แล้วเราก็มาถึงภาคที่ 8 ของหนังชุดนี้ครับ หนนี้ แบรนดอน เบคเกตต์ (Chad Michael Collins) สไนเปอร์พระเอกของเราโดนใส่ความหาว่าเป็นคนลงมือลอบสังหาร บรูโน ดิแอซ (Victor Favrin) ผู้ทรงอิทธิพลแห่งคอสตา เวอร์เด เขาเลยต้องหาทางหักล้างข้อกล่าวหา แล้วเขาก็เดินทางไปซ่อนตัวที่บ้านของ โธมัส เบคเกตต์ (Tom Berenger) พ่อของเขา ส่วนเรื่องราวจะไปจบลงอย่างไรก็หาคำตอบได้จากในหนังครับ

ถือเป็นภาคที่เวิร์คไม่เลวครับ ยังเทียบภาคแรกไม่ได้ แต่ก็ถือว่าน่าสนใจกว่าหลายภาคที่ผ่านมา ว่าแบบไม่อ้อมค้อมคือช่วงครึ่งแรกหนังออกจะเรื่อยๆ อยู่ครับ ความน่าสนใจยังไม่เยอะ ยังดีที่หนังได้ตัวละครดีๆ อย่างซีค โรเซนเบิร์ก (Ryan Robbins) เจ้าหน้าที่จากหน่วยความมั่นคงแห่งมาตุภูมิที่มาคอยตามสืบคดีของแบรนดอน ความมุ่งมั่นในการตามล่าหาความจริงของเขาคนนี้ทำให้ครึ่งแรกของหนังพอจะมีอะไรให้ติดตามบ้าง – แล้วก็ยังมีตัวละครลึกลับอย่าง ยูกิ มิฟูเน่ นักฆ่าฉายาเลดี้เดธ (Sayaka Akimoto) มาผลุบๆ โผล่ๆ รายนี้ก็เพิ่มความน่าสนใจให้หนังได้พอตัว

อันว่าความเข้าท่าจริงๆ อยู่ในครึ่งหลังครับ ฉากที่ 3 สไนเปอร์มาเจอกันที่บ้านกลางป่าของโธมัสนั่นถือว่าทำออกมาดี มีดีกรีความระทึกแบบพอเหมาะ โดยส่วนตัวแล้วฉากที่ว่านี่ไม่ได้แค่เป็นฉากที่ดีที่สุดในภาคนี้เท่านั้น แต่ยังเป็นหนึ่งในฉากที่ดีที่สุดของแฟรนไชส์นี้เลยก็ว่าได้

ส่วนตอนท้ายพอปมได้รับการเฉลย แล้วก็มีการต่อสู้กันตามสไตล์ฉากไคลแม็กซ์ ช่วงที่ว่านี่ก็ถือว่าโอเค ไม่ได้เด็ดจัดๆ แต่ก็ไม่ได้จืดชืดซะทีเดียว

ข้อดีอย่างหนึ่งของภาคนี้คือหนังมีทิศทางของเรื่องราวชัดเจนครับ ในขณะที่ภาคก่อนหน้านี้บางทีเรื่องก็เดินไปทางนี้ทีทางโน้นที จังหวะมันเลยยังไม่กลมกล่อม แต่ภาคนี้ปมชัด แกนหลักชัด เพียงแต่การนำเสนออาจยังไม่ชวนติดตามแบบเต็มๆ เท่านั้นล่ะครับ อ้อ และข้อดีอีกอย่างคืองานภาพครับ ถือว่าถ่ายออกมาได้สวยดี ทำให้หนังดูมีฟอร์มมากขึ้นกว่าภาคก่อนๆ พอสมควร

หนังยังมีดาราสมทบหน้าคุ้นคนโปรดของผมอย่าง Lochlyn Munro มารับบทเจ้าหน้าที่จอห์น แฟรงคลินที่คอยไล่ล่าแบรนดอน และ Emily Tennant เป็นเจ้าหน้าที่จูเลียต โคลเวอร์ ผู้ช่วยของแฟรงคลิน รายนี้จริงๆ บทเยอะครับ แต่ในแง่การแสดงอาจยังไม่เด่นเท่าไร แต่ถ้าพูดถึงความสวยน่้ารักล่ะก็ ก็ต้องถือว่าน่ารักอยู่ครับ

สำหรับผมภาคนี้โอเคครับ อันที่จริงคือผมออกจะชอบมากกว่าภาค 4 – 6 อีก ส่วนหนึ่งก็คงเพราะ Berenger กลับมาให้เราได้พบหน้าอีกครั้ง ผมชอบนะฉากที่เขาเล่าอดีตให้ลูกชายฟัง ก็ถือว่าเป็นฉากเล็กๆ ที่ทำให้เรารู้จักโธมัส เบคเกตต์คนนี้เพิ่มขึ้นอีกหน่อย

สรุปว่าคอหนังชุดนี้ ถ้าตามดูกันมาหลายภาคแล้ว ภาคนี้ก็ควรค่าแก่การรับชมครับ

ใกล้สองดาวครับ

(5.5/10)