หนังเรื่องนี้ไม่ค่อยประสบความสำเร็จในอเมริกานะครับตอนฉายรายได้แค่พอไหวเท่านั้นเอง จนตอนนั้นผมก็ไม่คิดจะสนใจเท่าไหร่ มาสบโอกาสตอน ITV เอามาฉายนี่แหละครับ เลยนั่งดูซะหน่อย ของฟรีนี่อะ และพอดูเท่านั้นแหละ รีบหาซื้อเก็บแทบไม่ทัน

พล็อตคร่าวๆ ของหนังเรื่องนี้คือ มิคกี้ กอร์ดอน (Billy Crystal) กรรมการบาสเกตบอลจอมโวยวายซึ่งได้เดินทางไปฝรั่งเศสเพื่อฝังพ่อของเขา และที่นั่นเขาได้เจอกับเอลเลน แอนดรูวส์ (Debra Winger) แล้วพวกเขาก็ตกหลุมรักกันในเวลาอันสั้นครับ ซึ่งชีวิตของพวกเขาก็มีรักบ้าง หลงบ้าง ทุกข์บ้าง ปนเปกันไปตามประสาคู่รักทั่วๆ ไปน่ะครับ ฟังดูพล็อตมันก็ธรรมดาใช่มั้ยครับ ก็จริงครับ พล็อตน่ะไม่แปลกใหม่ แต่ข้างในนี่สิ … มันส์

จริงๆ นะครับ จัดเป็นหนังโรแมนติกที่มันส์มากเรื่องนึง มันส์ยังไงน่ะเหรอครับ ก็มันส์ฮาน่ะสิฮะ ฮากันทั้งเรื่อง ไม่ทราบจะยิงมุกอะไรกันนักหนา อันนี้ความดีความชอบต้องยกให้พี่ Billy เขาเลยครับ ใช่ฮะ พี่แกแสดงนำเป็นพระเอก แล้วยังกำกับอีก เขียนบทร่วมกับ Lowell Ganz และ Babaloo Mandel ด้วย ซึ่งพี่ Billy นี่แกขึ้นชื่อลือชามากในฐานะนักแสดงตลกที่มีความสามารถอย่างสูง โดยเฉพาะตลกคำพูดและตลกสถานการณ์ ก็เขานี่แหละครับ ที่ดำรงตำแหน่งพิธีกรบนเวทีออสการ์มาหลายสมัยสุดๆ นั่นก็เพราะพอพี่แกเล่นมุกทีไรล่ะก็ไม่มีแป๊กล่ะครับ มุขแพรวพราวมากๆจนชาว Hollywood ไว้ใจ ก็คนมันเก่งนี่ครับ

ตัวหนังนั้น เป็นแนวโรแมนติกครับ มีฉากหวานๆ อยู่มากและขณะเดียวกันมุกฮาๆ ก็แทรกมันลงไปตรงฉากทำนองหวานๆ เนี่ยแหละ แล้วไม่ทำให้เสียจังหวะด้วย เออ ไม่รู้พี่ Billy แกทำได้ไงครับ มันลื่นไหลเหลือเกิน

แล้วหนังมันเป็นแบบเล่าแฟลชแบ๊คน่ะฮะ แบบเปิดเรื่องมาก็ให้บรรดาเพื่อนๆ ของพระ-นาง นั่งล้อมวงคุยกัน แล้วก็มีการพูดถึงพระเอกนางเอก เป็นการเล่าเรื่องของพระ-นางไปในตัว ซึ่งจุดนี้ก็ฮาอีกครับ เพราะพวกเพื่อนๆ นี่แหละ วันดีคืนดีก็ลุกขึ้นมาตีกันระหว่างเล่า พอตีกันเสร็จก็มานั่งเล่าต่อ เออ เอาเข้าไปสิครับ

เอาเป็นว่า จังหวะหวานก็หวานดี ช่วงฮานี่ก็เหลือเกินล่ะครับ และที่ฮามากคือตอนที่มิคกี้กับแอลเลนมีปัญหากันมากจนต้องไปพึ่งจิตแพทย์ แต่พอไปหาจิตแพทย์ก็ไม่ทำอะไรเลย นั่งฟังอย่างเดียวจนทั้งคู่ตีกันจะตายอยู่แล้วะ มิคกี้เลยหันหน้ามาถามจิตแพทย์ว่า “นี่จะให้เราฆ่ากันก่อนมั้ย คุณถึงจะพูดอะไรออกมาน่ะ” นี่แหละครับ พวกมุมมองชีวิตหรือสิ่งต่างๆ ของพี่ Billy แกจะสอดแทรกมาตลอดครับ ถ้าฟังทันนี่รับประกันความฮาเลยล่ะ

ส่วนดนตรีของ Marc Shaiman ก็ทำได้ดีครับ สรุปว่าหนังค่อนข้างสนุกและลงตัวเอามากๆ เลยทีเดียวล่ะ ฮาและมีแง่มุมเรื่องรักๆ อยู่มาก ส่วนเรื่องฉากหวานๆ สวีทหรือความอบอุ่นนั้นก็ต้องบอกว่าไม่มากเท่าไหร่ แต่มันจะเน้นฮานี่ครับ เลยพอให้อภัยได้

สองดาวครึ่งกว่าๆ บวกๆ ฮาๆ ครับ

(7.5/10)