Naqoyqatsi เป็นเรื่องที่ 3 ในหนังสารคดีชุดไตรภาค Qatsi ของ Godfrey Reggio ที่มาพร้อมคอนเซปต์เดิมครับ นั่นคือเป็นการร้อยเรียงภาพอันหลากหลายเข้ากับดนตรีอันทรงพลัง (ฝีมือของ Philip Glass เช่นเคย)
หากเราลองเปรียบเทียบว่าระหว่างเศรษฐีอังกฤษที่อาศัยในคฤหาสน์หลังงามกลางกรุงลอนดอน กับคนพื้นเมืองผิวดำที่อาศัยในกระท่อมกลางป่าเขาในแอฟริกา ใครจะถือว่า “มีชีวิตที่ดี” มากกว่ากัน
คุณเคยรู้สึกถึงความเล็กจ้อยและใหญ่ยิ่งของตนเองไปพร้อมกันในเวลาเดียวกันไหมครับ?
ผมเคยแนะนำหนังสารคดีชั้นยอดเรื่อง Koyaanisqatsi ไปเมื่อนานมาแล้วนะครับ นั่นถือเป็นหนังที่บุกเบิกสารคดีแนวถ่ายทอดด้วยภาพอันทรงพลังของสิ่งต่างๆ บนโลก โดยไม่มีบทบรรยายแม้แต่คำเดียว มีเพียงดนตรีที่ทรงพลังไม่แพ้กันดำเนินคลอไปจนจบ
ได้ยินกิตติศัพท์มานานพอตัว ซึ่งที่ได้ยินนั้นก็ไม่ค่อยดีกับหนังสักเท่าไร บางรายก็ว่ากันสาดเสียเทเสียไปเลย ผมเองก็ไม่อาจทราบได้นะครับว่าหนังจะเป็นเช่นไร ของแบบนี้ต้องดูก่อน แล้วผลก็ปรากฏว่า…
ก็อยากดูมานานแล้วน่ะครับสำหรับเดอะ กิ๊ก เอ้ย ไม่ช่าย เฮ่อ จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ดูเดอะ กิ๊ก คือกะจะรอแผ่นครับเอามาดูซ้ำเก็บความขาว เอ้ย หมายถึงความน่ารัก เว้ย … รายละเอียดครับ เห็นมีสมาชิกเราคนหนึ่งเอาไปเปรียบกันอเมริกันพายยิ่งทำให้หนังเรื่องนี้น่าสนใจขึ้นนะ ชักอยากดูขึ้นเหมือนกัน แต่ก็รอไว้ทีหลังครับ เพราะหนังเรื่องนี้ (ที่ผมจะพูดถึงอยู่เนี่ย) จัดว่ามาแรงในใจผมทีเดียว
นี่ก็เป็นหนังสารคดีของเอลวิสอีกเรื่องนะครับ ก็ว่าด้วยการทำงานของเอลวิส เพรสลี่ย์ ช่วงที่เขากำลังจะไปจัดคอนเสิร์ตที่ลาส เวกัส ในฤดูกาลที่ 4
