The Corruptor ก้าวที่สองของโจวเหวินฟะในฮอลลีวู้ด กับบท นิโคลัส เฉิน ตำรวจนิวยอร์คที่ประจำอยู่แผนกปราบปรามแก๊งอันธพาลเอเซีย ผู้ที่ถือหลักว่าการจะอยู่รอดในเขตไชน่าทาวน์นั้นก็ควรจะมีการกินตามน้ำบ้าง ซึ่งนิคก็ทำแบบนี้มานานล่ะครับ จนกระทั่งการมาของตำรวจผิวขาวรุ่นใหม่ แดนนี่ วอลเลซ (Mark Wahlberg) ที่ไฟแรงและเชื่อมั่นในการทำหน้าที่อย่างสุจริต ก็เลยทำให้การทำงานของทั้งคู่อาจจะไม่ค่อยลงรอยกันนัก

นอกจากนั้นตอนนี้ไชน่าทาวน์กำลังลุกเป็นไฟ เนื่องด้วยสงครามระหว่างแก๊งจิวท่ง มาเฟียเก่าของย่านนั้นที่มีอังเคิลเบนนี่ (Kim Chan) คอยคุมร่วมกับมือขวาอย่างเฮนรี่ ลี (Ric Young) กับอีกกลุ่มวัยรุ่นจอมโหดที่ชื่อว่าแก๊งมังกรฟูเกี้ยนที่มีหัวหน้าเลือดร้อนอย่างบ็อบบี้ วู (Byron Mann) ที่ต้องการจะโค่นอำนาจของมาเฟียเก่าลงเสียให้ราบ และสองตำรวจของเราก็ต้องมาอยู่ท่ามกลางสงครามระหว่างแก๊ง ที่ไม่ได้ใช้เฉพาะกระสุนแลกกันเท่านั้นครับ มันยังมีการเดินหมาก หักหลังกันด้วย

แล้วหนังก็เล่นกับสองประเด็นนี้ล่ะครับ ซึ่งจะว่าไปมันก็เป็นการผูกเรื่องที่ไม่เลว Robert Pucci นั้นเขียนเรื่องออกมาได้เข้าท่า เพราะมันเป็นแนวดราม่าตำรวจที่มีฉากแอ๊คชั่นแทรกเข้ามาเป็นพักๆ ทำให้ไม่ค่อยน่าเบื่อครับ แต่ขณะเดียวกันก็ยังไม่ใช่อะไรที่เต็มที่

โจวเหวินฟะนั้นดูเหมาะกับบทนิค เฉินมากครับ เป็นนายตำรวจคอรัปชั่น แต่ก็ไม่ใช่ตำรวจเลวแบบเต็มร้อย แค่เขากินบ้าง ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นบ้าง แต่เขาก็ไม่เคยฆ่าคนดีๆ หรือพอเห็นคนดีๆ จะถูกทำร้ายเขาก็พร้อมยื่นมือเข้าช่วย เรื่องนี้มันก็พูดยากครับมันต้องแล้วแต่ด้วยล่ะว่าท่านมีบรรทัดฐานตำรวจชั่วอย่างไร ซึ่งสำหรับผมพี่แกแค่เป็นมนุษย์ที่ต้องการอยู่รอดคนหนึ่ง เพียงแต่หนทางการอยู่รอดนั้นมันเป็นเส้นทางที่ไม่ค่อยจะสะอาดเท่าไหร่

กับงานฮอลลีวู้ดชิ้นที่สองของเฮียโจวนี้ผมถือว่าทำได้เข้าท่าขึ้นเยอะครับ บทนี่มีอะไรมากขึ้น เปิดโอกาสให้ฝีมือเขาได้โชว์ฝีมือการแสดงเชิงดราม่าออกมา พวกแววตานี่ถือว่ายอดมากครับ ตอนที่เขาอออกแนวบ้าคลั่งนี่ก็ยังกับจะกินเลือดกินเนื้อ ตอนที่เจ็บแค้นนี่ก็มีน้ำใสๆ คลอในดวงตา ผมบอกได้เลยครับว่าฝีมือของเฮียโจวนี่ไมไ่ด้มีแค่หมุนตัวแล้วยิงเท่านั้นหรอกนะครับ

ในเรื่องนั้นผมชอบช่วงที่ นิค เล่าให้แดนนี่ฟังว่าเขาเข้าไปกินตามน้ำได้อย่างไร มันเริ่มตอนเขาเป็นตำรวจในไชน่าทาวน์ใหม่ๆ เป็นตำรวจจีนคนแรกด้วย ทีนี้พอลองว่าเขาเป็นตำรวจก็โดนคนรอบข้างมองว่าเป็นอีกพวกหนึ่งไปแล้วครับ แม้แต่คนจีนเองก็ยังมองเขาอย่างแปลกแยก จนในที่สุดอังเคิลเบนนี่มาเฟียรายใหญ่นั่นก็เข้ามาโอบอุ้ม คอยช่วยเหลือเรื่องเงินและอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้

ผมว่าเรื่องนี้น่าสนใจนะครับ ผมเชื่อว่าตำรวจดีๆ หลายรายต้องมากินตามน้ำก็เพราะแบบนี้น่ะแหละ จะว่าไม่มีทางเลือกก็พอได้น่ะครับ ก็ปฏิเสธไม่ได้เหมือนกันว่าชาวบ้านมักมองตำรวจเป็นคนอีกประเภทหนึ่ง จะกลัว หรือเกรงใจหรือไม่ชอบขี้หน้าอะไรก็ตามเถอะครับ แต่เอาเป็นว่าการที่ชาวบ้านมองแบบนั้น มันก็จะมีการแสดงกิริยาไม่อยากเข้าไปรู้จักมักจี่กับพวกตำรวจด้วย ซึ่งหากมองดีๆ ลองคิดว่าถ้าเราเจอคว่ำบาตรแบบนั้นมันก็หดหู่เอาเรื่องอยู่เหมือนกัน

แล้วเรื่องนี้ก็ทำให้เห็นถึงความฉลาดของพวกเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลครับ ที่มักใช้โอกาสเลี้ยงคนที่เจอสถานการณ์แบบนี้เอาไว้ คิดดูครับคนที่โดนมองว่าแปลกแยกหรือไม่มีใครเห็นค่า พอมีใครซักคนมาอุ้มชูมันก็ย่อมต้องรู้สึกดี ประทับใจ ไม่ว่าคนที่มาช่วยนั้นจะเลวหรือดีก็ตามที แล้วทีนี้พอช่วยครั้งนึง ความรู้สึกเป็นบุณคุณก็จะตามมา ทีนี้การจะขอความร่วมมือหรือเรียกใช้ก็ย่อมง่ายดายมากขึ้น

ผมว่าเจ้าพ่อที่ทำแบบนี้ก็ฉลาดไม่หยอกนะครับ ได้ใจคน ได้คนมาใช้ และได้บารมีด้วย ก็ยอมรับเลยว่าจิตวิทยาท่านแน่จริงๆ

ดังนั้นการที่ตำรวจหลายๆ คนจะตามน้ำ ผมก็พอเข้าใจ … แต่ที่บอกเข้าใจนี่ไมไ่ด้แปลว่าเห็นด้วยนะครับ อย่างไรซะ การทำแบบนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกอยู่ดี ก็ขอให้คิดกันให้ดีก่อนจะทำอะไรลงไปครับ เพราะเมื่อตามน้ำแล้ว ย่อมไม่สามารถย้อนกลับไปได้อีก

พวกมิติและที่มาของตัวละครแบบนี้ก็เลยทำให้ผมออกจะโอเคกับหนังครับ มันน่าเชื่อและมีความลึกพอสมควร และเฮียโจวก็เล่นได้ดีด้วย ส่วน Wahlberg ก็น่าพอใจเช่นกันครับ ท่าทางดูซื่อๆ ดี แต่บารมีก็โดนเฮียโจวบังไปเยอะเหมือนกัน และผู้กำกับคงเห็นอย่างนั้นด้วยล่ะครับ ช่วงกลางๆ เลยมีการเพิ่มให้ Wahlberg เด่นมากขึ้น (รู้สึกเหมือนเรื่อง The Rookie ของปู่ Clint Eastwood เลยแฮะ) แต่ไม่รู้สิครับ ผมว่ายังไงเฮียโจวก็ยังแผ่รังสีความเก๋าได้อยู่ดี

ดารารายอื่นก็คุ้นหน้าพอดูครับ Ric Young ที่ชอบเล่นบทร้ายอยู่บ่อยๆ ก็มาเป็นเฮนรี่ได้เลวแบบนิ่มๆ ครับ หน้าเปื้อนยิ้มแต่ชั่วได้ตลอด, Brian Cox เจ้าของบทนายพลจอมวายร้ายใน X-Men 2 ก็มาเล่นเป็นฌอน วอลเลซ พ่อของแดนนี่, Kim Chan มารับบทเป็นอังเคิลเบนนี่ ซึ่งก็แปลกดีครับ เพราะเขาก็เคยเล่นเป็นตัวละครชื่ออังเคิลเบนนี่มาแล้วใน Lethal Weapon 4 แล้วบทยังเป็นเจ้าพ่อเหมือนกันด้วย แต่ในเรื่องนี้ลีลาต่างๆ ยังไม่มากเท่าที่เล่นในเรื่องนั้นครับ และ Marie Matiko ในบทเมย์ โสเภณีสาวที่นิคชอบและคอยช่วยเธออยู่ตลอด ในเรื่องนี้เธอดูโทรมครับ และก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรมากนักด้วย

แม้ว่าบทหนังมันจะโอเคและมีสาระพอควร แต่มันก็มาติดตรงการเดินเรื่องน่ะครับ ที่แม้จะดูได้เรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่เต็มที่ เรื่องอารมณ์ก็ยังไม่ถึงนัก คือดูแล้วก็รู้สึกไม่โหวงน่ะครับ แต่ก็ยังไม่ถึง ว้า พูดยากจัง เอาเป็นว่ามันก็เป็นเรื่องปกติของผู้กำกับ James Foley เขาน่ะครับผม หนังของเขาส่วนมากจะมีอะไรที่เข้าท่าอยู่ หากดันหรือผลักอีกซักนิดก็คงจะเข้าข่ายดี แต่ส่วนมากงานของเขาก็จะเป็นแค่ในขั้นนี้น่ะครับ อย่างพวก Fear หรือ The Chamber แต่ถ้าอยากดูงานระดับยอดเยี่ยมของเขาล่ะก็ แนะนำเรื่อง Glengarry Glen Ross ครับ ที่ยอดเยี่ยมทั้งบทและการแสดง ส่วนกับเรื่องนี้ การแสดงก็เด่นเป็นรายๆ ไป (คนที่เล่นได้เจ๋งๆ จริงๆ มีเพียงเฮียโจวนั่นแหละ) บทก็ใช้ได้ แต่ก็ยังทำให้มันเข้มกว่านี้ได้อีกเช่นกัน

จะว่าไป หนังมันมีกลิ่นอายฮ่องกงเจืออยู่มากนะครับ อาจเป็นเพราะดาราส่วนมากก็จีนทั้งนั้น มีพูดจีนกันด้วย แล้วมันก็เป็นเรื่องในไชน่าทาวน์ อีกทั้งหนังแนวตำรวจตัดตำรวจนี่ก็เป็นทางที่เราเห็นบ่อยมากในหนังฮ่องกงด้วย ดู ไปเลยเลยเหมือนนั่งดูหนังฮ่องกงที่มีฝรั่งเล่นด้วยเสียมากกว่า แต่ก็นั่นแหละครับ เรื่องอารมณ์นั้นทางฝากโน้นยังไม่ค่อยเด่นเท่าฟากนี้น่ะ

ก็เป็นหนังที่ดูได้ครับ บทไม่เลว เป็นอีกมุมหนึ่งของโลกคอรัปชั่นของตำรวจ แต่มันก็ไม่ได้ยอดเยี่ยมเท่า L.A. Confidential หรอกนะครับผม นั่นมันสุดยอดเกินไป เทียบกันไม่ได้ เฮียโจวแกก็เล่นได้ดี แต่ก็อย่าคาดหวังมากล่ะครับ มันไม่เด็ดเท่าหนังเก่าๆ ของเขาหรอก

เรื่อยๆ ครับ ยังสองดาวอยู่ครับ

(6/10)