จำได้ว่า Prom Night นี่สมัยออกฉายนั้นตอนแรกมีการวางตารางเข้าฉายโรงในบ้านเรา แต่สุดท้ายก็โดนถอดออกแล้วก็ออกแผ่นแทนครับ ส่วนหนึ่งก็คงเพราะหนังมันแนวไล่ฆ่าแบบเดิมๆ น่ะครับ ตัวหนังเองก็ไม่ได้มีอะไรใหม่เท่าไรนัก

ดอนน่า เคปเปิล (Brittany Snow) สาวน้อยที่แสนจะโชคร้ายครับ โดนริชาร์ด เฟนตัน (Johnathon Schaech) ฆาตกรโรคจิตที่คลั่งไคล้เธอมาตามล่าถึงบ้าน พอดีเธอไม่อยู่ครับ คนในบ้านเลยโดนเชือดจนเรียบวุธ เธอกลับมาก็เจอศพคนทั้งบ้าน แต่เธอก็รอดนะครับ ตำรวจมาช่วยเธอไว้ทัน ริชาร์ดโดนลากเข้าตาราง แต่ก็ไม่โดนประหาร เพราะคณะลูกขุนลงความเห็นว่าเขาวิกลจริต เลยโดนแค่จำคุก

ท่านคงเดาออกนะครับว่าหลายปีต่อมา หมอนี่ก็แหกโรงพยาบาลออกมา ส่วนดอนน่าก็เริ่มชีวิตใหม่ คิดว่าคงไม่มีเรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นอีกต่อไป เธอเลยเชิดหน้าเข้าร่วมงานพรอมอย่างมีความสุขกับแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิท

จากนั้นริชาร์ดก็มาไล่ฆ่าพวกเขาทีละคนๆ… แล้วดอนน่าจะรอดหรือไม่ในคืนงานพรอมสีเลือดนี้

ต้องยอมรับว่าหนังรวมดาราหนุ่มหล่อสาวสวยไว้เยอะ Snow นางเอกของเรื่องนี่น่ารักมากครับ คุณอาจจำเธอได้จากบทตัวอิจฉาใน Hairspray ฉบับล่าสุด เรื่องนั้นดูร้ายจริงๆ แต่มาเรื่องนี้เธอน่ารักจริงๆ ครับใส่ชุดงานพรอมก็สวย ท่าทางดูดีจริงๆ ส่วนสาวๆ คนอื่นก็น่ารักดีครับ การแสดงก็ถือว่าเรื่อยๆ ตามมาตรฐานน่ะแหละครับ

แต่ที่แปลกใจคือพล็อตมันง่ายมาก ไม่มีหักมุมแต่อย่างใด คือผมก็คิดน่ะนะว่ามันน่าจะมีหักมุมแบบนิดๆ ให้พอลุ้น แต่นี่หนังบอกเลยครับว่าริชาร์ดคือฆาตกรแท้ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีประเภทตัวละครลึกลับหรือฆาตกรปริศนาที่มาหักมุมคนดู แต่มาคิดอีกทีก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะจะหักไม่หักมันก็คงช่วยหนังไม่ได้หรอกครับ

ตัวหนังเป็นงานรีเมกจากหนังเก่าปี 1980 ซึ่งเวอร์ชั่นเก่าอาจไม่ได้คลาสสิกอะไรนัก แต่ก็มีความซับซ้อนและน่ากลัวกว่านี้เยอะครับ สำหรับฉบับนี้ผมว่าความน่ากลัวมันไม่เยอะอะไร ฉากเชือดก็ไม่ได้แหวะหรือสยองมากนัก ยอมรับว่าดูแล้วเฉยเกินคาดครับ

แต่ที่ผมชอบในเรื่องกลับเป็นบรรยากาศในโรงแรมมีการจัดงานพรอมกัน มันสวยดี สวยมากเลยครับ ไม่รู้สิ ผมว่าถ้าคนทำหนังตัดสินใจทำเป็นหนังรักวัยรุ่น ประมาณว่าคืนวันงานพรอม ก่อนที่เหล่านักเรียนเพื่อนรักจะแยกย้ายจากกันไป ก็ได้มาบอกความในใจกัน ใครที่รักกันอยู่ก็มาบอกรักกันอีกครั้ง ส่วนคู่ไหนที่แอบรักก็มาเฉลยความในใจกันซะเลย มันคงเป็นหนังที่น่ารักน่าดูเลยครับ

แอบขัดแย้งในอารมณ์เหมือนกันครับ ดูหนังสยองแท้ๆ แต่ดันชอบความสวยของโรงแรม และดันรู้สึกว่ามันน่าแวะไปพักซะอีก

อ้อ ต้องบอกไว้ก่อนสำหรับท่านที่คาดหวังว่าหนังสยองเชือดแบบนี้จะมีฉากเลิฟซีน กับเรื่องนี้ไม่มีครับ มีก็แค่ในระดับบางๆ เท่านั้น

แต่หนังก็ทำเงินในระดับหนึ่งครับ (ทำไป $57 ล้านจากทั่วโลก ในขณะที่ลงทุนไปราว $20 ล้าน) ซึ่งถ้าไม่คิดอะไรมากหนังมันก็ดูได้น่ะครับ คนขวัญอ่อนอาจตกใจบ้าง แต่ถ้าขวัญแข็งแล้วก็คงเฉย ส่วนที่ผมชอบกลับเป็นฉากสวยๆ ในโรงแรมที่ไม่ได้มีความสยองซะอย่างนั้น แล้วก็การสนทนาระหว่างคู่รักในเรื่องที่ผมว่ามันจะดีมาก หากหนังทำเป็นแนวรักๆ ไปแทน เพราะหลายๆ องค์ประกอบมันเหมาะสำหรับแนวทางนั้นมากกว่า

แล้วนอกจากนี้หนังยังมีเกร็ดที่ออกไปในแนวน่ารักๆ นั่นก็คือ Snow กับ Jessica Stroup ที่แสดงนำร่วมกันก็กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันครับ และ Schaech เจ้าของบทฆาตกรร้ายก็ได้มาพบรักกับ Jana Kramer แล้วก็แต่งงานกันครับ (แม้สุดท้ายพวกเขาจะแยกทางกันก็ตาม) สงสัยบรรยากาศในหนังมันคงจะดีน่ะครับ เลยก่อให้เกิดเรื่องน่ารักๆ แบบนี้

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมตระหนักได้ก็คือ เพื่อนนางเอกเรื่องนี้ซวยโคตรๆ ครับ เจอเชือดเจอฆาตกรนี่ไล่ฆ่า ผมว่าน่าจะเป็นกฎมณเฑียรบาลของหนังสยองอีกข้อนะครับ ว่าถ้าไม่อยากตายจงอยู่ให้ไกลจากคนที่มีประวัติว่าเคยพัวพันกับฆาตกรโรคจิต ไปให้ห่างไปให้ไกล ทำได้ย้ายเมืองหนีไปเลยครับจะได้ชัวร์ แล้วคุณจะปลอดภัยครับ

ถ้าไม่คิดมากก็ดูได้ครับ แต่ถ้าอยากได้หนังสยองเชือดแบบเข้าท่าเข้าทางล่ะก็ ดู Scream แน่นอนกว่าครับ

ดาวกว่าๆ ครับ

(4.5/10)