ภาพยนตร์แนวจิตวิทยา + ฆาตกรรมครับ กำกับโดย Brian De Palma กับเรื่องราว… จริงๆ ผมไม่อยากเล่ามากน่ะนะครับ เพราะดูเองรู้เองน่าจะสนุกมากกว่า… จะเล่าไงดี…

เอาเป็นว่า มันเป็นเรื่องของจิตแพทย์เด็กที่ชื่อว่า คาร์เตอร์ นิกซ์ (John Lithgow) ผู้มีอารมณ์แปรปรวนอย่างมหาศาลจนภรรยาของเขา (Lolita Davidovich) เริ่มเป็นห่วงมากขึ้น โดยเฉพาะพฤติกรรมแปลกๆ ที่เขาชอบทำ บางทีก็พูดคนเดียว บางทีก็หายไปข้างนอกเป็นเวลานานๆ แล้วในที่สุด ความจริงก็ปรากฏครับ ว่าสามีของเธอเป็นอะไรกันแน่…

หนังเป็นแนวจิตวิทยาระทึกขวัญครับ ซึ่งผมชอบมากทีเดียว และด้วยความที่หนังไม่ยาวนัก แค่ 90 นาทีเท่านั้น ทำให้ความน่าติดตามนี่เต็มเหยียดตลอดทั้งเรื่อง และต้องขอชมเลยก็คือ Lithgow ที่สามารถเล่นได้อย่างยอดเยี่ยม หนังน่าติดตามแบบเต็มๆ ก็เพราะพี่แกนี่แหละครับ

นักแสดงล้วนดีหมดและครับ ฝีมือของ De Palma ยังคงยอดเยี่ยมเช่นเคย เรื่องราวเขียนได้ดีครับ สนุกและลุ้นอยู่ตลอดว่าเรื่องมันจะพลิกผันไปทางไหน แล้วยังมีการหลอกล่อคนดูอีกต่างหาก ซึ่งกับบางคนถ้าหากตามไม่ทันก็คงจะดูไม่รู้เรื่องและพาลเกลียดหนังกันไปเลยล่ะครับ ดังนั้นแนะนำว่าถ้าจะดูหนังเรื่องนี้ก็ควรมีสมาธิสักเล็กน้อยครับ ถ้าดูไปทำอย่างอื่นไปอาจงงได้

ฉายาทายาท Alfred Hitchcock ของ De Palma นี่พี่ท่านไม่ได้ซื้อมาแน่นอนครับ กับเรื่องนี้ก็พิสูจน์แล้วว่าพี่เขาทำได้จริง หนังสไตล์ Hitchcock ส่วนมาก (รวมไปถึงงานของ De Palma ส่วนใหญ่) ตัวละครทั้งหลายจะไว้ใจไม่ได้เลยครับ และหนังจะเล่นกับความคาดเดาของคนดูตลอด เรียกว่ายิ่งเดาบางทีก็จะยิ่งถูกหลอก เพราะพี่แกจะหลอกคนดูให้หัวปั่นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ – อะไรแบบนี้แหละที่ผมชอบมากๆ

ในแง่รายได้ แม้จะไม่ถึงขั้นปังแต่ก็ไม่เลวครับ ทำเงินทั่วโลกไป $37 ล้าน จากทุนสร้างราวๆ $12 ล้าน ก็ถือว่ากำไรอยู่ครับ

ตกลงว่าถ้าคุณชอบหนังแนวลึกลับ จิตวิทยา บวกการล่อหลอกคนดูอีกซักสองสามตลบล่ะก็ เรื่องนี้ไม่ควรพลาดอย่างยิ่งครับ

สองดาวกับสามส่วนสี่ดวงครับ

(7.5/10)