ชื่อก็บอกแล้วนะครับว่าหนังแนวไหน อันนี้ต้องขอรำลึกกันหน่อย …
ไม่ทราบว่ามีใครจำได้ไหมครับ สมัยก่อน ราวๆ ยุคสุดท้ายของ VDO ซึ่งยุคสุดท้ายที่ว่าเริ่มด้วยการที่ร้านวีดีโอทั้งหลายมีการนำเอาระบบเช่าหนังใหม่คืนเดียว หนังกลางเก่ากลางใหม่สามคืน หรือหนังเก่าแล้วให้เวลา 7 วัน ถือเป็นความเปลี่ยนแปลงมากเอาเรื่อง เพราะสมัยก่อนเราเช่ากันได้แบบอกาลิโกเลยครับ ไม่จำกัดกาล
และยุคที่ว่านี่ ค่ายวีดีโอก็เริ่มมีการแยกกันออกเป็นสามค่ายใหญ่ๆ อันได้แก่ CVDI ตามด้วย Right Pictures และ World Pictures
ถ้าว่ากันถึงความดัง ค่ายแรกมาวินครับ หนังดังระดับเมเจอร์จ่อคิวอยู่ตลอด จากนั้นค่าย Right ก็ตามมาติดๆ แต่ค่าย World เนี่ยมาพยายามแชร์ตลาดกับค่าย Right ครับ ก็พอสูสี … แต่มีหนังแนวหนึ่งที่ World ชนะขาดลอย
พูดถึงตรงนี้ท่านสุภาพบุรุษอาจนึกออกแล้วนะครับ ผมกำลังจะพูดถึงหนัง “เซ็นเซอร์เหมือนไม่เซ็นเซอร์” นั่นเอง ก็คือหนังแนวที่ผมกำลังเอามาเล่านี่แหละครับ
แหม เล่าซะยาวกว่าจะเรื่อง แต่ก็ขอเล่าหน่อยนะครับ มันน่ารำลึกออก เพราะจากนี้ไปไม่รู้ว่ากฎห้ามโน่นห้ามนี่จะห้ามอะไรอีก ไอ้ที่ห้ามก็ห้ามไป แต่ไม่คิดแก้ไขป้องกัน ไม่รู้สิครับ ผมว่าฉากทำนองอย่างนั้นไม่เหมาะกับเยาวชนจริง แต่การยิ่งปิดมันยิ่งเปิดอ้ะ เดี๋ยวมันได้ระบาดไปกันใหญ่ แทนที่จะป้องกันพูดจาให้เข้าใจ หรือไม่ก็ติด Firewall ทางปัญญาให้เด็กว่าเอาเวลาไปทำอย่างอื่นนอกจากคิดเรื่องอย่างนั้นบ้างจะดีกว่าไหม
การพยายามปิด พยายามหลอกตัวเองว่าทำแบบนี้แล้วจะแก้ปัญหาได้น่ะ ยิ่งจะสร้างปัญหามากกว่า ผมล่ะฟันธงตรงนี่เลยว่าแก้ไมได้หรอก แล้วจะทำให้ปัญหารุนแรงยิ่งขึ้นกว่าเก่า… โอ้ นี่ไปไหนแล้วเนี่ย (ผมเขียนบทความนี้ไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2550 ครับ – มันแก้ไม่ได้จริงๆ และมันชักจะหนักขึ้นด้วย)
กลับมาเรื่องหนังนะครับ เนื้อหาว่าด้วย … จริงๆ เนื้อหามันมีแค่ไม่กี่แบบล่ะครับ นี่ก็แบบหนึ่ง พระเอกคือ แบรด (Bobby Johnston) หนุ่มเพลย์บอยร่างบึ้กที่เปลี่ยนคู่นอนไปวันๆ ก่อนที่เขาจะได้พบกับซาร่า (Allison Gail) สาวสวยที่ไมได้มีแต่ความสาวเท่านั้น เธอยังตั้งคำถามใส่แบรดเกี่ยวกับการเปลี่ยนคู่นอนและความรัก ว่าเขาเข้าใจมันแค่ไหน แล้วทั้งสองก็ร่วมศึกษามันด้วยกันน่ะครับ
โอเค ตัวหนังมันไม่ได้เปี่ยมสาระนักหรอก หนังยาวแค่ 84 นาที ซึ่งเวลากว่าครึ่งใช้ไปกับฉากอะไรก็คงไม่ต้องว่ากันให้มากความ ซึ่งของบ้านเราก็มีการตัดทอนออกไปตามระเบียบครับ สำหรับเวอร์ชั่นวีดีโอ (แต่ทราบมาว่าฉบับแผ่นบางเวอร์ชั้นจะไม่ตัด)
แต่ถ้าว่ากันเท่าที่เห็นก็บอกได้ว่าไม่เลวครับ ไม่เลวทีเดียว
ไม่อาจร่ายยาวครับ แค่นี้ก็เสี่ยงพอหอมปากหอมคอแล้ว บอกได้แค่ว่า ไม่เลวครับ ที่ว่าไม่เลวน่ะไม่ใช่คู่พระเอกนางเอกหรอกนะครับ แต่เป็นคู่พระเอกกับเฮลีน (Susie Childey) มากกว่า คือคนที่อยู่กับพระเอกตอนเริ่มต้นนี่แหละครับ แล้วก็โผล่มาอีกนิดหน่อยตอนท้ายน่ะ ไม่เลวทีเดียว จนอดเสียดายไม่ได้ ที่โดนตัดบัวไม่เหลือใยไปพอสมควร
นี่เป็นแค่จุดเริ่มนะครับ ผมจะเอามาเล่าต่อไปเรื่อยๆ หากมีโอกาส เพื่อนๆ ที่เคยร่วมอุดมการณ์ตามดูหนังเหล่านี้มาก่อน มารำลึกความหลังกัน หรือไม่ก็มาแชร์กันครับว่าคิดยังไง
ก็นับว่าไม่เลวนะครับ
ดาวครึ่งได้ครับ
(5/10)
หมวดหมู่:รีวิวหนัง/ภาพยนตร์, Erotic, Romance