อีกหนึ่งหนังวันคริสต์มาสในความทรงจำครับ ได้ดูครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2547 ในรูปแบบวีดีโอ (แน่นอนว่าสมัยนั้นต้องมาจากบริษัท CVDI) ดูแล้วประทับใจครับ ที่ประทับใจอย่างแรกเลยคือหนังพากย์ไทยนำโดย พี่จักรกฤษณ์ หาญวิชัย ซึ่งเป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์มาก เพราะนี่เป็นหนังลงวีดีโอน่ะครับ แต่ได้พี่เขามาพากย์พร้อมทีมงานครบเซ็ท
ปี 2016 นี่คงกลายเป็นอีกปีแห่งความทรงจำของผมเลยครับ อย่างที่ผมเคยตั้งชื่อไว้ว่าเป็น “ปีแห่งหนังภาคต่อข้ามทศวรรษ” เพราะเราได้เจอหนังภาคต่อที่สร้างห่างจากภาคที่แล้วเกิน 10 ปี เจอเยอะที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ตั้งแต่ได้ยินพล็อตก็ตระหนักได้เลยครับว่าหนังเข้าทางผมอย่างแรง ผมนั้นเป็นประเภทชอบหนังชีวิตที่บอกเล่า “ช่วง Moment หนึ่งของชีวิตใครบางคน” อย่างมากทีเดียว
9 ข้อขอเล่า หลังดู Cinderella เวอร์ชั่น Kenneth Branagh กำกับ (เปิดเผยเนื้อเรื่องตั้งแต่ข้อ 3 ขึ้นไป) และมันยาวอีกแล้วครับ ไม่ชอบของ “ยาว” กรุณาหลีกเลี่ยงนะครับ ^_^
“ผู้ชายก็เหมือนปลา น้ำพัดไปทางไหน ก็ไหลไปทางนั้น”
เนื้อเรื่องผมว่าก็น่าจะรู้คร่าวๆ แล้วนะครับ จริงๆ ผมว่าไปดูเองแล้วค่อยๆ ซึมซับจะดีกว่า เพราะมันมีผลทางอารมณ์หาใช่น้อยไม่
ระหว่างดูเรื่องนี้มันมีอะไรหลายอย่างผุดขึ้นมาในหัวครับ ดังนั้นสิ่งที่ผมเขียนนี่อาจจะเกี่ยวกับหนังแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น นอกนั้นก็เป็นสารพัดห้วงความคิดที่โผล่มา… ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเรียกว่าดูแล้วเกิดความคิดหรือดูแล้วใจลอยไปคิดเรื่องอื่นกันแน่
