ผมเคยดูหนังเรื่องนี้มาแล้วหนึ่งรอบตอนมันเข้าฉาย ก็ไม่ได้ถึงกับติดใจอะไรมากครับ จนกระทั่งมาได้นั่งดูหนังเรื่องนี้อีกรอบตอนไปเฝ้าญาติที่โรงพยาบาล ก็ชอบมาขึ้น สำหรับ ซินเดอเรลลาเวอร์ชั่นสู้ฟัด เรื่องนี้
นางเอกคือ แดเนียล เดอ บาร์บารัค (Drew Barrymore) ที่ต้องทนอยู่กับแม่เลี้ยงใจร้าย (Anjelica Huston รับบทได้อย่างน่าเอาทุเรียนทั้งสวนทุ่มใส่ แล้วจุดไฟเผา) และลูกๆ ของเธอ ตามปกติเธอก็ต้องโดนสับโขกใช่ไหมครับ แต่เวอร์ชั่นนี้เธอแกร่ง อาจจะยอมคนบ้างแต่ก็ไม่ยอมตลอดไป เมื่อถึงจุดหนึ่งเธอก็ไม่รอช้าที่จะลุกขึ้นมาทวงความเป็นธรรมและกำราบแม่เลี้ยงจอมเห็นแก่ตัว
แล้วก็ตามสูตรครับ วันหนึ่งเธอได้พบเจอกับท่านเจ้าชายเฮนรี่ (Dougray Scott) ที่รู้สึกดีต่อแดเนี่ยลทันทีที่ได้พบ แล้วความรักต่างชนชั้นแต่หัวใจเดียวกันก็ดำเนินไปครับ ไม่ต้องบอกนะครับว่าเรื่องมัน Happy หรือไม่ในตอนจบ ของมันนอนมาแน่ๆ อยู่แล้ว
ถือเป็นการเอาเรื่องซินเดอเรลล่ามาบอกเล่าอย่างน่าสนใจครับ เพราะเธอไม่ใช่นางซินที่ยอมทุกอย่างอีกต่อไป แต่เธอเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ที่มีความสามารถ ฉลาดเฉลียว และอดทนแข็งแกร่ง
ความแกร่งแบบนี้ถือเป็นลักษณะที่หนุ่มๆ ชอบเหมือนกันนะครับ เพราะนั่นย่อมแสดงว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่สามารถแบ่งปันทุกข์สุขได้ เปิดใจได้อย่างตรงไปตรงมา และนอกจากนี้จุดเด่นของแดเนียลที่ผมชอบมากคือ “มีสมอง” ครับ แม้เธอจะโดนสับโขกแต่เธอก็ไม่ยอมให้ตนเป็นคนโง่งม ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา รู้ว่าตนโดนกดก็ยังหมั่นศึกษาอ่านตำรา ถกความรู้กับปราชญ์ทั้งหลาย (รวมถึงลีโอนาร์โด ดาวินซี่ด้วย) ทำให้เธอเปี่ยมวิสัยทัศน์ มองโลกอย่างกว้างขวางและชอบที่จะประยุกต์เหตุผลเข้ากับอารมณ์ ไม่ใช่มีเพียงอย่างใดอย่างหนึ่ง
เพราะถ้าให้แต่เหตุผล ก็จะทำให้เธอกระด้าง แต่หากใช้เฉพาะความรู้สึกมันก็อาจนำเธอไปสู่การใช้อารมณ์โดยใช่เหตุได้ สมบูรณ์ทั้งเสน่ห์และเหตุผลแบบนี้ ไม่น่าแปลกที่เจ้าชายจะชอบล่ะครับ
ฉากหนึ่งที่เธอแสดงมุมมองล้ำยุคได้อย่างเจ๋งก็ตอนที่เธอเดินผ่านพวกนักโทษที่โดนลงทัณฑ์ด้วยการจำคุกและปฏิบัติอย่างทารุณ จนเธอทนไม่ได้เลยตัดสินใจคุยกับผู้คุมต่อหน้า ว่าการจับเอาเหล่านักโทษไปขังรวมๆ กัน เอาแต่ลงทัณฑ์ลงโทษเพียงอย่างเดียวโดยไม่ทำอะไรเพื่อจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมให้นักโทษมีความคิดที่ถูกต้องเหมาะสม ยกระดับจากคนไม่ดีให้เป็นคนดีขึ้นอีกหน่อย มีวิธีการสร้างคนดีจากในคุกอีกสักนิด แล้วลดการลงโทษแบบเจ็บตัวลง แบบนั้นมันจะไม่ดีกว่าหรือ?
ในใจคิดเลยว่า “คิดได้เฉียบมากแดเนียล” (แต่คนที่ต้องชมจริงๆ คือคนเขียนบท Susannah Grant ซึ่งเธอคนนี้เขียนบทให้หนังผู้หญิงเก่งดีๆ หลายเรื่องมาก อย่าง Erin Brockovich (2000) และ In Her Shoes (2005) แต่ละเรื่องนี่มีสาระเด็ดๆ สำหรับคุณผู้หญิงทั้งนั้นเลยล่ะครับ ไม่เชื่อลองชม)
การดูรอบสองของผมจึงชอบมากกว่ารอบแรกครับ สมัยก่อนผมดูหนังแบบผ่านๆ ไม่ได้เก็บรายละเอียดเท่าสมัยนี้ก็เลยพลาดอะไรไปหลายๆ อย่าง แต่ตอนนี้ ชีวิตที่ผ่านสิ่งต่างๆ มาทำให้เข้าใจอะไรเปลี่ยนไป มองครบมุมมากขึ้น สาระของหนังเรื่องนี้จึงจัดว่าน่ายกนิ้วให้
ด้านดารานักแสดงก็เจ๋งครับ Barrymore กับบทนางซินสู้ฟัด ที่ดูน่ารักครับ มีเสน่ห์และสมอง เหมาะมากๆ แต่คนที่เล่นได้เด่นสุดขีดหนีไม่พ้น Huston อย่างที่บอกครับ เล่นได้น่าฆาตกรรมมากๆ ซึ่งก็มือชั้นนี้แล้วนะครับ หายห่วง ยอดเยี่ยมจริงๆ ในขณะที่ Scott ที่แม้จะเล่นดี แต่ก็โดนรัศมีดารานำคนอื่นกลบไปพอตัว
ถือเป็นหนังสนุกครับ แม้จะยาวไปหน่อย แต่ก็มีอะไรให้เก็บไปคิด ดูแบบสบายๆ ออกแนวน้ำเน่าแต่ก็มีสาระให้เก็บไปเคี้ยวอยู่เหมือนกัน
… อันว่า “สวย ใส ไร้สมอง” เป็นสโลแกนที่มีไว้แซวผู้หญิงสวยอยู่พักหนึ่ง แซวแบบจริงจังซะด้วยนะครับเล่นเอาสาวสวยหลายคนเซ็งไปตามๆ กัน แต่ไม่ต้องห่วงครับ นวัตกรรมสำหรับทางแก้ไขก็ง่ายมาก แค่สวยอย่างเดิม ใสอย่างเคย แต่เติมอาหารสมองลงไปบ่อยๆ อย่าปล่อยให้สมองร้องจ้อกๆ (ถ้าร้องจริงนี่น่ากลัวเหมือนกันนะ)
ความฉลาดรอบรู้เติมได้เสมอครับ แค่อ่าน หาความรู้ให้มาก รู้จักคุยกับคนที่หลากหลาย ทั้งที่ไร้สาระและมีสาระ (เพราะบางครั้งคำไร้สาระก็จุดแง่คิดให้เราได้เหมือนกัน) คุยกับคนโดยไม่เกี่ยงชาติพันธุ์หรือฐานะ ขอเพียงทำเช่นนี้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลานานๆ คุณก็จะกลายเป็น “สาวน้อยร้อยรู้” เป็น Smart Girl แต่หากอยากเก่งจัดถึงขั้น “สาวน้อยอับดุล” ถามอะไรตอบได้ก็ต้องอ่านกันนานอีกสักหน่อย… ประมาณตลอดชีวิตกำลังดี… แหม มันไม่มากไปหรอกครับ เราทำได้อยู่แล้ว แค่เรียนรู้ไปเรื่อยๆ จนหมดลมหายใจน่ะ ลองถ้าผมบอกให้เรียนรู้ต่อเนื่องหลังจากตายไป 5 ปีนี่สิค่อยน่าหนักใจหน่อย – ไหนๆ เกิดมาแล้วก็เต็มที่กับชีวิตกันครับ
ผู้หญิงฉลาดผู้ชายมักชอบ แต่อย่าลืมทริกเล็กน้อยว่า ฉลาดนั้นดี แต่ไม่จำเป็นต้องแสดงความฉลาดทุกนาที มันจะกลายเป็นการอวดครับและหากถึงขั้นอวด ดีกรีความชอบก็อาจน้อยลง เพราะโดยธรรมชาติมนุษย์ไม่มีใครชอบการถูกข่มเหงหรือถูกอีกฝ่ายกดให้รู้สึกด้อยกว่าหรอก อย่างแดเนี่ยลก็ไม่ใช่คนอวดฉลาดนะครับ เธอพูดถึงสิ่งที่รู้เมื่อมีการสนทนาเรื่องนั้นๆ พูดอย่างเป็นมิตร ไม่ได้อวดว่าฉันถูกเธอผิด แบบนี้ก็ไม่แปลกหรอกถ้าเจ้าชายเฮนรี่จะรับนางไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ ฉลาดเก่ง สวย และรู้จักกาลเทศะ
จำไว้นะครับ สาวน้อยอับดุลไม่อันจน แต่สาวน้อยอับปัญญาน่ะ อาจน้ำตาตกในได้ (คุณผู้ชายก็เช่นกันนะครับ)
เป็นอันว่าดูแล้วดี ชวนให้อยากยกระดับและพัฒนาตนเอง… หนังแบบนี้หมื่นทิพขอสนับสนุนครับผม
สองดาวครึ่งครับ
(7/10)