หนังสร้างจากนิยาย Hell House ของ Richard Matheson ที่ลงมือดัดแปลงเป็นบทภาพยนตร์ด้วยตนเองครับ และกำกับโดย John Hough (ที่ผมเพิ่งพูดถึงงานของเขาไปหยกๆ ในเรื่อง Twins of Evil (1971))

พล็อตหนัง (รวมถึงพล็อตนิยาย) ออกจะคล้ายกับ The Haunting of Hill House ของ Shirley Jackson (อันเป็นที่มาของหนัง The Haunting) คล้ายในหลายด้านครับ ไม่ว่าจะเรื่องของคนกลุ่มหนึ่งมาลองของในบ้านผีสิง นำโดยนักวิทยาศาสตร์ที่สนใจเรื่องเหนือธรรมชาติ ตามด้วยการเดินเรื่องแบบค่อยๆ เพิ่มความน่ากลัว และตอนไคลแม็กซ์ก็จัดเต็มกันไป

ส่วนเรื่องนี้ก็ว่าด้วยนักฟิสิกส์ ไลโอเนล บาร์เรตต์ (Clive Revill) ที่ได้รับการว่าจ้างจาก รูดอล์ฟ ดัทช์ (Roland Culver) มหาเศรษฐีขี้สงสัยให้ช่วยเข้าไปสืบค้นว่าในคฤหาสน์เบลาสโก้ ที่ว่ากันว่ามีผีสิงนั้น แท้จริงแล้วมีสิ่งใดอยู่บ้าง และหากมีผีจริงๆ ดัทช์ก็อยากรู้ว่าชีวิตหลังความตายมันเป็นเช่นไร ซึ่งจากข้อมูลล่าสุดของผู้ที่เข้าไปลองของก็พบว่า คนส่วนใหญ่จะตายหมด หรือที่รอดออกมาก็เสียสติไปเลย

ไลโอเนลจึงตัดสินใจเดินทางเข้าบ้านไปพร้อมภรรยาของเขา (Gayle Hunnicutt) โดยยังมีผู้ร่วมสำรวจอีก 2 คนคือ ฟลอเรนซ์ เทนเนอร์ (Pamela Franklin) ผู้ค้นคว้าทางจิตวิญญาณและเบนจามิน แฟรงคลิน ฟิชเชอร์ (Roddy McDowall) หนึ่งในผู้รอดชีวิตจากการสำรวจครั้งที่แล้วที่ออกจะเพี้ยนนิดๆ… คำถามคือ “อะไรกันแน่ที่สิงสู่อยู่ในคฤหาสน์เบลาสโก้” และสิ่งนั้นจะทำอะไรกับพวกเขาบ้าง

ตัวหนังเองก็มีความระทึกพอตัวครับ สยองไม่เลว ตื่นเต้นใช้ได้ และมีประเด็นน่าสนใจอย่าง “การมีอะไรกับผี” ด้วย ซึ่งว่ากันว่าในนิยายจะแรงกว่านี้อีก

ถือเป็นหนังบ้านผีสิงที่น่าติดตามดีครับ หนังมีการแสดงดีๆ ของ McDowall ดาราที่ผมชอบด้วย ข้อดีคือความน่ากลัวที่ค่อยๆ ใส่ลงมาน่ะครับ ส่วนบทสรุปนั้นจะว่าชวนตะลึงก็ได้ หรือสำหรับบางคนก็อาจเฉยๆ ก็ได้เหมือนกัน แต่ก็ไม่เป็นไรครับเพราะอย่างน้อยหนังมันก็สยองพอได้ในฐานะหนังบ้านผีสิงดีๆ สักเรื่องหนึ่ง

สองดาวครึ่งครับ

(7/10)