หนังมีอีกชื่อหนึ่งว่า Aerobi-cide ครับ

ก็แวะมาว่าสั้นๆ กับหนังสยองที่ไม่ได้สนุกอะไรนักน่ะนะครับ แต่กำกับโดย David A. Prior นักสร้างหนังสยองเกรดบีที่มีผลงานป้อนตลาดออกมาเยอะเหมือนกัน ตอนสมัยยุค 80 น่ะครับ

เรื่องราวก็ว่าด้วยฆาตกรที่ไล่ฆ่าคนในฟิตเนสแห่งหนึ่ง สิ่งที่คนดูอย่างเราๆ พอจะทำได้ก็คือเดาว่าใครทำ (เพราะฆาตกรต้องเป็นหนึ่งในตัวละครที่ลอเจ๊แกยหน้าลอยตาในเรื่องอยู่แล้วครับ ของธรรมดาสำหรับหนังแนวนี้) แล้วก็ลุ้นไปว่าฆาตกรจะเล่นงานใครบ้าง ใครจะรอดบ้างอะไรประมาณนี้นะครับ

ความสนุกตื่นเต้นของหนังก็เรื่อยๆ ตามมาตรฐานหนังสยองเกรดบีแนวนี้น่ะครับ นั่นคือไม่ได้มีอะไรเด่นเป็นพิเศษ และแน่นอนว่าผมพูดแบบนี้ก็แสดงว่า “ไม่ดูก็ไม่เสียดาย” ครับ ยกเว้นคนที่สนใจอยากทัศนาสาวๆ หน้าตาดี ก็ขอบอกครับว่าสาวๆ ในเรื่องนั้นต้องหน้าตาดีอยู่แล้วล่ะ เพราะเนื้อเรื่องมันวนเวียนอยู่แต่ในฟิตเนสนี่ครับ สาวสวย หุ่นดียังกับพริตตี้มอเตอร์โชว์ก็เลยเดินผ่านไปมาตลอดเรื่อง เป็นหนึ่งในหนังแนวไล่ฆ่าที่มีสาวๆ หน้าตาดีเยอะมากเรื่องหนึ่งครับ (แต่ไม่มีฉากอะไรทำนองนั้นนะครับ บอกไว้ก่อน)

ตอนแรกผมก็แอบหวังน่ะครับ ว่าหนังจะมีอะไรใหม่ๆ น่าสนใจใส่ลงไปหรือเปล่า ประเภทว่าการฆาตกรรมด้วยเรื่องมือในฟิตเนสเป็นต้น แต่ก็ไม่มีครับ ปรากฏว่าไล่ฆ่าด้วยอาวุธมาตรฐานอย่างมีดเสียเป็นส่วนใหญ่

และบางฉากก็ดูไปหนักใจไป ประมาณว่าฆาตกรเอามีดจิ้มเหยื่อทะลุหลังคารถน่ะครับ จิ้มเป็นสิบรอบกว่าจะโดน แต่ที่หนักใจคือเจ๊ที่โดนฆาตกรจิ้มนั่นแหละครับ แทนที่จะก้มให้ต่ำ เพื่อหลบใหพ้นมีด (เพราะมีดมันจิ้มทะลุหลังคารถ ยังไงก็ไม่ลึกมากอยู่แล้ว พอหลบได้ครับ… ไม่งั้นเจ๊แกไม่หลบได้ตั้งเกือบ 10 ทีหรอก) เจีแกดันหลบที พอฆาตกรเอามีดออก ก็ยืดตัว นั่งท่าปรกติ โธ่ เจ๊คร้าบ จะยืดตัวไปรับมีดอีกทำไม ก้มไว้แล้วรีบกระดื้บไปอีกฝั่ง เปิดประตูหนีก็ได้ เฮ่อ… สงสัยจะดูหนังแนวนี้มากจนฮากับอะไรพวกนี้แล้วล่ะครับ

ก็สรุปอีกที ว่าไม่ดูก็ไม่เสียดายอะไรครับ หนังไล่ฆ่าเกรดบีน่ะเน้อะ จะเอาอะไรมาก

ดาวกว่าครับ

(4.5/10)