เฮเธอร์ (Shannen Doherty) และซานเน่ (Jennifer Blanc) คือเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่เด็กครับ ทั้งสองมีฝันเหมือนกันคือจะเป็นนักร้องนำให้ได้ แต่เฮเธอร์ซึ่งสดใสร่าเริงกว่ามักจะได้โอกาสดีๆ ไปส่วนซานเน่ได้แต่อิจฉาเพราะมักจะเป็นตัวรองอยู่ร่ำไป

ในที่สุดซานเน่ก็โดนความอิจฉาครอบงำ เธอเดินแผนที่จะชิงทุกอย่างที่เป็นของเฮเธอร์มาเป็นของเธอให้ได้

ก็เป็นหนังเผยฤทธิ์แห่งแรงอิจฉาที่ไม่เลวครับ ดูเพลิน น่าติดตามในระดับหนึ่ง แม้จะเดาเรื่องได้ก็เถอะ ส่วนที่ต้องชมคงต้องยกให้การแสดงของสองสาวที่ดีเยี่ยม Doherty ก็เป็นคนดีที่แข็งแกร่ง จนคนดูอดเห็นใจไม่ได้ที่เธอต้องมาเจออะไรแบบนี้ ส่วน Blanc อีกคนก็เป็นนางอิจฉาที่ร้ายลึกได้เข้าขั้น ร้ายแบบเนียนๆ ด้วยนะครับ แต่พอตอนออกอารมณ์ร้ายก็เล่นเอาผวาได้เหมือนกัน

เป็นหนังที่สอนคนดูได้ดีไม่น้อยครับ สอนว่าการอยากได้หรือความอิจฉานั้นหากไม่ควบคุม ไม่ปล่อยวาง มันก็จะลุกลามดุจไฟเผาทรวงที่ทำลายได้ทั้งตัวเองและผู้อื่น และการที่เราไปทำอะไรไม่ถูกต้องเช่นไปแย่งชิงอะไรของคนอื่นโดยไม่ซื่อ หรือไปทำอะไรโกงเขา แรกๆ อาจทำสำเร็จลุล่วง แต่ไม่ช้าก็เร็ว สักวันก็ต้องเจอดี ไม่ได้มองในแง่เวรกรรมหรือสิ่งที่มองไม่เห็นหรอกนะครับ แต่มองด้วยเหตุด้วยผลว่าการทำอะไรไม่ถูกนั้นสักวันก็ต้องมีคนพบเห็น มีคนเอาความจริงมาเปิดเผย

สู้ทำอะไรแบบตรงไปตรงมา ใช้ฝีมือนำพาความสำเร็จมาแบบนั้นเราจะสบายใจและยากที่จะมีคนมาหาเรื่องให้ร้ายเราได้ แม้จะมีคนมาพยายามให้ร้าย แต่หากเราทำถูกทำเหมาะ โอกาสที่ความถูกความเหมาะนั้นจะมาทำหน้าที่เป็นเกราะคุ้มกันให้กับเรามันก็จะมีมากกว่าครับ

สองดาวครับ

(6/10)