ว่าตามจริงแล้วเรื่องนี้เป็นหนังไทยที่ผมอยากดูมากเลยครับ ต้องบอกว่าไม่ได้รู้สึกแบบนี้กับหนังไทยมานานพอสมควร
รุ่นพี่ (2015) Senior
ผีห่าอโยธยา (2015) The Black Death
อันว่าผีห่าอโยธยานั้น ตัวข้าพเจ้าเองก็คำนวณเป็นแม่นมั่นว่าตัวหนังก็คงไม่มีอะไรมากมายนัก หรือความสนุกเองก็อาจไม่ได้มากมายสักเท่าใด ครั้นพอได้รับชมเข้าจริงๆ แล้ว ก็พบว่าการคำนวณของข้าพเจ้านี้ หาได้ผิดเพี้ยนไปจากที่คาดไม่ (555)
รักเราเขย่าขวัญ (2014) She Devil
หนังสยองที่ผสมโรแมนติกและตลกลงไปตามสไตล์หนังผีไทยพิมพ์นิยม เรื่องของ เหวิน (ดิม Tattoo Color) ที่ได้แต่งงานกับสาวสวยท่าทางอ่อนหวาน แต่แล้วเขากลับพบว่าเธอผู้นี้มีความสยองบางอย่างซ่อนอยู่
เศียรสยอง (2015) Under the Mask
ว่ากันง่ายๆ เลยน่ะนะครับ ผมดูเศียรสยอง เพราะอยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง จริงๆ ก็สนใจตั้งแต่สมัยเป็นโปรเจคท์สยองสองบรรทัดน่ะครับ และผมก็ชอบอยู่แล้วหนังสยองน่ะ ก็เลยลองลิ้มจัดดูสักหน่อย
แม่เบี้ย (2015) Mae Bia
แม่เบี้ย 2015 นี่ส่งผลต่อตัวผมมากกว่าที่คิดครับ
โจหัวแตงโม (2015) Joe Hua Tang Mo
ถ้าว่ากันถึงแนวคิดและพล็อตหลักแล้วผมว่าน่าสนใจนะ มันคือการเอาเรื่องของนักสืบออนไลน์ หรือแฮ็คเกอร์สายขาว (White Hat) มาผูกขึ้นเป็นเรื่องราว โดยให้ตัวเอกไล่สืบหาคนผ่านเน็ต ซึ่งตัวเอกที่ว่าก็คือโจ (จิรายุ ละอองมณี) นั่นเองครับ
อาบัติ (2015) Arpat
สารภาพว่าทุกวันนี้ตอนเปิดอาบัติดูทีไร ผมยังขำไม่เลิกเมื่อชื่อหนังขึ้นไตเติ้ลว่า “อาปัติ” และทุกวันนี้เวลาเจอเพื่อนทีไร ก็อดไม่ได้ที่จะหยิบเรื่องนี้มาพูดแบบฮาๆ
โรงเรียนผี (2016) Haunted School
หนังเรื่องนี้สร้างความสยองให้กับผมตั้งแต่เห็นโปสเตอร์ครับ… ไม่ให้สยองได้ยังไงในเมื่อภาพดาราที่ขึ้นอยู่ในนั้นคือพี่หม่ำ พี่เท่ง และโก๊ะตี๋ จนใจนี่กลัวไปไกลคิดว่าหนังจะออกมาแล้วเน้นไปที่ขายฮาแบบที่หลายๆ เรื่องมักจะเป็นกันหรือเปล่าเนี่ย
คิดถึงทุกคืน (2012) Always on My Mind
ผมพร่ำบอกมาหลายหนแล้วว่าผมโหยหาหนังรักโรแมนติกที่เดินเรื่องง่ายๆ เนื้อหาไม่ซับซ้อน ดูแล้วอิ่มใจ และยิ้มแก้มตุ่ยก่อนจะไปใช้ชีวิตต่อหลังดูหนังจบ ยิ่งหนังเรื่องไหนดูแล้วให้อารมณ์เหมือนเราได้ร่วมรับรู้ “ช่วงหนึ่งของชีวิตใครสักคน” ก็จะยิ่งอินและยิ่มอิ่มไปกับมันครับ
มหาลัยเที่ยงคืน (2016) Midnight University
เป็นหนังผีที่ดูแล้วได้อารมณ์ทูอินวันครับ ในแง่หนึ่งคือมันมีทั้งอารมณ์สยองขวัญผีๆ สางๆ ผสมกันความตลกตามสไตล์หนังผีไทย… แต่ “ทูอินวัน” ที่ผมบอกตอนต้นนั้น ไม่ได้หมายถึงแค่เรื่องโทนของหนังเท่านั้นหรอกครับ
