ภาคแรกถือว่าดูเอามันส์ได้เพลินๆ ครับ มาภาคนี้ก็อีหรอบเดียวกัน คือดูเอาสนุก เอามันส์ เอาฮา แล้วก็ดูแสงสีกับ Effect ซึ่งถ้าใครชอบอะไรพวกนี้ล่ะก็ เต่านินจาภาคใหม่นี่ก็ตอบโจทย์เลยล่ะ
นี่คือต้นตำรับแห่งหนังเจาะเวลาสู่อนาคตครับ ดัดแปลงจากนิยายคลาสสิกของ H.G. Wells ที่ตัวนิยายเองก็สนุกสุดยอดเหมือนกัน ซึ่งหนังเรื่องนี้ก็คงโครงเรื่องตามนิยายไว้อย่างครบถ้วนครับ
หลังจาก Terminator 2: Judgment Day ประสบความสำเร็จ ทำกำไรให้บริษัทสร้างหนังเจ้าบุญทุ่มอย่าง Carolco ไปมหาศาล ก็มีข่าวออกมาบ่อยๆ ในช่วงยุค 90 ว่า James Cameron มีความคิดจะทำภาค 3 ต่อ แต่รอแล้วรอเล่าก็ไม่มีความคืบหน้าเสียที (พอๆ กับข่าว Indiana Jones 4 น่ะครับ)
หนังเรื่องนี้ออกแนวกึ่งสยอง ระทึก ผสมกับตลกล้อเลียนหนังแนวสัตว์ประหลาดและซอมบี้หน่อยๆ ครับ โดยผู้กำกับ Larry Cohen ที่ชอบทำหนังสยองผสมอารมณ์ขันแปลกๆ อย่างหนังชุดไตรภาค It’s Alive เป็นต้น
ยอมรับว่าระยะหลังมาเนี่ย หากให้เทียบระหว่าง Resident Evil เวอร์ชั่นหนังกับเวอร์ชั่นแอนิเมชั่นว่าชอบฉบับไหนมากกว่ากันแล้ว ดูเหมือนว่าคำตอบของผมจะเป็นว่า ผมจะสนุกเพลินกับเวอร์ชั่นแอนิเมชั่นมากกว่าทุกทีครับ
“ล่าบ้าคลั่ง มันส์สะใจ” น่าจะเป็นคำจำกัดความที่เหมาะกับหนังที่สุดครับ
สิ่งแรกที่อยากจะบอกคือ กะไว้แล้วครับว่าพอดูจนจบนะ ยังไงมันก็จะต้องจบแบบปลายเปิด ทิ้งเชื้ออะไรสักอย่างไว้เผื่อทำตอนต่ออีกอยู่ดี แม้ชื่อจะบอกว่า The Final Chapter แค่ไหนก็เถอะ
ออกตัวก่อนครับว่าผมเป็นคนชอบหนังไซไฟและหนังสไตล์ The Twilight Zone ที่เต็มไปด้วยปริศนา เรื่องลึกลับไร้คำอธิบาย หรือเหตุการณ์แปลกๆ ที่ชวนให้งง
หลังจากผมได้ชม The Day The Earth Stood Still จบ รู้ไหมครับว่าผมนึกถึงอะไร…
การย้อนรอยตำนานแห่งฅนเหล็กยังไม่จบครับ หลังจากคราวก่อน (ซึ่งนานมากๆ) ผมขุดเอาตำนานการสร้างที่กว่าจะได้ออกมาเป็นเรื่องเป็นราวนั้น James Cameron เองก็ต้องฟันผ่าอุปสรรคขวากหนามหลายประการ (โดยเฉพาะการไฟท์กับผู้สร้างรายใหญ่อย่าง John Daly แห่งบริษัทเฮมเดล) แต่ด้วยความดีก็ทำให้ภาคแรกได้รับกระแสในระดับที่เรียกได้ว่าประสบความสำเร็จอย่างสวยงาม และยังได้รับการยกย่องมาจนปัจจุบัน
