ในรอบปีที่ผ่านมา American Dreams in China คือหนังที่ทำให้ผมหัวเราะมากที่สุด หัวเราะที่ว่านี้ แบ่งเป็น 2 อย่าง…
สามซ่า กล้า ท้า ฝัน (2013) American Dreams in China
จงขุย ศึกเทพฤทธิ์พิชิตมาร (2015) Zhongkui: Snow Girl and the Dark Crystal
ยอมรับว่าดีใจไม่น้อย ตอนได้รู้ว่าเรื่องของจงขุยเทพปราบผีถูกนำมาทำเป็นหนังใหญ่ซะที เพราะจริงๆ โดยเนื้อเรื่องน่ะมันเป็นสูตรสำเร็จอยู่แล้ว (ตัวเอกเป็นเทพ มีหน้าที่ปราบมารและผีพร้อมไขปมเป็นคดีๆ ไป) อีกทั้งยังสามารถเล่น Effect ได้เพียบอีกด้วย
กองพันหมาป่า (2017) Wolf Warrior II
ปกติผมจะไม่ค่อยตื่นเต้นกับหนังที่ทำเงินถล่มทลายในประเทศจีนน่ะนะครับ เพราะหลายเรื่องโกยเงินเยอะ แต่ไม่ถูกจริตกับผมจริงๆ โดยเฉพาะสารพัดหนังแฟนตาซีและหนังตลกยุคหลังๆ… แต่กับเรื่องนี้ ผมยกให้เลยครับ
โคตรคนโค่นทีมมหากาฬ (2015) Wolf Warrior
หนังแอ็กชันเรื่องนี้ตอนแรกผมก็ไม่ได้คาดหวังอะไรครับ จริงๆ แทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันเลย นอกจากนำแสดงโดยอู๋จิง ที่คอหนังจีนแนวบู๊น่าจะคุ้นพี่แกดีครับ เพราะบู๊ให้เราดูมาเป็นสิบปีแล้ว
เดอะบอดี้การ์ด แตะไม่ได้ ตายไม่เป็น (2016) The Bodyguard
หนังดราม่าผสมบู๊ที่ลุงหงจินเป่าแสดงนำและกำกับเองครับ กับเรื่องของตาเฒ่าติง (ลุงหง) อดีตทหารและบอดี้การ์ดมือดีที่ตัดสินใจย้ายไปอยู่เมืองเงียบๆ เล็กๆ แถบชายแดนจีนและรัสเซีย หลังจากหลานสาวตัวน้อยหายตัวไป
ประกาศิตหงส์สังหาร (2015) The Assassin
เมื่อดูหนังมาถึงจุดหนึ่งก็รู้สึกครับว่า คนดูหนังไม่เป็นน่ะไม่มีหรอก เพราะดูหนังก็เหมือนดูโขน ดูลิเก ดูโอเปร่า กินข้าว เล่นเกม ฯลฯ ทุกคนที่เสพย่อมรู้สึกต่างกันไปตามแต่ความคิดอ่าน ประสบการณ์ และสิ่งแวดล้อมรอบตัวเขาหล่อหลอมมา
คู่ใหญ่สั่งมาฟัด (2016) Skiptrace
ช่วงนี้รู้สึกโปรแกรมหนังเริ่มเข้าสู่โหมดนิ่ง ไม่ได้มีอะไรฟอร์มยักษ์ๆ มาเสิร์ฟให้ได้ดูกัน พอนั่งนึกๆ ก็ถึงบางอ้อครับ เพราะตอนนี้อเมริกาถือว่าหมดช่วงซัมเมอร์แล้ว จัดเป็นช่วงพัก จะมาเริ่มจัดกันหนักๆ อีกทีก็ปลายเดือนกันยายนโน่นครับ
แค้นมือกระบี่ (1980) The Sword
เรื่องราวแนวกำลังภายในที่ครบสูตรตามแบบฉบับครับ ไม่ว่าจะเรื่องของบุญคุณความแค้น ความรักความห่วงหา การฆ่าฟันเพื่อให้ได้มา และการชิงความเป็นหนึ่ง
ล่าขุมทรัพย์ลึกใต้โลก (2015) Mojin: The Lost Legend
ออกตัวเลยครับว่าไม่เคยอ่านฉบับนิยายมาก่อน จึงไม่สามารถบอกเปรียบเทียบถึงความสนุกได้ และไม่รู้ตื้นลึกหนาบางอะไรเกี่ยวกับหนังเลย (แต่ก็พอจะเดาได้น่ะครับว่านิยายคงสนุกกว่า ตามสูตรอยู่แล้ว)
เงือกสาว ปัง ปัง (2016) The Mermaid
สารภาพว่าเผื่อใจตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างแล้วครับ มันตระหนักอยู่ลึกๆ ในใจว่าหนังอาจจะไม่โดนใจเรา และรสชาติคงไม่เหมือนหนังของเฮียโจวซิงฉือสมัยก่อนที่เราเติบโตมา
หมื่นทิพ's Review 