่องอาจยังไม่จับใจแบบเต็มๆ และหลายอย่างยังปรุงให้รสเข้มกว่านี้ได้ แต่ก็เอาเถอะครับ ได้ออกมาประมาณนี้ก็ถือว่าพอได้ ดูจบก็ได้มาหนึ่งเพลิน

สองดาวครับ

(6/10)