ระหว่างดูหนังเรื่องนี้ผมเกิดคำถามครับ ว่าผมดูหนังสยองมากจนเห็นหนังเรื่องนี้เป็นแค่หนังเกรดบี หรือตัวหนังเองมันทำออกมาในระดับหนังเกรดบีกันแน่

จริงๆ ฟอร์มหนังเรื่องนี้ก็เข้าท่าอยู่นะครับ มันคือหนังที่รีเมคจากหนังสยองเก่าชื่อเดียวนี้ ซึ่งแม้ต้นฉบับจะไม่ถึงกับดังสนั่น แต่ก็ฮิตพอตัว ก่อนจะทำตอนต่อออกมาอีก 2 ภาค ส่วนหนังฉบับนี้ก็ได้ดาราอย่าง Shannon Elizabeth, Monica Keena แล้วก็ Edward Furlong มานำ ซึ่งผมก็ตามข่าวมาตลอดล่ะครับ ว่าจะฉายเมื่อไร

ปรากฎว่ารู้ตัวอีกที มันออกแผ่นเรียบร้อย พร้อมคำวิจารณ์แบบลบสุดๆ… อีแบบนี้ก็พอคาดเดาชะตากรรมได้แล้วล่ะครับ

ตอนเปิดเรื่องก็เข้าท่านะครับ เพราะมันมีการย้อนอดีตไปเล่าเหตุการณ์ในปี 1925 เล่าแบบหนังเงียบน่ะครับ เป็นภาพขาวดำแบบไม่มีเสียง เกี่ยวกับเหตุสยองที่เกิดในคฤหาสน์หลังโตแห่งหนึ่ง ก่อนจะตัดมาในคืนฮาโลวีนยุคปัจจุบัน เรื่องก็ย้อนมาเกิดที่คฤหาสน์แห่งเดิมนั่นแหละครับ ปรากฏว่าตอนนี้มีหญิงสาวนาม แองเจล่า (Elizabeth) ใช้คฤหาสน์แห่งนั้นเป็นที่จัดงานฮาโลวีน โดยมีหนุ่มสาวมาเฮ้วกันเพียบ แมดดี้ (Keena) กับเพื่อนๆ ของเธอก็มาแจมงานนี้ด้วย

ทีนี้พอจัดงานไปสักพัก ตำรวจก็มาสั่งให้ปิดงานครับ เพราะจัดโดยไม่ได้ขออนุญาตและสร้างความรำคาญ ตำรวจก็เลยมาสั่งให้พวกวัยรุ่นกลับบ้านไปซะให้หมด ทุกคนก็ทยอยกันกลับ ยกเว้นพวกแมดดี้ที่เกิดนึกสนุก แอบอยู่ตามห้อง เพื่อกะว่าไว้ตำรวจไปหมดแล้ว พวกเธอก็จะได้มาสนุกกันเองซะเลย…

คงนึกต่อกันได้ใช่ไหมครับ ว่าพอพวกแมดดี้เดินเล่นในคฤหาสน์กันแค่ไม่กี่คน แล้วมันจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นในเวลาต่อมา

ครับ ผมพอเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมหนังมันถึงไม่ได้เปิดตัวในโรงแบบวงกว้าง ส่วนหนึ่งก็เพราะ มันไม่มีอะไรเด่นครับ เป็นหนังสยองแนวพิมพ์นิยมที่อุดมด้วยวัยรุ่นเมาแล้วก็เฮ้ว แล้วก็ยังจะมักตัดสินใจอะไรแบบฉลาดๆ ซะอีก อย่างการดื้ออยู่ในคฤหาสน์หลังนี้ ทั้งๆ ที่แมดดี้เองก็เพิ่งเจอผียื่นมือมากระชากหัวไปหมาดๆ แต่เจ๊ก็ยังอุตส่าห์อยู่ต่อกับเพื่อนๆ โธ่ แบบนี้รอดตายก็แปลกแล้วล่ะครับ

ส่วนเรื่องครึ่งหลังก็ว่าด้วยผีร้ายคอยไล่ฆ่าพวกเขาทีละคนๆ ตามสูตรน่ะครับ ต้องรอจนตอนจบน่ะแหละ ถึงจะรู้ว่าใครรอดบ้าง ซึ่งผมว่าดูๆ ไปแล้วคงเดาได้ไม่ยากหรอกครับ ว่าใครจะอยู่ ใครจะไปบ้าง

จริงๆ ถ้าผมพูดประมาณนี้ ผมน่าจะสรุปประมาณว่า หนังก็เรื่อยๆ สยองบ้าง ไม่มีสาระแต่ก็ดูได้ ฯลฯ ทำนองนี้ใช่ไหมครับ… แต่ครั้งนี้ไม่ใช่แฮะ

เพราะสิ่งที่ผมรู้สึกหลังได้ดูหนังก็คือ หนังมันขยะแขยงเกินไปหน่อย

ผมรู้สึกว่าฉากผีฆ่าคนในเรื่องมันโหดแบบแขยงน่ะครับ มันไม่ได้เชือดแบบมีระดับอย่าง Saw และไม่ได้ฆ่าแบบโหดแต่พอดีอย่างเฮียเฟรดดี้หรือพี่เจสันน่ะครับ แต่มันโหดมาก จนไม่ขอบรรยายแล้วกันนะครับ รู้แค่ว่าตอนดูมันรู้สึก “มากเกินไป” อารมณ์ตอนดูมันไม่เชิงว่ากลัวครับ แต่มันเป็น “ไม่อยากดูต่อ เพราะมันแหวะเกินจำเป็นนี่แหละ”

ดังนั้นใครกลัวง่ายผมแนะนำเลยครับว่า “อย่าดู” หรือหนุ่มๆ รายไหนกะจะหาไปดูกะสาวๆ เพือสร้างบรรยากาศ รอให้สาวๆ ตกใจจะได้มาซบ ก็ขอแนะนำเช่นกันว่า “อย่าครับ” เพราะระหว่างดู แม้สาวจะซบ แต่อารมณ์โรแมนติกใดๆ ก็ไม่เกิดหรอกครับ… อย่างที่บอกไง มันเกินพอดีไปหน่อย

โดยสรุปเลยกลายเป็นว่า ผมไม่ใคร่จะปลื่มหนังเรื่องนี้เท่าไร เป็นหนึ่งในหนังสยองไม่กี่เรื่องครับ ที่ผมถึงขั้น “ไม่ชอบ” เพราะปกติ จะไม่ดียังไง ก็แค่เฉยๆ เท่านั้นเอง… แสดงว่าไม่ถูกเส้นจริงๆ แฺฮะ เรา

มันไม่ได้สยองแบบน่าติดตามหรือชวนลุ้นครับ แต่มันสยองแบบ… รีบๆ จบซะทีเถอะ แม่คู๊ณ

ถ้าอยากดูจริงๆ กระผ้มก็ไม่ว่าอะไรครับ เพราะความชอบแต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน แต่ถ้าจะให้ผมแนะนำ ก็ขอบอกว่า “ดูเรื่องอื่นเต๊อะ”

แต่ถ้าถามว่าหนังมีส่วนที่เข้าท่าไหม ก็บอกได้เลยว่าพอมีครับ ผมชอบตรงฉากขาวดำตอนต้นเรื่องนั่นแหละครับ ทำออกมาสร้างสรรค์ดี และที่ชอบอีกช่วงก็ตอน End Credit ขึ้นน่ะครับ… ประมาณว่า “จบซะที ฮือ ดีใจ”

ดาวเดียวพอครับ

(4/10)