หนังตลกอีกเรื่องที่ผมเคยได้ดูสมัยวีดีโอน่ะนะครับ เห็นว่าสนุกพอตัวเลยนำมาพูดถึงเอาไว้ เผื่อในอนาคตมีคนทำแผ่นออกมาก็จะได้ลองหยิบไปดูกันนะครับ เพราะมันก็สนุกคลายเครียดได้ไม่เลว
เป็นงานกำกับของ Peter Segal แห่ง Get Smart, 50 First Dates และ Anger Management ครับ เรื่องนี้ก็นับว่าฮาพอตัว เรื่องของ 2 อดีตประธานาธิบดี รัสเซล พี เครเมอร์ (Jack Lemmon) และ แมทท์ ดักลาส (James Garner) ที่ไม่ค่อยถูกกันมาแต่ไหนแต่ไร แต่คราวนี้จำเป็นต้องร่วมมือกันเพื่อชีวิตรอดครับ เนื่องจากพวกเขาโดนใครสักคนตามเล่นงาน ทั้งทำลายชื่อเสียงความน่าเชื่อถือและยังหมายสังหารให้ถึงตาย
ทั้งสองเลยต้องหนีพร้อมทั้งตามหาความจริงว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลัง ซึ่งเป็นไปได้อย่างสูงว่า คนที่มุ่งร้ายพวกเขานั้นอาจเป็น วิลเลี่ยม ฮาร์นี่ย์ (Dan Aykroyd) ประธานาธิบดีคนปัจจุบันก็ได้
เนื้อเรื่องดูเหมือนจริงจังนะครับ แต่หนังทำได้ฮาดี ดูสนุกแบบเบาๆ เหมือนดูสองผู้สูงอายุหนีกันแบบน่ารักๆ ระหว่างทางก็กัดกันไปตลอด ไหนจะผู้คนที่พวกเขาได้พบระหว่างทางก็ยังสร้างความขำได้เรื่อยๆ
ถือเป็นหนังตลกที่ทำได้ดีกว่าที่คิดครับ ดูแล้วขำ สนุก จบแล้วสบายใจหายเครียด ซึ่งตกยกความดีความชอบให้ Lemmon และ Garner 2 ดาราลายครามที่เล่นบททำนอง “คู่กัดสูงวัย” ได้อย่างน่าปรบมือเสมอ ส่วน Aykroyd ก็ยังฮาเนียนอีกเช่นกันครับ แค่ตีหน้าซื่อทำหน้าตานิ่งๆ แบบไร้เดียงสาหน่อยๆ แค่นี้ก็ขำได้ไม่ยากแล้ว
นอกจากความขำขันแล้ว ผมชอบผู้คนที่พวกเขาไปเจอระหว่างทางครับ เป็นการแอบกัดเล็กๆ ว่า 2 คนนี้แม้จะเป็นถึงประธานาธิบดี แต่ก็ยังไม่รู้ความทุกข์ของราษฎรอีกหลายอย่างเหลือเกิน เหมือนกับว่าแม้จะเป็นผู้นำประเทศที่เจรจางานสำคัญระดับโลกแค่ไหน แต่งานบ้านๆ หลายอย่างกลับปล่อยให้หยากไย่ขึ้น ปล่อยให้ปัญหามันเรื้อรังไป
ก็ชวนให้เราตระหนักน่ะครับว่าการบริหารจัดการของคนเป็นผู้นำนั้นเป็นเรื่องสำคัญ นอกจากเรื่องใหญ่ที่เราต้องเข้าใจแล้ว เรื่องเล็กรากหญ้าก็เป็นอะไรที่ขาดไม่ได้เหมือนกัน ซึ่งจะว่าไปแล้วผู้นำประเทศหรือคณะรัฐมตรีแค่ไม่กี่คนน่ะไม่มีทางดูแลทั้งประเทศได้อย่างทั่วถึงหรอกครับ แม้แต่ระดับนายอำเภอ กำนัน หรือ อ.บ.ต. ก็ตาม จะดูแลในซ่อยแถวบ้านให้สมบูรณ์แบบก็ยังเป็นเรื่องยาก
เช่นนั้นแล้วทางออกหนึ่งที่ควรทำก็คือ การรณรงค์ปลูกฝังนิสัย “การรู้จักพึ่งพาตนเอง” ติดตั้งสิ่งนี้ไว้กับแต่ละคน ให้ทุกคนมีความรับผิดชอบดูแลตนเองให้ได้ในระดับหนึ่ง แค่นี้ผมว่าก็ดีแล้วนะครับ แต่ละคนดูแลชีวิตเบื้องต้นของตนได้ ใช้ชีวิตให้เหมาะสม เคารพผู้อื่น มีความรู้เรื่องการจัดการเงินทอง (ใช้เงินเป็นน่ะครับ) นั่นคือระดับพื้นฐานรากหญ้า แล้วจากนั้นก็ค่อยประสานกับนโยบายต่างๆ ของรัฐ… อะไรเหล่านี้น่าจะเข้าท่านะครับ
เอาล่ะ กลับมาเรื่องหนังก่อนล่ะนะครับ สรุปคือมันสนุกครับ ฮาดี เพลินดี ดาราแสดงได้ดี เนื้อเรื่องก็ไม่ซับซ้อนแต่แทรกสาระน่าสนใจไว้ไม่เลวเหมือนกัน แต่ก็ต้องบอกก่อนนะครับว่ามันอาจไม่ได้ขำสุดขีด เพียงสนุกกำลังเหมาะน่ะครับ
สองดาวใกล้ครึ่งครับ
(6.5/10)
หมวดหมู่:รีวิวหนัง/ภาพยนตร์, Comedy