เหมือนจะเข้าโรงนะครับเรื่องเนี้ย แต่ก็โดนถอดออก ก็หนังมันแนวไล่ฆ่าแบบเดิมๆ นี่ครับ ตัวหนังเองก็ไม่ได้มีอะไรใหม่เท่าไรหรอก

ดอนน่า เคปเปิล (Brittany Snow) สาวน้อยที่แสนจะโชคร้ายครับ โดนริชาร์ด เฟนตัน (Johnathon Schaech) ฆาตกรโรคจิตที่คลั่งไคล้เธอมาตามล่าถึงบ้าน พอดีเธอไม่อยู่ครับ คนในบ้านเลยโดนเชือดจนเรียบวุธ เธอกลับมาก็เจอศพคนทั้งบ้าน แต่เธอก็รอดนะครับ ตำรวจมาช่วยเธอไว้ทัน ริชาร์ดโดนลากเข้าตาราง แต่ก็ไม่โดนประหาร เพราะคณะลูกขุนดันไปลงความเห็นว่าเขาวิกลจริต เลยโดนแค่จำคุก

คุณคงเดาออกนะครับว่าหลายปีต่อมา ไอ้บ้านี่ก็แหกโรงพยาบาลออกมา ส่วนดอนน่าก็เริ่มชีวิตใหม่ คิดว่าคงไม่มีเรื่องแย่ๆ เกิดขึ้นอีกต่อไป เธอเลยเชิดหน้าเข้าร่วมงานพรอมอย่างมีความสุขกับแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิท

แล้วริชาร์ดก็มาไล่ฆ่าพวกเขาทีละคนๆ … ดอนน่าจะรอดหรือไม่ในคืนงานพรอมสีเลือดนี้

ต้องยอมรับว่าหนังรวมดาราหนุ่มหล่อสาวสวยไว้เยอะ Snow นางเอกของเรื่องนี่น่ารักมากครับ คุณอาจจำเธอได้จากบทตัวอิจฉาใน Hairspray ฉบับล่าสุด เรื่องนั้นดูร้ายจริงๆ แต่มาเรื่องนี้เธอน่ารักจริงๆ ครับใส่ชุดงานพรอมก็สวย ท่าทางดูดีจริงๆ ส่วนสาวๆ คนอื่นก็น่ารักดีครับ การแสดงก็ถือว่าเรื่อยๆ ตามมาตรฐานน่ะแหละครับ

แต่ที่แปลกใจคือพล็อตมันง่ายมาก ไม่มีหักมุมแต่อย่างใด คือผมก็คิดน่ะนะว่ามันน่าจะมีหักมุมแบบนิดๆ ให้พอลุ้น แต่นี่บอกเลยครับว่าริชาร์ดคือฆาตกรแท้ๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีประเภทตัวละครลึกลับหรือฆาตกรปริศนาที่มาหักมุมคนดู แต่มาคิดอีกทีก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะจะหักไม่หักมันก็ช่วยหนังไม่ได้หรอกครับ

ตัวหนังเป็นงานรีเมกจากหนังเก่าปี 1980 ซึ่งเวอร์ชั่นเก่าอาจไม่ได้คลาสสิกอะไรนัก แต่ก็มีความซับซ้อนและน่ากลัวกว่านี้เยอะครับ ในฉบับนี้ผมว่าความน่ากลัวมันไม่เยอะอะไร ฉากเชือดก็ไม่ได้แหวะหรือสยองมาก ขนาดผมดูฉบับ Unrated แล้วนะเนี่ย เฉยมากครับ

แต่ที่ผมชอบในเรื่องกลับเป็นบรรยากาศในโรงแรมที่พวกนางเอกไปจัดงานพรอมกัน มันสวยดี สวยมากเลยครับ ไม่รู้สิ ผมว่าถ้าคนทำหนังตัดสินใจทำเป็นหนังรักวัยรุ่น ประมาณว่าคืนวันงานพรอม ก่อนที่เหล่านักเรียนเพื่อนรักจะแยกย้ายจากกันไป ก็ได้มาบอกความในใจกัน ใครที่รักกันอยู่ก็มาบอกรักกันอีกครั้ง ส่วนคู่ไหนที่แอบรักก็มาเฉลยความในใจกันซะเลย มันคงเป็นหนังที่น่ารักน่าดูเลยครับ

แต่นี่ทำแนวสยอง … สยองแบบเดิมๆ ที่ไม่ได้น่ากลัว ไปๆ มาๆ ฉากในโรงแรมสวยน่าอยู่ซะอีก เฮ่อ

อ้อ ต้องบอกไว้ก่อน ไม่มีฉากอะหลิ่มกิ๋มอะโบ้ะจะมะนะครับ ตามปกติหนังแนวนี้ต้องมีชายหญิงทำอะไรกันแบบซัมติงๆ แต่ไม่ต้องห่วงครับ เรื่องนี้ไม่มีเลย ดังนั้นหากคาดหวังก็จงเข้าไว้ก่อนนะครับ

จริงๆ ผมนึกว่ามันน่าจะโอเคนะ เห็นทำเงินไปพอตัว ซึ่งถ้าไม่คิดอะไรมากหนังมันก็ดูได้น่ะครับ คนขวัญอ่อนอาจตกใจบ้าง แต่ถ้าขวัญแข็งแล้วก็คงเฉย ส่วนที่ผมชอบกลับเป็นฉากสวยๆ ในโรงแรมที่ไม่ได้มีความสยองซะอย่างนั้น แล้วก็การสนทนาระหว่างคู่รักในเรื่องที่ผมว่ามันจะดีมาก หากหนังทำเป็นแนวรักๆ

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมตระหนักได้ก็คือ เพื่อนนางเอกเรื่องนี้ซวยโคตรๆ ครับ เจอเชือดเจอไอ้บ้านี่ไล่ฆ่า ผมว่าน่าจะเป็นกฎมณเฑียรบาลของหนังสยองอีกข้อนะครับ ว่าถ้าไม่อยากตายจงอยู่ไกลคนที่มีประวัติว่าบ้านเคยโดนไล่ฆ่าหรือเคยพัวพันกับฆาตกรโหดโรคจิต ไปให้ห่างไปให้ไกล ทำได้ย้ายเมืองหนีไปเลยครับจะได้ชัวร์ แล้วคุณจะปลอดภัยครับ

ถ้าไม่คิดมากก็ดูได้ครับ แต่ถ้าอยากได้หนังสยองแบบเข้าท่าเข้าทางล่ะก็ Scream แน่นอนกว่าครับ

ดาวกว่าๆ ครับ

(4.5/10)