มาพูดกันต่อให้ครบถ้วนนะครับ กับหนังจีนชุดในตำนานอีกเรื่อง ผมก็พูดถึงภาคแรกไปแล้วนะครับ ทีนี้ก็ได้เวลาว่ากันถึงตอนต่อแล้ว

แต่อันนี้ต้องว่ากันก่อนนะครับ ว่าจริงๆ แล้วพอจบภาคแรกลงไป ก็ได้มีการสร้างตอนต่อกันมาแทบจะทันที โดยมีกู้กวนจงตามไปรับบทฮุ้นปวยเอี้ยงต่อ และหนังเรื่องที่ว่าก็คือ “ยอดยุทธจักรมังกรฟ้า” นั่นเอง ซึ่งผมยังไม่ได้ดูเลยครับ ไว้ได้ดูแล้วสนุกหรือไม่อย่างไรจะเอามาบอกนะครับ เอาเป็นว่าพอทราบคร่าวๆ ก่อนว่าก่อนกระบี่ไร้เทียมทาน ภาค 2 มันก็มียอดยุทธจักรฯ มาก่อนครับ

สำหรับภาคสองนี้ ก็ต่อเนื่องจากตอนแรกนะครับ เปิดเรื่องมาก็สนุกแล้วครับ เป็นการต่อสู้ขั้นแตกหักระหว่างฮุ้นปวยเอี้ยง (ฉีเส้าเฉียน) กับประมุขต๊กโกวบ้อเต๊ก (หยางเจ๋อหลิน) ศัตรูตลอดกาล และผลก็เดาไม่ยากจริงมั้ยฮะ ปวยเอี้ยงเป็นฝ่ายกำชัยชนะ แล้วเขาก็อยากจะล้างมือจากยุทธภพ ทำตัวเหมือนตายไปแล้ว หายสาปสูญไปเหลือเพียงแค่หลุมศพเท่านั้น

แต่ยุทธจักรก็ไม่เคยสงบครับ ได้เกิดเรื่องขึ้นอีกจนได้ เมื่อตระกูลเล็กได้ถูกใส่ความโดยขันทีจอมวายร้ายนามหลิวกงกง ใส่ความไม่พอครับ ยังทำให้ตระกูลเล็กต้องตายกันหมด จนเหลือเพียงเล็กตัน (Joe Lo) คนเดียวเท่านั้น ซึ่งเล็กตันก็ประกาศจะล้างแค้นและกู้ศักดิ์ศรีของตระกูลคืนมาให้ได้ และระหว่างการหลบหนีเขาก็ได้พบกับ ไอ้หนู (หยินเทียนจ้าว) นักต้มจอมกะล่อนที่หลอกคนไปวันๆ ซึ่งดวงชะตาก็นำพาเขาทั้งสองให้ผจญภัยด้วยกันครับ

แล้วทีนี้พอเรื่องมันวุ่นวายขนาดนี้ ปวยเอี้ยงกะจะอยู่สงบๆ ก็ทำไม่ได้ล่ะครับ เลยต้องออกมาเพื่อช่วยเล็กตัน แล้วนอกจากศึกขันทีวายร้ายแล้ว ยังอุตส่าห์มีพรรคบัวขาวโผล่ขึ้นมาอีก ซึ่งจุดประสงค์ของพรรคที่ว่านี่ก็หนีไม่พ้นการครองยุทธภพ แล้วมันมาไม่มาเปล่ารับ มันยังทำร้ายโป่วเฮี้ยงกุน อีกต่างหาก ทำให้ฮุ้นปวยเอี้ยงต้องใช้วิชาไหมฟ้าออกมารับมือมารยุทธภพทั้งหลาย และผลจะเป็นอย่างไรก็ไปดูกันต่อนะครับหากอยากดู หากไม่อยากก็ไม่ว่ากัน

อืมม์ก็เคยดูหนังชุดนี้ต่อจากภาคแรก เมื่อหลายสิบปีก่อนนะครับ ตอนเช่าวีดีโอมาดูแบบตาแฉะกันไปข้างนึงเลย ตอนเช่านี่แทบจะลากน่ะครับ ตั้ง 15 ม้วน กล้ามขึ้นเลย 555 แต่ตอนนั้นแม้จะยังเด็ก ผมก็พอจำเรื่องราวได้ครับ ไปๆ มาๆ ออกจะชอบมากกว่าภาคแรกด้วย เพราะมันดูง่ายครับ และ Action มันมันส์กว่า Effect ดีกว่า มุขฮาต่างๆ ก็เข้าสมัยกว่า ผมเลยสนุกกับภาคสองนี้มากทีเดียวตอนเป็นเด็ก

พอโตขึ้นมาก็พบว่ายังชอบอยู่ครับ มันก็สนุกดี คือผมติดใจหนังชุดนี้ไม่ใช่ตอนเอา VCD หรอกนะครับ แต่ผมติดใจตอนที่ช่อง 3 เอามาฉาย นั่นแหละครับที่ฉายตอนตีสองนั่นแหละ ดูกันมันส์เลยครับ แล้วมันก็เพลินดี รู้สึกเนื้อเรื่องมันผูกแบบไปเรื่อยๆ เอามันส์อย่างเดียว แบบพอจบเรื่องนี้ก็มีฉากต่อมา พอจบจากศัตรูคนนี้ก็มีคนอื่นโผล่มาตีกัน พอจบจากป่าก็ไปตีกันที่แม่น้ำ รู้สึกมัน Non-Stop ดีเหมือนกัน แล้วช่วงนั้นคือนอนดึกครับ รอดูด้วยความเมามันส์

แต่ก็ดูได้ไม่จบครับ เพราะตอนนั้นยังมีเรียนอยู่ ก็เลยห่างหายไป จนควานหาแผ่นมานี่แหละ

คือหนังดูแบบไม่ต้องคิดอะไรมากครับ สนุกสนานดี มีฉากแอ๊คชั่นตีกันไปเรื่อยๆ มีช่วงอืดบ้างแต่ก็ไม่มากเกินไป เพราะอย่างน้อยพอถึงช่วงต่อสู้กันมันก็คุ้มครับ และเรื่องราวมันเดินหน้าแบบ Non-Stop อย่างที่ผมบอกจริงๆ เลยไม่ค่อยน่าเบื่อเท่าไหร่ แม้เหตุผลและอะไรต่างๆ จะเบาก็เถอะ

จริงๆ ผมดูไปยังออกจะฮาด้วยซ้ำครับ โดยเฉพาะพี่ปวยเอี้ยงนี่แหละ ที่แกพร่ำบอกตลอดตั้งแต่เปิดเรื่องเลยว่า ข้าอยากอยู่อย่างสงบมากกว่า แต่ที่ไหนได้ แกโผล่ไปที่ไหนล่ะเกิดเรื่องทุกที และแกก็ต้องยื่นมาเข้าสู้ทุกทีเหมือนกัน เออ จะสงสารก็สงสาร แต่ฮาก็ฮาครับ

ความสนุกของเรื่องราวภาคนี้ผมว่าได้จากเนื้อเรื่องหนึ่ง ที่ไม่มีสาระอะไรมากครับ แต่เน้นมันส์อย่างเดียว แล้วก็ดาราที่เลือกมาดีนะ อย่างฉากใดที่ฮุ้นปวยเอี้ยงปรากฎตัวมันย่อมแปลได้ถึงความสนุก อย่างน้อยพี่ฉีก็มีรัศมีดีมากครับ เรื่องนี้ราศีจับใช้ได้

ส่วนหยินเทียนจ้าวเมื่อก่อนตอนเข้าวงการใหม่ๆ ก็เน้นเล่นบทฮาแบบนี้ล่ะครับ เป็นไอ้กะล่อนลิ้นทองแค่ฟังแกพล่ามก็ฮาแล้วล่ะ แต่ตอนนิ่งก็ทำได้ดีเหมือนกัน หนังสนุกก็เพราะปวยเอี้ยงกับไอ้หนูนี่แหละ

นอกนั้นดาราก็หน้าคุ้นเยอะครับ อย่างเกาสงมาแสดงเป็นเจ้าบ้านถัง ถังไปชวน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องพิษ, เซียะหลีมารับบท ถังหนิงลูกสาวเจ้าบ้านถัง, ไช่เสี่ยวอี้มารับบทเป็นองค์หญิงเจ้าซนที่ตีกับไอ้หนูได้ตลอด จริงๆ เธอก็เล่นได้ไม่เลวนะครับ แต่บอกตามตรงตอนนั้นเธอออกอาการอวบมากไปหน่อย แทนที่จะดูน่ารักเลยกลายเป็นกะปุกลุกแทน ขัดๆ ตายังไงก็ไม่ทราบ

ส่วน Mak Ging Ting กับการสวมบทโป่วเฮี้ยงกุนแทนหวีอันอันนั้น ก็ต้องว่าตามจริงล่ะครับว่าเทียบกันไม่ได้เลย หวีอันอันดูเหมาะสมและนิ่งกว่ามาก ตอนโศกก็ไม่โศกมากเกินไป พอดีๆ น่ะ อันนี้ก็น่าเสียดายเหมือนกัน

ครับ ผมอาจจะแปลกนะ แต่มันสนุกดีน่ะ ดูเพลินๆ เอามันส์ดี ไม่เลวเหมือนกัน แม้ดูจบแล้วจะจบกันก็ตาม แต่ก็เห็นใจทีมงานล่ะครับพยายามผูกเรื่องเต็มที่ แต่ก็ย่อมสู้ภาคแรกไม่ได้หรอก ภาคแรกผมว่ามันลงตัวกว่านะในเรื่องบท (บทดั้งเดิมจากนิยายนะครับ) แต่ภาคนี้มันเหมือนยำมากกว่าครับ แต่แม้จะยำ ก็ถือว่าเป็นยำที่รสชาติอร่อยปาก แม้สารอาหารน้อย แต่เพลินครับ

สรุปว่าไม่เลวหากท่านจะลองนะครับ เพลินมันส์ดีออก

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)