จำหนังเรื่องนี้กันได้ไหมครับ

ผมเชื่อว่าคอหนังที่ตอนนี้อายุได้ 30 กว่าๆ น่าจะจดจำหนังเรื่องนี้ได้นะครับ เรื่องราวของ 3 นินจาอเมริกันตัวจิ๋วอันประกอบไปด้วย แซมมวล (Michael Treanor), เจฟฟรี่ย์ (Max Elliott Slade) และไมเคิล (Chad Power) ที่ได้รับการฝึกจากโมริ ชินทาโร่ (Victor Wong) คุณตาคนเก่งที่เชี่ยวชาญสุดๆ ในวิชานินจาและศิลปะการป้องกันตัวแบบญี่ปุ่น แล้วทุกๆ ซัมเมอร์เด็กๆ ก็จะได้ใช้เวลาหน้าร้อนไปกับการฝึกความอดทนและความว่องไวสไตล์นินจา

เมื่อผ่านการฝึกไปได้ระยะหนึ่งคุณตาของพวกเขาก็ตั้งชื่อเล่นให้ครับ โดยแซมมวลได้ชื่อว่า ร็อคกี้ เพราะเขานิ่งและสงบดั่งหินที่แข็งแกร่ง, เจฟฟรี่ย์ได้ชื่อเล่นว่า โคลท์ เพราะเขาว่องไว รักเสรี และเป็นตัวของตัวเองได้ดุจม้าที่สง่างาม ส่วนไมเคิลคนน้องก็ได้ชื่อว่า ทัมทัม เพราะชอบเรื่องการกินเป็นกิจวัตรก่อนฝึกก็หม่ำ หลังฝึกก็หม่ำ เติมพลังให้ท้องตลอดเวลา 5555

ขณะเดียวกัน แซม (Alan McRae) พ่อของพวกเด็กๆ ซึ่งเป็น FBI ก็กำลังทำคดีตามจับพ่อค้าอาวุธตัวร้าย ฮิวโก้ ชไนเดอร์ (Rand Kingsley) ซึ่งหมอนี่ก็มีวิชาและยังมีนินจาเป็นลูกน้องมากมาย ทั้งยังรู้จักคุณตาโมริของพวกเด็กๆ ด้วย

พอหลบหนีการจับกุมของแซมมาได้ ขไนเดอร์ก็เลยหมายจะใช้เด็กๆ ทั้ง 3 นี่แหละครับเป็นเครื่องข่มขู่ให้แซมยุติการตามล่าเขาซะ แต่มีหรือที่เหล่าเด็กนินจิ๋วจะยอมให้พวกลิ่วล้อมาหาเรื่องได้ง่ายๆ

ตอนเด็กๆ ดูแล้วมันสนุกดีนะครับ เพลินๆ ขำๆ เอิ้กอ้ากไปได้เรื่อยๆ พอโตแล้วมาดูใหม่ก็รู้สึกว่าหนังมันเหมาะสำหรับเด็กจริงๆ 555 เนื้อหาเบาๆ เดินเรื่องเรื่อยๆ ดูแล้วก็ไม่ได้รู้สึกฟินเหมือนสมัยก่อน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าหนังไม่สนุกนะครับ มันยังเพลินๆ ได้น่ะแหละ ดูเด็กๆ เล่นอะไรขำๆ ไป แสดงความแสบไป แล้วก็ออกลีลานินจาแบบน่ารักๆ เรียกว่าดูเอาสนุกได้แบบไม่ต้องคิดมากน่ะครับ

แต่อย่างไรก็ดี คนที่ผมยังชอบเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่ดูรอบแรกจนถึงรอบล่าสุดก็คือ Victor Wong ผู้ล่วงลับ ที่เขาแสดงบทคุณตาโมริได้อย่างน่ารักมากๆ ครับ ดูใจดี มีเมตตา มีความหวังดีต่อเด็กๆ อีกทั้งยังเป็นคุณตาที่พร้อมจะออกแรงปกป้องหลานโดยไม่ห่วงสังขารตัวเอง ยอมรับเลยครับว่าบทคุณตาชาวเอเชียที่น่ารักๆ แบบนี้ ต้องยกให้เขานี่แหละครับที่แสดงได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุด ซึ่งจะต่างจาก Pat Morita แห่ง The Karate Kid ที่จะดูออกแนวทรนงและเป็นผู้ใหญ่แกร่งนอกอ่อนใน ก็คือคาแรคเตอร์คนละแบบนั่นล่ะครับ แต่สำหรับบทในหนังเรื่องนี้แล้ว ต้อง Wong เท่านั้นจริงๆ

เป็นงานกำกับของ Jon Turteltaub ที่ในเวลาต่อมาก็กำกับหนังอย่าง While You Were Sleeping, Phenomenon แล้วก็ National Treasure ทั้ง 2 ภาคครับ กับเรื่องนี้ก็คงต้องบอกว่าเป็นงานสมัยแรกๆ ที่อาจจะไม่เด่นนัก แต่อย่างน้อยเด็กๆ ดูแล้วก็น่าจะสนุกไปกับมันได้ไม่ยาก

จริงๆ แล้วผมชอบในส่วนของรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในหนังนะครับ อย่างการตั้งชื่อใหม่ให้เด็กๆ พร้อมความหมายที่นิยามความเป็นแต่ละคน หรือเรื่องช่องว่างระหว่างพ่อกับเด็กๆ ซึ่งถ้ามีการเล่นกับประเด็นพวกนี้ให้แน่นหนังคงสมบูรณ์ขึ้นน่ะครับ แต่ก็นั่นแหละหนังทำออกมาขายนินจาแบบเด็กๆ นี่เน้อะ ได้แค่นี้ก็โอเคแล้วล่ะครับ และตัวหนังก็ทำเงินไปพอตัวครับ ได้เงินในอเมริกาไป 29 ล้านนิดๆ ในขณะที่ลงทุนไปเพียง 2.5 ล้าน แต่บางแหล่งก็บอกว่าทุนจริงๆ คือ 6.5 ล้าน แต่ไม่ว่าจะยังไงก็กำไรอย่างสวยงามล่ะครับ และยังทำให้ผู้สร้างเข็นภาคต่อตามออกมาอีกหลายตอนด้วย

สรุปว่าดูได้เพลินๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรให้มาก ก็ไม่รู้ว่าจะมีคนทำแผ่นออกมาใหม่ในบ้านเราไหมนะครับ ถ้ายังไม่มีก็ต้องอาศัย Youtube เอา ก็ลองไปรำลึกความหลังกันได้นะครับ… แต่ก็สัมผัสได้อย่างหนึ่งนะครับว่าระยะหลังหนังดูสนุกๆ สำหรับเด็กๆ จะมีน้อยลง ส่วนมากก็จะมีไว้ออกแผ่นมากกว่า คิดถึงสมัยก่อนเหมือนกันครับ หนังสนุกสำหรับเด็กมีออกมาเรื่อยๆ และมันยังดูสนุก มีแง่คิดสาระเล็กๆ น้อยๆ ด้วย

การรำลึกความหลังก็แบบนี้ล่ะครับ จากเรื่องหนึ่งมันก็มักจะลามไปอีกเรื่องหนึ่งเสมอ… แต่ข้อดีอย่างมากก็คือ นึกแล้วยิ้ม คิดแล้วอิ่ม พิมพ์แล้วเพลิน 555 (แววผู้สูงอายุออกเยอะแล้วเรา)

สองดาวครับผม

(6/10)