ดูแล้วนึกถึง Dawn of the Dead ครับ ตัวละครตื่นมาก็เจอเรื่องสยองแบบคาดไม่ถึง ก่อนที่อะไรต่อมิอะไรจะถาโถมเข้ามาจนตั้งตัวไม่ทัน รู้ตัวอีกทีซอมบี้ก็เพ่นพ่านไปทั่ว ส่วนคนที่ยังไม่ตายก็ต้องหาทางรอดต่อไปให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

ใครเป็นคอหนังซอมบี้ดูได้เลยครับ หนังถือว่าเวิร์กอยู่ แม้ว่ามันจะไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่จากที่เราๆ เคยเห็นมาจากหนังซอมบี้ทั้งหลายก็ตาม และอาจมีบ้างบางช่วงที่หนังดูช้าๆ อืดๆ แต่ก็ถือว่ามีไม่เยอะครับ ส่วนใหญ่หนังก็จะดึงดูดความสนใจเราด้วยฉากอาละวาดของซอมบี้ สลับกับฉากการใช้ชีวิตประจำวันของตัวละคร ซึ่งฉากที่ว่านี่บางทีก็ชวนให้นึกถึงประเด็นเล็กๆ น้อยๆ แต่ก็นับว่าน่าสนใจสำหรับการดำเนินชีวิตอยู่เหมือนกัน

สิ่งหนึ่งที่บอกตัวเองหลังดูเลยก็คือ อย่าลืมตุนอาหารเอาไว้บ้างครับ เผื่อวันไหนซอมบี้บุก (5555) หรือต่อให้พี่บี้ไม่บุกก็เถอะ แต่เราก็ไม่มีทางรู้หรอกครับว่าวันใดที่เราจะเจอเหตุการณ์งานเข้างานรุมจนไม่เป็นอันได้ออกไปไหน ดังนั้นการมีของกินหรืออะไรๆ ติดเผื่อไว้มันก็ไม่เลวเหมือนกัน

ในแง่การเดินเรื่องก็ถือว่าโอเคครับ มีอะไรมาดึงเราให้ติดตามไปเรื่อยๆ ดูแล้วก็อยากรู้ว่าเรื่องจะไปสุดตรงไหน ตัวเอกจะหนีรอดไปได้ไหม หรือจะต้องเจอกับใครอีกบ้าง ผมชอบฉากเวลาที่ตัวละครต้องเดินสำรวจอาหารแล้วลุ้นว่าจะเจอซอมบี้ไหมน่ะนะครับ มันลุ้นดี และบรรยากาศตึกที่ร้างผู้คน (แต่เต็มไปด้วยพี่บี้) มันเป็นอะไรที่น่ากลัวจริงๆ บางฉากนี่ไม่ต้องมีเลือดเลอะก็รู้สึกขนลุกได้ง่ายๆ เพราะมันรู้สึกไม่มีความปลอดภัยใดๆ เลยน่ะครับ

แต่ถ้าถามว่าดูแล้วมีจุดขัดใจไหม เอาเข้าจริงๆ ก็มีบ้างครับ บางฉากเวลาเห็นตัวละครทำอะไรโดยประมาทหรือเผลอไผล ใจก็อยากจะตะโกนเข้าจอไปว่า “เฮ้ย อย่าทำอย่างน้าน” หรือ “เฮ้ย ทำอันนี้ก่อนสิ” แม้จะเข้าใจน่ะครับว่าหากเป็นตัวเราไปอยู่ในเหตุการณ์แบบนั้นจริงๆ ก็อาจทำพลาดแบบนั้นได้เหมือนกัน แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแบบนั้น… ในแง่หนึ่งจะว่าหนังทำเราอินก็คงได้น่ะนะครับ

สิ่งหนึ่งที่รู้สึกกับหนังเรื่องนี้คือ แม้ภาพมันจะสยดสยอง แม้มันจะเป็นเหตุการณ์ซอมบี้อาละวาด และบางฉากก็ชวนให้หดหู่ แต่หนังก็ไม่ได้เครียดจนเกินไปครับ ซึ่งหากใครอยากได้อะไรที่มันเครียดๆ จัดๆ หมดหวังๆ ก็อาจไม่สมหวังนะ ส่วนผมนั้นถือว่าบรรยากาศในหนังมันพอดีแล้วล่ะครับ คือมันก็เครียดบ้างผ่อนบ้าง ไม่หนักหนาจนเกินไป

ถ้าถามว่าชอบฉากไหนสุด ผมชอบฉากที่จุนวู (Ah-In Yoo) ฟังข้อความเสียงแล้วก็ต้องมารับรู้ชะตากรรมของคนที่อยู่ปลายสายน่ะครับ มันทำให้รู้สึกทั้งสยอง หดหู่ โกรธแค้นผสมๆ กัน จนไม่แปลกใจเลยที่จุนวูจะสติหลุดและตัดสินใจแบบนั้น (แบบไหน ใครดูแล้วคงรู้) เพราะลองว่าเป็นเราไปเจออะไรแบบนั้นมันก็คงยากจะทำใจไหวเหมือนกัน

สาระเล็กๆ น้อยๆ ในหนังก็มีหลายอย่างครับ ไม่ว่าจะเรื่องการเอาตัวรอด, การมีสติเพื่อรับมือกับปัญหา, การหาทางผ่อนคลายให้จิตใจในยามต้องเผชิญกับความกดดัน และประเด็นที่ดูเหมือนจะขาดไม่ได้สำหรับหนังซอมบี้ก็คือ บางทีมนุษย์ก็น่ากลัวไม่น้อยไปกว่าซอมบี้เหมือนกัน

สรุปว่ามันก็คือหนังซอมบี้อีกเรื่องที่มีครบทั้งความสยอง ฉากเลือดสาดทั้งหลาย แล้วก็ฉากหนีตายชวนลุ้น เรียกว่าถ้าคาดหวังอะไรจากหนังแนวนี้ก็มาดูเพื่อเสพสิ่งเหล่านั้นได้เลยครับ ขอเพียงว่าอย่าคาดหวังว่าหนังจะมีอะไรคาดไม่ถึงหรือแปลกใหม่ ก็เชื่อว่าไม่น่าจะผิดหวังกัน

สองดาวกว่าครับ

(6.5/10)