กั๊วะจิ้นอัน เป็นพระเอกนะครับ เป็นตำรวจที่เผอิญสามารถติดต่อกับพ่อตัวเองในอดีตได้ (ติดต่อทางมือถือรุ่นกระดูกหมาน่ะครับ) แล้วก็ช่วยกันไขคดีต่างๆ นี่เล่าคร่าวๆ น่ะครับ มันออกจะคล้ายๆ Frequency นั่นแหละ

ตัวหนังเองนั้นก็โอเคครับ แต่ไม่ถึงกับสนุกเยี่ยมเท่า คดีเลือด ปริศนาฆาตกร เนื่องด้วยตัวหนังนั้น หลายๆ ส่วนมันออกจะอืดไปหน่อย การแสดงก็ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ดีอยู่แล้ว ส่วนปมก็นั่นแหละครับ ค่อนข้างเข้าท่า แต่ไม่กดดัน ไม่เร่งเร้าเท่า คดีเลือดฯ ส่วนความน่าติดตามก็ถือว่าพอควรครับ รวมไปถึงครึ่งหลังซึ่งหนังจะพลิกไปอีกทางนึง มันก็ดีครับ ผมว่าตอนจบมันให้แง่คิดดี ประมาณว่า อดีตมันเป็นสิ่งที่ผ่านมาแล้วครับ ให้มันเป็นครูเราได้ แต่อย่าให้มันเป็นนายเรา สิ่งที่ผ่านมาแม้แก้ไม่ได้ ก็ไม่เป็นไร เราควรทำใจและดำเนินชีวิตไปกับปัจจุบันดีกว่า

จะว่าไป นี่ก็เป็นหนังสืบสวนที่มีความเป็นดราม่าเจืออยู่พอสมควรครับ ก็นับว่าพอได้ ดูได้เรื่อยๆ น่ะ

ตกลงว่าหนังทำได้ไม่เลวครับ ออ อีกอย่าง ระยะหลังๆ นี่ไม่รู้ทำไมนะ แต่หนังของ TVB มักจะต้องมีนักจิตวิทยาเข้ามามีบทบาทด้วยเสมอ กับเรื่องนี้ก็เช่นกันครับ เหมือนเทรนด์ช่วงนั้นมันกำลังมาอะไรประมาณนั้น

สรุปว่า ถ้าชอบแนวสืบสวน ก็ลองดูครับ แต่ผมชอบคดีเลือดฯ มากกว่า

สองดาวครึ่งยังได้ครับ

(7/10)