5 ข้อขอเล่า หลังอ่าน พิภพวานร (Planet of the Apes)

1. นี่คือหนังสือที่คอนิยายแนววิทยาศาสตร์+ผจญภัยไม่ควรพลาด มันอาจไม่ได้มีแอ็กชันหรือความตื่นเต้นอะไร แต่มันล้ำจินตนาการ แม้อายุหนังสือจะปาเข้าไป 50 ปี (ปิแอร์ บูเลประพันธ์ไว้เมื่อปี 1963) แต่ลีลาการเล่าเรื่องยังคงสดครับ อ่านเพลิน ชวนติดตาม อุดมไปด้วยการสะท้อน (และเสียดสี) ความเป็นคน ที่เล่นเอา “เจ็บ” และ “จุก” ในหลายประเด็น

2. เรื่องราวว่าด้วยนักบินอวกาศ 3 คนเดินทางไปยังอีกฟากของจักรวาล แล้วก็พบดาวที่มีสิ่งแวดล้อมคล้ายโลก ทว่าที่นั่นถูกปกครองโดยเหล่าวานรที่มีสมองและสติปัญญา ในขณะที่มนุษย์กลับมีสภาพไม่ต่างจากสัตว์ป่าครับ และเรื่องราวส่วนที่เหลือก็คือแล้วพวกเขาจะเอาตัวรอดจากดาวพิสดารแห่งนี้ได้อย่างไร

3. เล่มนี้คือต้นตำนานที่ถูกนำไปดัดแปลงเป็นภาพยนตร์ครับ ดัดแปลงรอบแรกก็ปี 1968 ที่หนังดังมากๆ และมีการทำภาคต่อออกมาอีก 4 ตอน พร้อมทีวีซีรี่ส์อีกหนึ่งชุด, ดัดแปลงรอบต่อมาก็ตอนปี 2001 (Tim Burton กำกับ)

และสำหรับฉบับล่าสุด (Rise และ Dawn) เป็นภาคก่อนหน้าครับ จะย้อนเล่าเรื่องราวไปที่จุดเริ่มต้นแห่งกำเนิดพิภพวานร

4. ชอบครับ อ่านสนุกมาก ลื่นไหลมาก (ดีกรีความชอบพอๆ กับ The Time Machine ของ H.G. Wells)

5. การบรรยายเรื่องเป็นส่วนที่เจ๋งครับ ผู้เขียนค่อยๆ ดึงเราสู่พิภพวานร อ่านไปๆ จะรู้สึกได้ถึงกลิ่นอายวานรรอบๆ, ฉากไหนเป็นน้ำตกก็บรรยายซะเหมือนเราโดนน้ำกระเซ็นใส่ หรือฉากไหนมีความวุ่นวายก็สามารถเล่ากระตุ้นให้เราเห็นภาพความวุ่นวายนั้นได้

บอกก่อนครับว่าเล่มนี้การเล่าไม่ได้หวือหวา แต่น่าอ่านแบบซึมไปกับเรื่องราวทีละน้อยๆ

============================================

พิภพวานร (Planet of the Apes)

ผลงานของ ปิแอร์ บูเล (Pierre Boulle)
แปลโดย วิลาส วศินสังวร