พอล เคอร์ซี่ย์ (Charles Bronson) กลับมานิวยอร์คเพื่อเยี่ยมเพื่อน แต่เดาสิครับ… ใช่แล้ว เพื่อนเขาโดนฆ่าโดยพวกสวะสังคมอีกครั้ง งานนี้พอลเลยต้องลงมือปราบพวกแก๊งอันธพาลตัวร้าย ที่งานนี้ไม่ใช่แค่พวกโจรกระจอกที่มีสองสามคน แต่มันมากันเพียบ เรียกว่าพอลกำลังจะได้เจอกับศึกล้างเดนคนที่หนักหนากว่าครั้งที่ผ่านๆ มา

ลูกเล่นที่เข้าท่าขึ้นสำหรับหนังภาคนี้คือ การลงมือของพอลครับ ลีลาการกำจัดคนร้ายของพี่ท่านกลับมาดูเท่ห์อีกครั้ง ช้าๆ แต่มีสมอง มีการวางแผน และมีการวางกับดักด้วยนะครับ ไม่ได้บู๊กันอย่างเดียวแบบภาคที่แล้ว

ส่วนพวกผู้ร้ายก็ร้ายเหมือนกัน พอพอลแรงมาพวกมันก็แรงไป ทำให้ดีกรีความแค้นค่อยๆ ระอุขึ้นทีละขั้น คล้ายภาคแรกครับ แต่คราวนี้จะแรงกว่า เล่นกันหนักกว่าจนแทบจะเรียกได้ว่าเป็นสงครามกันเลยก็ว่าได้ อันนำมาซึ่งฉากบู๊ช่วงไคลแม็กซ์ที่มันส์สะใจและยิ่งใหญ่มากๆ จนพูดได้ว่าอลังการที่สุดในบรรดาหนังทั้ง 5 ภาคเลยล่ะครับ (ยอมรับว่าชอบตอนพี่พอลแกเล่นไอ้ตัวหัวหน้าใหญ่มากๆ ครับ สาใจจริงๆ)

ภาคนี้ความรุนแรงเยอะครับ เยอะจนแม้แต่ Bronson เองยังออกมาพูดว่า บางทีเขาก็รู้สึกไม่ดีกับหนังเรื่องนี้ เพราะความรุนแรงมันมาก ยิ่งมารู้สึกโกรธเข้าไปอีกเมื่อได้รู้ว่าผู้กำกับมาถ่ายเพิ่มฉากที่มีความรุนแรงเพื่อตัดแทรกลงไปในตัวหนัง ทำให้หลายคนสังเกตว่านี่อาจเป็นเหตุผลเล็กๆ ที่ทำให้ Bronson ไม่กลับมาร่วมงานกับ Michael Winner อีกเลยหลังจากทำเรื่องนี้เสร็จ

แต่แม้หนังจะเต็มไปด้วยความรุนแรง มันก็ยังแทรกการสอนให้เราตระหนักว่าการหยุดความรุนแรงด้วยความรุนแรง ก็ไม่ต่างจากดับไฟด้วยน้ำมันก๊าด มันมีแต่จะลุกโชนเผาไหม้ทำลายกันและกันต่อไปแบบไม่มีที่สิ้นสุด

สรุปว่าภาคนี้มันส์ขึ้นกว่าภาคก่อน แต่ก็ยังเป็นรองภาคแรกอยู่หน่อยๆ

สองดาวกว่าๆ ครับ

(6.5/10)