The Iron Fisted Monk เรื่องนี้มีชื่อไทยหลายชื่อครับ ไม่ว่าจะ ซันเต๋อ นักพรตตีนเหล็ก หรือ ขานี้มีใบสั่ง แต่จะชื่อไหนก็เรื่องเดียวกันครับ และนี่คือผลงานการกำกับเรื่องแรกของเฮียหมูหินหงจินเป่าของเรา

เป็นเรื่องของ ชงหมี่ลิ่ว (หงจินเป่า, Sammo Kam-Bo Hung) ที่ตั้งใจไปฝึกวิชาในวัดเส้าหลินด้วยความหวังว่าจะเอาวิชามาล้างแค้นให้กับเถ้าแก่ของเขาที่โดนพวกแมนจูกลั่นแกล้งจนตาย โดยคนที่ช่วยเขาเอาไว้ก็คือหลวงจีนที่ชื่อซันเต๋อ (เฉินซิง, Sing Chen)

แล้วพอหมี่ลิ่วออกจากวัดมาได้ เขาก็ต้องเจอกับความโหดเหี้ยมของพวกแมนจูอีกครั้ง และได้พบกับหนิวจิ่งเหลียง (หลูไห่เผิง, Hoi-Pang Lo) หนุ่มโรงงานย้อมผ้าที่น้องสาวของเขาโดนคุณชายรอง (เฝิงเค่ออัน, Hark-On Fung) ย่ำยี งานนี้หมี่ลิ่วเลยได้ออกแรงประมือกับคนชั่วสมความตั้งใจ

ก็เป็นหนังกังฟูที่ดูได้เพลินๆ ครับ ว่ากันแบบตรงๆ ก็คือหนังยังไม่ถึงกับเด็ด แต่ถ้ามองในเชิงว่านี่คืองานกำกับครั้งแรกของเฮียหงแล้ว ก็ต้องถือว่าใช้ได้ครับ ใช้ได้ในแง่ของเนื้อเรื่อง และในแง่ของแอ็คชั่นกังฟูก็ถือว่าน่าพอใจเหมือนกัน

แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกคือหนังดูค่อนข้างฮาร์ดคอร์หน่อยๆ ในเชิงของเนื้อเรื่องครับ ประมาณว่าหนังค่อนข้างเน้นความโหดเหี้ยมของพวกแมนจู แล้วก็แสดงให้เห็นถึงความไร้ขื่อแปของบ้านเมือง ผู้หญิงชาวบ้านถูกฉุดคร่าเป็นว่าเล่น ซ้ำยังฆ่าคนเป็นผักปลา สารภาพว่าระหว่างดูนี่ก็แอบจิตตกเหมือนกัน เพราะเราจะต้องมาเห็นคนธรรมดาถูกฆ่าเป็นใบไม้ร่วง โดยเฉพาะตอนหลังๆ นี่ตายกันเยอะเกินคาด โดยประมาณนี่ฉากคนธรรมดาโดนฆ๋าหรือย่ำยีนี่น่าจะราวๆ 1 ใน 3 ของหนังเลยล่ะ

ในแง่หนึ่งก็พอเข้าใจครับว่าหนังคงนำเสนอให้เราเห็นความโหดของพวกผู้ร้าย จะได้รู้สึกเดือดและโกรธแค้นพวกมัน – ดึงให้มีอารมณ์ร่วม น่าจะประมาณนั้นน่ะนะครับ – ซึ่งถ้ามองในแง่นั้นก็ถือว่าหนังทำได้ครับ คนดูตระหนักถึงความร้ายของฝ่ายร้ายได้แบบไร้ข้อกังขาเลยล่ะ

อีกอย่างคือหนังน่าจะวิพากษ์คำว่า “อดทน” ด้วยน่ะครับ เพราะจะมีฉากหนึ่งที่หลวงจีนซันเต๋อบอกให้คนที่โดนกดขี่นั้นอดทนเอาไว้ก่อน แล้วพอถึงจุดพีคเมื่อคนดีๆ โดนฆ่ามากมายเหลือเกิน ก็มีคนถามท่านซันเต๋อว่า จะต้องอดทนอีกแค่ไหน และนี่น่ะหรือคือผลตอบแทนของคำว่าอดทน? – ในทางกลับกันหากเลือกที่จะไม่ทนแล้วปกป้องตัวเองตั้งแต่ต้น เรื่องมันอาจไม่ลามมาถึงขั้นนี้ก็ได้ – ก็สะท้อนให้เราพิจารณาคำว่าอดทนในหลายมุมเหมือนกันครับ

ในเรื่องเรายังจะได้เจอกับ เจิ้งจื่อเหว่ย (Eric Tsang) และ จงฟะ (Fat Chung) โผล่มาแจมแบบแว้บๆ ด้วยครับ เป็นคนงานในโรงย้อมผ้า แล้วก็ได้เจอกับลุงอู๋หม่า (Wu Ma) เขาเล่นเป็นคนเรือที่ไปเที่ยวหอนางโลมแล้วโยกตัวไปมาน่ะครับ ก็แอบขโมยซีนเหมือนกันนะ

โดยรวมแล้วก็ถือเป็นหนังกังฟูรุ่นเก่าที่ดูได้เพลินๆ ครับ การเล่าเรื่องอาจมีกระท่อนกระแท่นบ้างแต่ก็ไม่มากครับ อย่างน้อยฉากบู๊สู้กันก็เข้าท่าอยู่ โดยเฉพาะตอนท้ายตอนประมือกับเหล่าบอสก็ถือว่ามันส์พอดู แล้วก็สู้กันยาวแบบสาแก่ใจ ใครชอบแนวนี้ก็น่าจะไม่ผิดหวังครับ

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)