แล้วท่านเคาน์ของเราก็มาอาละวาดยังยุคปัจจุบันครับ!

เหตุผลที่ท่านเคาน์ได้ขยับขยายมาอาละวาดยังยุคใหม่ก็เนื่องมาจาก ช่วงนั้นมีหนังแวมไพร์ที่ว่าด้วยจอมผีดูดเลือดมาอาละวาดในโลกยุคปัจจุบันครับ นั่นก็คือ Count Yorga, Vampire ซึ่งทำออกมาแล้วดัง โกยเงินเป็นอย่างดี จน Hammer Films เห็นว่าได้เวลาแล้วล่ะ ที่จะนำเอาท่านเคาน์แดร็กคูล่าให้เข้ามาสู่ยุคใหม่ เพื่อความแปลกใหม่

และเพื่อเรียกกลุ่มคนดูให้กลับมาแบบเป็นกอบเป็นกำ ก็เลยมีการไปตามเอา Peter Cushing เจ้าของบทแวน เฮลซิ่งกลับมาร่วมด้วย

เรื่องเลยเริ่มโดยการย้อนไปที่ยุคอดีตครับ ปี 1872 กับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายระหว่างท่านเคาน์ แดร็กคูล่า (Christopher Lee) กับศาสตราจารย์ แวน เฮลซิ่ง (Peter Cushing) และบทสรุปของการต่อสู้งครั้งนั้นคือ ทั้งแดร็กคูล่าและแวน เฮลซิ่งต่างก็จบชีวิตลง

แต่ทางด้านแดร็กคูล่านั้นยังไม่จบง่ายๆ หรอกครับ เพราะมีข้ารับใช้ผู้ภักดี (Christopher Neame) เก็บซากของท่านเคาน์เอาไว้ เพื่อรอวันแห่งการปลุกให้คืนชีพ

100 ปีต่อมา จอห์นนี่ อาเลอคาร์ด (Neame รับบทนี้ด้วย) รุ่นหลานของคนรับใช้ผู้นั้น ก็ได้ดำเนินการตามที่บรรพบุรุษได้ตั้งเจตนารมณ์ไว้ ในการปลุกชีพที่เคาน์ แดร็กคูล่าอีกครั้งเมื่อเวลาผ่านไปหนึ่งศตวรรษ และในที่สุด ท่านเคาน์ก็มีชีวิตขึ้นมาดื่มเลือดคนอีกจนได้

ขณะเดียวกัน ตระกูลแวน เฮลซิ่งก็เริ่มระแคะระคายว่าแดร็กคูล่ากำลังจะกลับมา (Cushing รับบทรุ่นหลานของแวน เฮลซิ่งเช่นกันครับ) จึงเริ่มหาความจริง ก่อนจะพบว่า บัดนี้ เจ้าแห่งผีดูดเลือดได้ปรากฏตัวอีกครั้งแล้ว และมันก็เดินหน้าฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมยิ่งกว่าเก่า

แล้วการเผชิญหน้าระหว่างคู่แค้นข้ามชาติ อย่างแดร็กคูล่าและแวน เฮลซิ่ง ก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ครับ

หนังน่าจะเข้าท่านะครับ คิดดูท่านเคาน์มายังยุคปัจจุบัน น่าจะมีอะไรให้ตื่นเต้น มีอะไรให้เล่นเยอะ แต่ไปๆ มาๆ กลับไม่มีอะไรเลยครับ จนแทบจะบอกได้เลยว่าถ้าไม่ได้พลังดาราของ Lee และ Cushing มาประคองหนังไว้ล่ะ หนังคงจะธรรมดาโดยสิ้นเชิงไปเลยล่ะครับ

สาเหตุหนึ่งก็เพราะดาราสมทบในเรื่องอาจจะบารมีไม่มากพอ เลยไม่ค่อยดึงดูดสักเท่าไร อย่างบทจอห์นนี่ อาเลอคาร์ด ของ Neame จริงๆ น่าจะเด่นนะครับ แต่กลับออกมาแบบเรื่อยๆ หรือบทหลานสาวของแวน เฮลซิ่งของ Stephanie Beacham ที่เหมือนจะเป็นกุญแจเชื่อมเรื่อง แต่ก็ไม่มีอะไรอีกนั้นแหละครับ สุดท้ายก็เป็นเพียงตัวประกันให้แวน เฮลซิ่งตีกับแดร็กคูล่าได้ลำบากขึ้นเท่านั้นเอง

การที่แดร็กคูล่ามายังยุคปัจจุบันก็น่าจะมีอะไรให้เล่นเยอะอยู่ แต่ดูๆ ไปก็แทบไม่ต่างจากตอนที่แกอยู่ในอดีตเลยน่ะครับ นั่นคือเดินไปเดินมาในโบสถ์ร้าง ไม่ได้เข้าเมืองมาสร้างความสะพรึงสักเท่าไร ตอนดูก็เลยรู้สึกไม่เต็มอิ่มน่ะรับ ไม่เหมือนเรื่อง Count Yorga, Vampire ทีพอจับเอาผีดูดเลือดมายังยุคปัจจุบัน เขาก็ให้เหตุการณ์ทั้งหลายเกิดโดยมีสภาพในปัจจุบันเป็นฉากหลังจริงๆ ทำให้คนดูรู้สึกว่า ผีดูดเลือดอาจมาขย้ำคุณเมื่อไรก็ได้นะ อ้า แบบนั้นล่ะครับถึงจะเรียกว่าใช้ช่วงเวลาปัจจุบันเป็นฉากหลังได้คุ้มหน่อย

แต่ก็พอเข้าใจล่ะครับว่าทีมงานคงไม่อยากให้เรื่องมันซ้ำกันก็เลยจำกัดขอบเขตการอาละวาดของท่านเคาน์ไว้ แต่ปัญหาคือ แม้มันจะไม่ซ้ำกับ Count Yorga, Vampire แต่มันก็ซ้ำกับหนังตอนก่อนหน้าของ Dracula อยู่ดี

เอาเถอะครับ อย่างน้อยทีมงานก็พยายามทำอะไรใหม่ๆ ซึ่งถ้าไม่คิดอะไรมากก็โอเค แม้ตอนกลางๆ เรื่องจะน่าเบื่อหน่อยๆ ก็ตาม ความสนุกของหนังมันอนู่ที่การแสดงของสองดารานำมากกว่าครับ ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉากไหนที่มันส์ที่สุด… ก็ฉากที่แดร็กคูล่ากับแวน เฮลซิ่งปะทะกันยังไงล่ะครับ ทั้งฉากต้นเรื่องและฉากท้ายเรื่องเลย ถือว่าทำได้มันส์มาก ลุ้นมาก สนุกมาก เรียกว่าเป็นการปะทะแบบมันส์ที่สุดแล้วระหว่างสองคนนี้ในบรรดาหนัง Dracula ที่ผ่านมาน่ะครับ มันส์จริงๆ…

แต่ถ้าทำให้มันมันส์แบบนั้นไปทั้งเรื่องประเภทว่าให้แวน เฮลซิ่งกับท่านเคาน์มาเฉือนคมกัน น่าจะสนุกไปอีกแบบนะเนี่ย

ก็ทำออกมาแล้วน่ะเน้อะ เราก็รับสภาพไปดีกว่า สรุปว่าถ้าไม่คิดอะไรมาก ก็โอเคครับ เหมาะสำหรับคอหนัง Dracula ชุดนี้อีกเช่นเคย หรือถ้าชอบสองดารานำ ผมว่าคุ้มนะ แต่ถ้าดูจากประเด็นอื่นก็อาจจะไม่คุ้มเท่าไร สาวๆ แม้จะสวยแต่ก็บทไม่เยอะครับ เนี่ย เสียดายชะมัดเลย คนสวยๆ อย่าง Caroline Munro บทน้อยจัง แบบนี้เดี๋ยวปั๊ดให้ดาวเดียวซะเลยนี่ อ้ะ ไม่ช่าย ไม่เป็นกลางแล้วนะเนี่ยเรา

แต่ผมก็ชอบลูกเล่นเล็กๆ น้อยๆ ของหนังนะครับ อย่างชื่อสกุลของข้ารับใช้ท่านเคาน์ที่สะกดว่า Alucard ซึ่งก็เป็นชื่อของ Dracula แบบกลับหลังนั่นเอง… ถ้าลูกเล่นสนุกๆ แบบนี้มีเยอะ ก็คงดีน่ะสินะ

เป็นอันว่า หนังเรื่องนี้มีดีที่ Lee และ Cushing ครับ แต่ถ้าพูดถึงเนื้อหาแล้วก็ไม่ได้เด่นเป็นพิเศษอะไร เป็นการข้ามเวลามายังปัจจุบัน ที่ไม่ใคร่จะได้เนื้อสักเท่าไร

สองดาวแบบลบครับ

(6/10)