ในที่สุดก็ดูจนจบครบ 7 ซีซั่นครับ และพอดูจบก็บอกได้เลยว่า PaR เรื่องนี้กลายมาเป็นซีรี่ส์ที่ผมรักจนได้ เพราะมันสนุกเพลิน ฮาได้เรื่อยๆ แต่ที่เกินคาดก็คือความกินใจ อีกทั้งอารมณ์ Feel Good ที่สอดแทรกลงมาแบบพอเหมาะพอดี
หลังจากแนะนำภาคแรกไปเมื่อนานมาแล้วนะครับ ก็ได้เวลาพูดถึงตอนต่อซะทีกับหนังจีนชุดแนวงกำลังภายในที่ผมยกนิ้วให้เลยนะครับ แม้จะเก่าแก่เกือบสามสิบปี แต่ดีกรีความสนุกยังไม่มีตก คือสำหรับผมนี่บอกตรงๆ ว่าดูแล้วยังติดมากกว่าหนังกำลังภายในยุคหลังๆ ซะอีกนะครับ
เฮ่อ เป็นการรอคอยที่ยาวนานเหลือเกินครับ ผมเคยดูชอลิ้วเฮียงฉบับนี้มานานมาแล้วนะครับ ราวๆ ปี 2535 ล่ะมั้ง จาก VDO แม้จะจำความไม่ได้แม่น แต่มันประทับใจนะ จนมานั่งคุยกับเพื่อนเมื่อไม่นานมานี้ นั่งโหวตกันครับ หนังจีนชุดที่สนุกและเลือกดารามารับบทได้เด็ดขาดที่สุดคือเรื่องไหน และเราก็ได้คำตอบที่เป็นเอกฉันท์ตรงกันโดยไม่ได้นัดหมายว่า ต้องเป็นชอลิ้วเฮียงนี่แหละ
จบปี 7 ต่อปี 8 ซึ่งจะว่าไปปี 8 นี้มันส์กว่าปีที่แล้วด้วย เพราะปีก่อนเนื้อหามันไม่ค่อยเดินหน้าซักเท่าไหร่ และส่วนมากก็มักจะเอาภาพจากตอนเก่าๆ มาให้ดูมากกว่า แต่มาปีนี้ ปมที่ทิ้งไว้ในปีก่อน ก็ถูกเอามาขยายต่ออย่างน่าติดตามครับ
ขอรีวิวแบบ 4 ปีรวดนะครับ เพราะช่วงนี้สรุปได้สั้นๆ ว่า “มันยอดเยี่ยมมากๆๆๆๆๆ”
มาปีสองครับ ซึ่งสมัยก่อนเมื่อซักปี 2542 นั้น มันออกเดือนละม้วน ผมก็นั่งกัดฟันรอไป สมัยนี้สบายอย่างครับมันออกเป็นบ็อกเซ็ททีเดียวครบถ้วนเลย แต่ตอนนั้นมันก็เป็นรสชาติอีกแบบครับ
นี่ก็จัดเป็นซีรี่ส์เรื่องแรกๆ ที่ผมดูแบบตั้งใจ (ก่อนหน้านั้นจะเป็นแบบดูมั่งไม่ดูมั่งคับ) และเป็นซีรี่ส์ที่สนุกครบเครื่องมากอีกเรื่องนึง
