ภาค 3 แล้วนะครับ สำหรับเรื่องราวของเจ้าหมาบัดดี้ กับเจ้านายของมัน จอร์ช แฟรม (Kevin Zegers) โดยที่คราวนี้พ่วงน้องสาวของจอร์ชที่ชื่อ แอนเดรีย (Caitlin Wachs) มาให้เราได้รู้จักด้วย

เรื่องเริ่มจากตอนจบของคราวก่อนครับ หลังจากที่จอร์ชยอมให้แม่ (Chilton Crane) แต่งงานกับแพทริก (Dale Midkiff) หนุ่มนิสัยดีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ปรากฏว่าคราวนี้ศรรักก็ปักอกเจ้าบัดดี้ด้วยครับ เพราะมันหลงรักมอลลี่ หมาสาวพันธุ์โกลเดนอีกหนึ่งอย่างแรง และไม่นานมันก็มีลูกกันครับ ออกมาตั้ง 5 ตัวแน่ะ ซึ่งเจ้าของมอลลี่ก็คือนักเรียนสาวชาวอังกฤษที่ชื่อ เอ็มม่า (Brittany Paige Bouck) คงไม่ต้องบอกนะครับว่าจอร์ชจะรู้สึกอะไรกับเธอหรือไม่ แหม ของมันรู้ๆ กันอยู่น่ะ

สำหรับกีฬาในคราวนี้ จอร์ชก็เปลี่ยนไปเล่นฟุตบอลอีกแล้วครับ และก็พอดีอีกนั่นแหละที่บัดดี้ก็เล่นฟุตบอลเก่งด้วย (หมาอะไรฟะ เก่งกว่าคนอีก) แบบนี้ก็เลยต้องมีการให้บัดดี้ลงสนามกันหน่อย

และที่ลืมไม่ได้ครับ มีคนไม่ดีอีกแล้ว มันหวังจะขโมยลูกบัดดี้ครับ แบบนี้ก็ต้องหาทางจัดการหยุดคนชั่วอีกรอบตามเคย

แม้หนังมันจะมาแนวเดิมๆ สูตรเดิมไม่มีผิด แต่ก็ต้องยอมรับล่ะครับว่าคนทำคุมหนังให้ออกมาได้มาตรฐาน ไม่น่าเบื่อ สนุก ดูเพลิน ตัวละครก็น่ารักบ้าง ต๊องบ้าง แต่ลีลาการเล่นกีฬาของเจ้าหมาบัดดี้ไม่ใคร่จะตื่นตาเท่าสองภาคที่แล้ว ความสนุกมันจะอยู่ที่ตัวละครที่เป็นคนมากกว่าครับ ประเภทว่าจอร์ชแอบชอบสาว หรือน้องสาวจอร์ชพยายามช่วยอะไรเงี้ย ก็เป็นความน่ารักดีครับ แต่คนที่คาดหวังว่าจะเจออะไรแบบน้องหมามีบทเยอะๆ ก็อาจจะผิดคาดนิดหน่อย เพราะเจ้าบัดดี้เหมือนความเด่นจะน้อยลงยังไงก็ไม่ทราบ

นักแสดงก็เล่นได้โอเคครับ และคนที่ผมชอบที่สุดก็คือ จอฟฟรี่ย์ พัตเตอร์ ผู้ปกครองของเอ็มม่าที่แสดงโดย Duncan Regehr ซึ่งดารารายนี้ผมเคยประทับใจกับการแสดงเป็นท่านเคานท์แดร็กคูล่าได้อย่างน่าพอใจมาแล้วในหนัง The Monster Squad เรื่องนั้นแกร้ายมากครับ แต่กับเรื่องนี้มาแนวต๊องโคตรๆ แล้วยังออกสำเนียงอังกฤษแบบตลกๆ ได้อีก พี่แกเป็นตัวชูรสที่น่ารักประจำตอนเลยล่ะครับ เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารักดีจริงๆ มีอารมณ์ขันให้เด็กๆ ขำได้ตลอด

ก็คงไม่ว่าอะไรไปมากกว่านี้นะครับ ก็คือหนังหมาเล่นกีฬาน่ะแหละ แต่ดีกรีความสนุกมันก็ลดลงไปบ้าง อย่างที่บอกครับหมาเล่นบอลมันก็ไม่ใคร่จะใหม่หรือตื่นเต้นเท่าหมาเล่นบาสหรอก เป็นตอนที่เข้าข่ายดูก็ได้ ไม่ดูก็ไม่เสียดายครับ

ใกล้ๆ สองดาวครับ

(5.5/10)