นี่คือหนังคริสต์มาสง่ายๆ สำหรับฉายทางทีวีที่ดูแล้วก็ให้ความรู้สึกที่ดีไม่น้อยเลยครับ

เรื่องของคุณตาเบิร์ท โอ’ไรลี่ย์ (Ernest Borgnine) ที่ไม่ได้เจอลูกสาว (Tracy Nelson) มานานนับสิบปี ล่าสุดเขาทราบว่าเธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ อาการถึงขั้นโคม่า จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่สังคมสงเคราะห์เดินทางมาบอกกับเขาว่า เขายังมีหลานสาวอายุ 12 ปีชื่อ บคก้า (Juliette Goglia) ที่แม่ของเธอพามาฝากไว้ชั่วคราวกับเพื่อนในเมืองเมื่อตอนก่อนเกิดอุบัติเหตุ

แต่ตอนนี้พอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ตามกฎหมายแล้วคุณตาเบิร์ทก็ต้องรับหน้าที่เลี้ยงดูเธอเป็นการชั่วคราวครับ แล้วทีนี้คุณตากับคุณหลานที่ไม่เคยอยู่ด้วยกันเลยนับสิบปีก็ต้องมาปรับตัวเข้าหากัน ท่ามกลางช่วงเทศกาลคริสต์มาส อันเป็นเวลาสำหรับครอบครัว

หนังก็ลงสูตรอยู่ครับ คุณตากับคุณหลานก็ต้องไม่ถูกกันในตอนแรกๆ แต่พอปรับตัวเข้าหากันได้ ทั้งสองก็รักกัน เข้าใจกันและกัน ซึ่งตามสูตรแล้วคุณตากับแม่ของเบคก้าต้องเคยมีเรื่องผิดใจกันมาก่อนน่ะครับ ทำให้พวกเขาไม่เคยเจอกันเลยมาเป็น 10 ปี แล้วก็ตามสูตรอีกเช่นกันที่ในที่สุดแล้ว ความเรื่องผิดใจกันก็จะคลี่คลายด้วยดี ก่อนคืนคริสต์มาสอันแสนสุขจะจบลง

อย่างที่บอกครับว่าเป็นหนังง่ายๆ ไม่ได้ซับซ้อนมากมาย แต่หนังก็ดูได้สนุกๆ ครับ พอเพลินกับเรื่องราววุ่นๆ ของปู่กับหลานสาว แต่จุดเด่นที่แท้จริงของหนังคือการแสดงครับ Ernest Borgnine สุดยอดมากๆ ในบทคุณตาใจดี แววตา ท่าทาง และการแสดงออกของเขาดูใจดีมาก จริงใจสุดๆ จนผมยังรู้สึกหลงรักคุณตาเบิร์ทเลยครับ ท่านดูเป็นคนชราที่กรุณาและอารมณ์ดี อยู่ด้วยแล้วสบายใจ ยิ่งฉากไหนที่เขาแสดงออกว่าเขาภูมิใจหลานสาวคนนี้มากแค่ไหน ท่าออกแบบชัดเจนเลยครับว่าเขาภูมิใจแบบสุดจิตสุดใจจริงๆ

ดูแล้วผมก็นึกถึงท่านนะครับ ลุง Ernest Borgnine ท่านเสียไปเมื่อเดือนกรกฎาคม ปี 2012 ดูท่านในเรื่องนี้แล้วรู้สึกระลึกถึงจริงๆ ขออนุญาตไว้อาลัยท่านมา ณ ที่นี้ด้วยครับ ท่านเป็นนักแสดงที่น่าชื่นชมจริงๆ

ส่วน Juliette Goglia ในบทหลานสาวเบคก้าก็น่ารักดีค่ะ ดูเป็นเด็กฉลาดหัวไวดีทีเดียว น่าเสียดายหน่อยครับที่หนังยังไม่ดันปมเรื่องดราม่าให้ซึ้งกว่านี้ ถ้าทำได้ล่ะก็ผมว่าหนังเรื่องนี้จะมีพลังยิ่งกว่านี้มากครับ

นี่ล่ะครับ หนังชวนให้อบอุ่นใจในเทศกาลคริสต์มาส หนังง่ายๆ ที่ย้ำเตือนให้เราเข้าใจถึงคุณค่าของวันคริสต์มาส ว่ามันไม่ได้มีไว้เพียงให้เราฉลองอย่างไร้ความหมาย แต่มันคือช่วงเวลาแห่งครอบครัว ช่วงเวลาแห่งการแบ่งปันความรัก ความเข้าใจ อีกทั้งให้อภัย บรรเทาความเข้าใจผิดหรืออารมณ์ที่ขุ่นมัวลงไป

เรื่องนี้ ดูจบแล้วก็มีความสุข รู้สึกอิ่มเอม แม้จะไม่ใช่หนังดีเลิศ แต่ด้วยความหมายดีๆ และการแสดงระดับน่ากราบคารวะของลุง Ernest Borgnine ก็น่าจะทำให้คอหนังแนวครอบครัว และคอหนังแนวคริสต์มาสรู้สึกดีได้พอสมควรทีเดียว

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)