… ชีวิตนี้สวยงามไหม?

หาก “สวย” หมายถึงทุกสิ่งงดงามจับตา ราบรื่น มีแต่รอยยิ้ม เปี่ยมความสดใส ชีวิตไร้กังวล เราแค่ลอยไปตามลมแล้วจะเจอแต่เรื่องดีๆ… จากนิยามนี้ คำตอบก็คงเป็น “ไม่ มันไม่ได้สวยแบบนั้นหรอก”

เป็นธรรมดาที่เราต้องเจอทั้งดี-ร้าย สูง-ต่ำ ดำ-ขาว วาว-หมอง

แต่แม้จะมีสิ่งลบๆ มากลบความสวยงามของชีวิต กระนั้นก็ยังดีที่มนุษย์อย่างเราๆ ยังพอมีพลังที่จะ

+ เปลี่ยนร้ายเป็นดี (หรืออย่างน้อยก็ทำให้มันร้ายน้อยลง)
+ เปลี่ยนสิ้นหวังเป็นมีหวัง (แม้จะเหนื่อยหน่อย แต่ก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ)
+ เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นสุข (อย่างน้อยเราก็เรียนรู้ที่จะคุ้นเคยกับความทุกข์ จนเห็นมันเป็นศัตรูน้อยลงๆ)

เราอาจเปลี่ยนไม่ได้ทุกอย่าง แต่ก็ดีกว่าเปลี่ยนไม่ได้เลยสักอย่าง

… ชีวิตนี้สวยงามไหม?

เราอาจต้องเป็นคนนำเข้าคำว่า “สวย” มาสู่ชีวิตตน เท่าที่กำลังกาย กำลังใจ และกำลังสมองพอจะมี

“อย่ารอให้ชีวิตสวย แต่จงทำให้มันสวย”

++++++++++++++++++++++++++++++

Life Is Beautiful เป็นหนังที่นำคำว่า “โลกสวย” มาพบเจอกับ “โลกจริง” ได้อย่างลงตัวที่สุด ดูแล้วมันอิ่มใจ มีความสุข ผสมด้วยความทุกข์โศกรันทด

แม้เรื่องจะเศร้าและลำบากแค่ไหน แต่ตัวเอกอย่างกุยโด (Roberto Benigni) ก็ไม่ยอมแพ้ครับ เขาพยายามรักษาสิ่งดีๆ ไว้อย่างสุดความสามารถ พยายามปกป้องลูกน้อยให้ไกลความทุกข์ที่สุด

จะทำได้ไม่ได้ไม่รู้ แต่ก็ทำดูจนกว่าจะไม่มีโอกาสทำ

ผมชอบโทนหนังมากครับ ครึ่งแรกโลกมันสวยงาม ประหนึ่งโลกเทพนิยาย มีรอยยิ้มและอารมณ์ขัน ผสมโรแมนติกกุ๊กกิ๊กแบบพอเหมาะ ก่อนที่ครึ่งหลังหนังจะนำเราสู่ค่ายกักกันของพวกนาซี ซึ่งครึ่งหลังนี้ก็เป็นอีกอารมณ์เลยครับ คือยังมีรอยยิ้มอยู่ มีอารมณ์ขันอยู่ แต่มันก็เต็มไปด้วยเรื่องคอขาดบาดตาย

บอกตามตรงว่าครึ่งหลังนี่สงสารกุยโดและครอบครัวอย่างยิ่ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มและหัวเราะ ยามที่กุยโดทำหน้าเป็นเพื่อปลอบประโลมลูกน้อย

กุยโดไม่ได้ปลอบแต่ลูกครับ เขายังปลอบคนดูด้วย

เหมือนคอยกระซิบเรื่อยๆ ว่า “เอาน่ะครับ ปัญหาที่มี เดี๋ยวมันก็จะผ่านไปน่ะ”

… ชีวิตนี้สวยงามไหม?

อยากให้สวยแค่ไหนล่ะครับ… ลงมือทำเลย วาดภาพชีวิตคุณเลย

ถึงแม้สุดท้าย ภาพชีวิตที่วาดจะไม่ตรงตามที่เราคิดไปเสียทุกอย่าง แต่อย่าลืมว่าภาพแต่ละภาพล้วนมีความงามในแบบของมัน

ส่วนที่ชัด-มัว เข้ม-อ่อน เต็ม-ว่าง สามารถผสมกันเป็นภาพที่สวยงาม เพียงแต่เราอาจมองไม่ออกในตอนแรก เราต้องให้เวลากับมันหน่อยครับ… ให้เวลากับตัวเองหน่อย

ใช้ชีวิตก็เหมือนจับพู่กัน แรกๆ อาจดูขัดๆ แต่ถ้าเราสังเกตเห็นความพริ้วของปลายพู่กัน เราจะเห็นความจริงเล็กๆ ของชีวิตได้

ขอบคุณ Benigni ที่สร้างผลงานสวยๆ ชิ้นนี้ขึ้นมาในโลกครับ

สี่ดาวครับ

(9/10)