หนังสนุกยุคเก่าของ โจวซิงฉือ ที่ได้ผู้กำกับอารมณ์ดีอย่าง หวังจิ้ง (เจ้าตำรับ คนตัดคน) มาจัดการละเลงความฮา ซึ่งบอกตรงนี้เลยครับว่าฮาโคตรๆ ผมล่ะชอบสุดๆ และถือเป็นหนังเรื่องแรกที่แนะนำให้ผมรู้จักเฮียโจวแบบเต็มตัวน่ะครับ

เฮียโจว มารับบท กู่จิง จอมก่อกวนที่ยินดีรับงานก่อกวนเป้าหมายให้เสียหายย่อยยับตามคำสั่ง แล้วแต่ผู้ว่าจ้างจะกำหนดมา และเป้าหมายล่าสุดของเขาก็คือพ่อลูกคู่หนึ่ง (อู๋ม่งต๊ะ และ หลิวเต๋อหัว) ที่แสนซื่อและน่ารัก จริงใจอย่างสุดๆ ในตอนแรกกู่จิงก็หลอกโดยปลอมตัวอ้างว่าเป็นลูกชายอีกคนของอู๋ม่งต๊ะ แล้วก็ก่อกวนทำลายการงานหลิวเต๋อหัวครับ แต่พอทำๆ ไป สองพ่อลูกนี่ก็เป็นคนดีเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เคยหมดกำลังใจในการใช้ชีวิต จนกู่จิงเกิดคำถามว่า เขาควรจะทำร้ายคนดีๆ คู่นี้ต่อไปอีกหรือนี่

ตัวหนังก็อุดมมุกฮาครับ ขำได้ตลอด มีเรื่องเพี้ยนๆ ติงต๊องไหลมาเทมาพร้อมเนื้อหาที่น่าติดตาม ก่อนจะเข้าสู่ช่วงไคลแม็กซ์ได้อย่างเมามันส์เมื่อกู่จิงที่เกิดสำนึกแล้วคิดกลับใจเป็นคนดี แต่ก็ต้องมาเผชิญหน้ากับจอมก่อกวนเหนือฟ้าฉายา ไอ้ตาน้ำเชื่อม (รับบทโดยคุณพี่ตาหวานที่ชอบเล่นเป็นคู่กัดกับโจวซิงฉือสมัยก่อนน่ะครับ ขออภัยที่ผมจำชื่อไม่ได้ ใครจำได้กระซิบบอกมาจะเป็นพระคุณมากครับ) ซึ่งฉากที่ว่าก็มีการงัดเอาอุปกรณ์บ้าๆ มาตีกันแบบสารพัดชนิด รับประกันว่าฮาได้ตลอด แล้วยังมีสาวสวยอย่าง กวนจือหลิน และ ชิวซู่เจินร่วม แสดงเป็นสีสันด้วย เรียกว่าดาราดี หนังสนุก ฮาเพลิน ได้ข้อคิดน่ารักๆ สบายใจจริงๆ ครับหนังเรื่องนี้

และถ้าอยากดูแบบฮาโคตรๆ ต้องยกให้เวอร์ชั่นพากษ์ไทยสมัยเข้าโรงน่ะครับ ทีมอินทรีพากษ์ได้ฮาจริงๆ

แล้วหนังฮาเรื่องนี้ยังมีอะไรดีๆ ชวนให้อิ่มใจหลังดูจบด้วยนะครับ ผมล่ะประทับใจไปหลายฉากทีเดียวล่ะ

อย่างตอนหนึ่ง เนื่องจากในเรื่องกู่จิงปลอมตัวเป็นลูกของอู๋ม่งต๊ะ ก็เพื่อเข้าไปก่อกวนให้สองพ่อลูกเจอเรื่องลำบากตามคำสั่งของผู้ว่าจ้าง แล้วอยู่มาวันหนึ่งท่าทีของสองพ่อลูกเกิดแปลกไป ตั้งแต่ยิ้มแบบน่ากลัวๆ ให้ แล้วก็จ้องแบบไม่น่าไว้ใจ กู่จิงเองก็คิดในใจว่าสงสัยพวกนี้รู้ตัวแล้วแน่ๆ เลยเตรียมพร้อมเพราะคาดว่าคืนนี้สองพ่อลูกน่าจะเข้ามาจับตัวเอาเรื่องเขาแน่ แต่ที่ไหนได้… ที่พวกเขาทำแปลกๆ ก็เพราะตั้งใจจะเซอร์ไพรส์วันเกิดของเขาต่างหาก… พอกู่จิงได้ทราบความจริง คืนนั้นจึงตัดสินใจแพ็คกระเป๋ารีบหนีออกจากบ้าน พร้อมคิดในใจว่า “พวกคุณเป็นคนดีกันจริงๆ ผมขอภาวนาให้พวกคุณประสบพบแต่เรื่องดีๆ อย่าได้เจอกับคนหลอกกะล่อนปลิ้นปล้อนอย่างผมอีกเลย…”

ผมว่า โจวซิงฉือ กับ อดัม แซนด์เลอร์ มีความคล้ายกันนะ สังเกตว่าสองคนต่างก็เป็นดาราตลกที่มีบทบาทในทางการสร้างหนังและในหนังของพวกเขามักมีแง่คิดให้กำลังใจ นั่นคือ “คนดีทำยังไงก็ได้ดี” และ “คนดีสามารถสะกิดใจคนไม่ดีให้คิดดีได้” … ผมไม่อาจตัดสินได้ว่ามันเป็นการคิดแบบแง่ดีเกินไปหรือไม่ มันอาจเป็นการชวนเชื่ออย่างหนึ่ง แต่หากมันชวนให้คนตั้งใจทำดีผมว่ามันก็ไม่เสียหายนะครับ ดีออก คนจะได้เชื่อในความดีกันเยอะๆ ดีกว่าตอนนี้ที่ข่าวสารบ้านเมืองหรือการพูดจาของคนออกจะกระเดียดไปทางประชดชีวิตกันเป็นส่วนใหญ่ ประมาณว่าไม่เชื่อในความดีกันสักเท่าไรแล้ว

สรุปล่ะนะครับ มาสั้นๆ ว่าหนังมันฮาสุดๆ ตลกมาก และได้สาระดีกลับไปเล็กๆ น้อยๆ ชอบจังเลยครับ แนะนำให้ดูเลยถ้าอยากคลายเครียดล่ะก็ รับรองว่าต้องฮากับหลายมุกครับ รวมไปถึงอุปกรณ์บ้าๆ ของเฮียโจวด้วย แต่ตอนที่ใช้ยาซูเปอร์พลังอึ๊บนั่นก็บ้ากันสุดๆ ไปเลยล่ะครับ

สองดาวครึ่งบวกๆ ครับ

(7.5/10)