ผลงานแอ็กชัน+ชีวิต+ตลกนิดๆ โดย John Woo ครับ ซึ่งแฟนๆ ขาประจำดูแล้วอาจรู้สึกว่าหนังมันไม่ค่อย Woo สักเท่าไร เพราะอะไรต่อมิอะไรมันดูเบา ไม่เข้มข้นหนักเครื่องเหมือนหนังเรื่องอื่นๆ ซึ่งจริงๆ มันก็มีสาเหตุครับ และเหตุที่ว่าก็มาจากเรื่องเงินๆ ทองๆ นั่นเอง
ชี้แจงก่อนนะครับ อย่าแปลกใจที่ผมเอาชื่อไทยขึ้นหน้า แล้วเอาชื่อฝรั่งตามหลัง เป็นธรรมเนียมส่วนตัวของผมเองครับว่าถ้าเขียนหนังฝรั่ง ก็จะเอาชื่อฝรั่งนำ แต่ถ้าเขียนหนังเอเซียหรือหนังไทยก็จะเอาชื่อไทยมาใส่นำหน้า เพราะคนเราจะจำชื่อไทยได้แม่นกว่าชื่อฝรั่งครับ
ตอนผมดูหนังเรื่องนี้ครั้งแรก ยอมรับว่าไม่รู้สึกประทับใจอะไรนัก ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเราโตมากับหนังจีนกำลังภายในสารพัดแบบ ตั้งแต่จีนชุดอย่างมังกรหยก, ชอลิ้วเฮียง, 8 เทพอสูรมังกรฟ้า ฯลฯ ที่เช่าวีดีโอมาดูทีก็ลาก 10 ม้วน (ขั้นต่ำ) กลับบ้านจนกล้ามขึ้น หรือหนังจีนเข้าโรงอย่าง เดชคัมภีร์เทวดา ของฉีเคอะ นี่ยังไงก็ยังรู้สึกโปรดปรานอยู่ในความทรงจำ (โดยเฉพาะภาค 2 ที่หลินชิงเสียสวมวิญญาณตงฟางปุ๊ป้ายได้เลิศล้ำ จนยากหาใครมาเทียม)
ยุทธภพกำลังจะสั่นสะเทือนครับ เมื่อยอดฝีมือระดับเทพกระบี่อย่าง เจ้านครเมฆขาว เอี๊ยบโกวเซี๊ยะ (หลิวเต๋อหัว) ได้ท้าประลองกับจอมกระบี่เป่าโลหิต ไซมึ้งชวยเสาะ (เจิ้งอี้เจี้ยน) โดยนัดกันว่าจะต่อสู้วัดฝีมือกันบนหลังคาวังหลวง
ภาคต่อที่ย้อนไปทำเป็นภาคบีกินนิ่งครับ ว่าด้วยตี๋เหรินเจี๋ยวัยหนุ่ม (จ้าวโหย่วถิง) กับคดีประหลาดที่สะเทือนเมืองหลวง เมื่อมีการพบเห็นเทพมังกร สัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ปรากฏขึ้นกลางทะเลสร้างความเสียหายให้กับกองทัพเรือของแผ่นดินถังไปอย่างมหาศาล
ตี๋เหรินเจี๋ยคือบุคคลในประวัติศาสตร์จีนอีกท่านหนึ่งท่านได้รับการกล่าวขวัญถึง โดยดำรงตำแหน่งสูงสุดเป็นอัครมหาเสนาบดีแห่งราชวงศ์ถัง และที่สำคัญคือได้รับใช้ราชสำนักในรัชสมัยพระนางบูเช็กเทียน กล่าวกันว่าตี๋เหรินเจี๋ยมีบทบาทอย่างยิ่งในการทูลเสนอแนะให้พระนางบูเช็กเทียนปรับเปลี่ยนรูปแบบการปกครอง โดยลดความรุนแรงโหดร้ายลง และให้มาใช้หลักคุณธรรมและเมตตาแทน
ผมจำชื่อหนังเรื่องนี้ได้เนื่องมาจากตอนนั้นหนังมีการร่วมโปรโมชั่นกับเคเอฟซีหรือแม็คโดนัลด์อันนี้ก็จำได้ไม่แม่น รู้แต่ว่าตอนนั้นไปสั่งแฮมเบอร์เกอร์ชุดเต็มฟัดนี่ทีไรอดฮาไม่ได้ทุกที
